Isaiah 40
1 Lungpahawi awh, ka taminaw hah lungpahawi awh haw, telah nangmae Cathut ni a ti.
Troost, troost toch mijn volk, Zegt uw God;
2 Tarantuk thaw na tawknae tueng akuep toe. Nange yon hai ngaithoum toe telah Jerusalem kho koe lawkkanem lahoi dei awh nateh, oung pouh awh haw.
Spreekt Jerusalem moed in het hart, En roept het hem toe: Dat zijn ellende voorbij is, Zijn schuld is geboet; Dat hij uit Jahweh’s hand heeft ontvangen Heel de straf voor zijn zonden.
3 Ramke dawk Oung pouh e teh, BAWIPA e lamthung teh rasoun awh. Thingyeiyawn dawk maimae Cathut e lamkalen teh sak awh.
Daar roept men: Baant Jahweh een weg in de steppe, Effent een pad in de woestijn voor onzen God;
4 Ravo kaawm e pueng paten awh nateh, monnaw hah tanghling sak awh. Ukuk kacoum e lamthungnaw hah kânging sak nateh, duradiduradup e naw hah kâpi sak awh.
Elk dal moet gevuld, alle bergen en heuvels geslecht, De krochten moeten een vlakte worden, de klip een vallei.
5 BAWIPA e bawilennae kamnuek vaiteh, tami pueng ni a hmu awh han. Bangkongtetpawiteh, BAWIPA ni a dei toe.
Dan zal de glorie van Jahweh zich tonen, Alle vlees ze aanschouwen; Allen zullen Gods heerlijkheid zien. De mond van Jahweh heeft het gezegd!
6 Hote lawk ni hramkhai haw ati navah, kai ni bangmouh ka hramkhai han ka ti pouh navah, tami pueng teh phokung lah doeh ao. Ahnimae hawinae pueng hai kahrawng e a pei patetlah doeh ao.
Daar klinkt een stem: Roep het uit! Ik zeide: Wat moet ik gaan roepen? Alle vlees is als gras, Heel zijn glorie als de bloem op het veld!
7 BAWIPA e a kâha ni a kanawi toteh, phokungnaw teh a kamyai awh teh, a peinaw hai a sarut awh. Atangcalah, taminaw teh phokung lah doeh ao awh.
Het gras verdort, de bloem verwelkt, Als er Jahweh ‘s adem op blaast; Ja, de mens is als gras,
8 Phokung teh a kamyai teh, a pei hai a sarut. Maimae Cathut lawk teh a yungyoe a kangning a ti.
Maar het woord van onzen God houdt in eeuwigheid stand!
9 Zion mon dawk kamthang kahawi kasinkung, ka rasang e mon dawk luen haw. Jerusalem vah kamthang kahawi kasinkung, puenghoi hramkhai haw. Taket hanh. Na Cathut hah khenhaw! telah Judah khonaw koe dei pouh haw.
Bestijg de hoogste berg, Gij vreugdebode van Sion; Verhef uw stem met kracht, Jerusalems vreugdegezant. Laat luid ze weerschallen, En wees niet bevreesd; Roep tot de steden van Juda: Hier is uw God!
10 Khenhaw! Bawipa Jehovah teh thaonae kut hoi tho vaiteh, amae kutbuembue ni ama hanelah a uk han. Ama e tawkphu teh ama ni a thokhai han. Ama e kutphu hai a hmalah ao.
Zie, Jahweh, de Heer, komt met kracht, En zijn arm voert de macht; Zijn vergelding komt met Hem mee, Zijn beloning gaat voor Hem uit.
11 A tuhunaw hah tukhoumkung patetlah kawk vaiteh, tucanaw hah a kut hoi tawm vaiteh, a tawm han. A ca kanaw kaawm e tunaw hai paiyai hoi a hrawi han.
Als een herder weidt Hij zijn kudde, Neemt de schaapjes op in zijn arm; Hij legt