< Jeremiah 15 >
1 Hathnukkhu BAWIPA ni kai koevah, Mosi hoi Samuel teh ka hmalah ka ratoum roi nakunghai, hete taminaw koe lah ka lungthin kamlang pom mahoeh. Ka hmuhoehnae koe pâlei nateh koung kahmat naseh.
Wtedy PAN powiedział do mnie: Choćby Mojżesz i Samuel stanęli przede mną, nie miałbym serca do tego ludu. Wypędź ich sprzed mego oblicza i niech idą precz.
2 Ahnimanaw ni vah, nâ lah maw ka cei awh han, tetpawiteh, BAWIPA ni hettelah a dei, due hanlah kaawmnaw teh a due awh han, tahloi hanlah kaawmnaw hah teh tahloi hoi a due awh han, kamlum hanlah kaawmnaw teh a kamlum awh han, santoung hanlah kaawmnaw teh san a toung awh han.
A jeśli zapytają: Dokąd pójdziemy? Wtedy im powiesz: Tak mówi PAN: Kto [przeznaczony] na śmierć, [pójdzie] na śmierć; kto pod miecz – pod miecz, kto na głód – na głód, a kto na niewolę – w niewolę.
3 Hote taminaw ka raphoe nahanlah hno pali touh ka patoun han telah BAWIPA ni ati. Ka thet hanelah tahloi, tami ka kei hanelah uinaw, ka cat hanelah kalvan e tavanaw hoi talai dawk e moimathengnaw hah doeh.
I nawiedzę ich czterema rodzajami [kar], mówi PAN: Mieczem, aby zabijał, psami, aby rozszarpywały, ptactwem nieba i zwierzętami ziemi, aby pożerały i niszczyły.
4 Judah siangpahrang Hezekiah capa Manasseh ni Jerusalem vah hno a sak e dawkvah, ahnimouh teh talai uknaeramnaw pueng ni a tarawk awh nahanelah a sak han.
I sprawię, że zostaną wysiedleni do wszystkich królestw ziemi z powodu Manassesa, syna Ezechiasza, króla Judy, za to, co uczynił w Jerozolimie.
5 Oe Jerusalem apinimaw nang hah na pahren han. Apinimaw nang lungmathoekhai han. Nang e kong pacei hanelah apinimaw cawp a kangdue han.
Któż bowiem zlituje się nad tobą, Jerozolimo? Któż się użali nad tobą? Któż zboczy z drogi, aby zapytać, jak ci się powodzi?
6 Nangmouh ni kai hah na pahnawt awh, telah BAWIPA ni a dei, hnuklah na ban awh. Hatdawkvah, na lathueng vah ka kut ka tha vaiteh, nang hah na raphoe han, ka lunghnonae ka hmawt toe.
Ty mnie opuściłaś, mówi PAN, odwróciłaś się [ode mnie]. Dlatego wyciągnę na ciebie moją rękę, aby cię wytracić; zmęczyłem się żałowaniem.
7 A lamthung dawk hoi a ban ngai awh hoeh dawkvah, ram kalupnae longkha koe ka pâsei vaiteh, a canaw hah ka thei pouh han.
Rozwieję ich wiejadłem w bramach [tej] ziemi, osierocę [i] wygubię mój lud, [bo] nie zawrócili ze swoich dróg.
8 Ahnimae lahmainaw hah tuipui teng e sadi patetlah kapap sak han. A manunaw kathetkung thoundounnaw hah kanîthun vah ka patoun han, dongdengca dawk ahnimouh van vah takitho lungpuennae hah ka pha sak han.
Ich wdów więcej mi się namnożyło niż nadmorskich piasków. Sprowadziłem na nich, na matki młodzieńców, niszczyciela w południe. Sprawię, że nagle napadnie na to miasto, a [jego mieszkańcy] będą przestraszeni.
9 Ca tongpa sari touh ka khe e a manu a thabaw teh a hringnae a thouk. Ahnie khosei teh khodai nah a loum, ahni teh yeirai hoi lungpout lah ao. A tarannaw hmalah kahloutnaw teh kai ni tahloi hoi ka thei han, telah BAWIPA ni ati.
Mdleje ta, która urodziła siedmioro, wyzionęła ducha; jeszcze za dnia zaszło jej słońce. Zapłonęła i zawstydziła się. A ich resztkę wydam na pastwę miecza przed ich wrogami, mówi PAN.
10 Oe anu, ka yaw a thoe! talai van pueng kâyue e hoi kâtapoe hanelah vai kai heh na khe khe! Api koehai a ca hane lahoi laiba ka tawn hoeh, ayâ ni hai kai koe laiba tawn hoeh ei, tami pueng ni lawkthoeumkha na bap awh.
Biada mi, moja matko, że urodziłaś mnie, mężczyznę kłótni i sporu na całej ziemi. Nie pożyczyłem [im] na lichwę ani oni na lichwę mnie nie pożyczali, a jednak każdy mi złorzeczy.
11 BAWIPA ni vah, atangcalah nang hah na hlout sak han. Runae tueng nah, rektapnae tueng nah, na tarannaw hah nang koevah, pahrennae ka kâhei sak han.
I PAN powiedział: Zapewniam, że będzie dobrze tym, którzy pozostaną. Sprawię, że wróg zatroszczy się o ciebie w czasie utrapienia i ucisku.
12 Sum ni atunglae sum hoi stil a khoe thai han na maw.
Czy [zwykłe] żelazo pokruszy żelazo z północy i stal?
13 Na ram thung pueng vah yonnae na sak e dawkvah, na bawinae hoi na tawnta e pueng aphu laipalah na lawp e patetlah ahnimae kut dawk ka poe han.
Twoje bogactwo, Judo, i twoje skarby wydam na łup, bez opłaty, za wszystkie twoje grzechy we wszystkich twoich granicach.
14 Na panue hoeh e ram koe na tarannaw koevah san lah na ta han. Ka lungkhuek dawk nangmouh lathueng patawi hane hmai teh a kamtawi toe.
I sprawię, że pójdziesz ze swymi wrogami do ziemi, której nie znasz. Rozpalił się bowiem ogień mojego gniewu i będzie płonąć nad wami.
15 Oe! BAWIPA nang ni na panue. Kai hah pou na pouk teh, na pai sin hanelah na tho toteh, na karektapnaw kalan lah lawkceng haw. Ahnimanaw he na panguep teh kai na thet hanh loe. Kai ni nang hanlah dudamnae ka khang e heh na pahnim pouh hanh.
Ty [mnie] znasz, PANIE, wspomnij i wejrzyj na mnie, a pomścij mnie wobec moich prześladowców. Nie porywaj mnie w swojej pobłażliwości [wobec nich]. Wiedz, że dla ciebie znoszę hańbę.
16 Na lawknaw hah a kamnue teh, ka ca! na lawk teh kai hanlah lunghawinae hoi lungthin phunepnae lah ao. Bangkongtetpawiteh, Oe ransahu BAWIPA na min lahoi na kaw e lah ka o.
Gdy się znalazły twoje słowa, zjadłem je, a twoje słowo było dla mnie weselem i radością mego serca. Nazywam się bowiem twoim imieniem, PANIE, Boże zastępów!
17 Pawito kamkhuengnaw koevah, ka tahung hoeh, ahnimouh hoi lunghawinae ka hmawng boihoeh, na kut ka van ao dawkvah kamadueng ka tahung, bangkongtetpawiteh, lunghawihoehnae hoi na kawi sak.
Nie zasiadałem w radzie naśmiewców ani się [z nimi] nie radowałem; [ale] zasiadałem samotnie z powodu twojej surowej ręki, bo napełniłeś mnie gniewem.
18 Bangkongmaw ka patawnae heh ahawi thai hoeh, ka hmâ heh hawi han ka ngaihoeh e patetlah hawi thai hoeh bo vaw, Kai hanlah kâuep han kamcuhoeh e tui tang ka hak e patetlah maw ao vaiyoe.
Czemu mój ból ma trwać wiecznie i moja rana ma być nieuleczalna, i nie chce się goić? Czy masz być dla mnie jak kłamca, [jak] wody zawodne?
19 Hatdawkvah, BAWIPA ni hettelah a dei, bout na ban pawiteh, na bankhai vaiteh, ka hmalah bout na kangdue han. Cungkeihoehe thung hoi sungren e hno dueng na dei pawiteh, kaie lawk karingkung lah ao han. Ahnimouh ni nang koe lah kamlang boilah, nang teh ahnimouh koe lah na kamlang mahoeh.
Dlatego tak mówi PAN: Jeśli zawrócisz, wtedy zawrócę cię, abyś stał przede mną. I jeśli odłączysz to, co cenne, od tego, co nikczemne, będziesz jakby moimi ustami. Niech oni zawrócą do ciebie, ale ty nie zawracaj do nich.
20 Hete taminaw thung vah rahum tapang na sak han, ahni ni nang hah na tuk awh han eiteh, nang rungngang hanelah, na teng ka o dawkvah, ahnimouh ni nang na tâ awh mahoeh, telah BAWIPA ni ati.
A uczynię cię dla tego ludu warownym murem spiżowym. Będą walczyć przeciwko tobie, ale cię nie przemogą, bo ja jestem z tobą, aby cię wybawić i ocalić, mówi PAN.
21 Tamikathoutnaw kut dawk hoi na rungngang vaiteh, takitho e taminaw e kut dawk hoi nang teh na ratang han.
Wyrwę cię z rąk niegodziwców i odkupię cię z rąk okrutników.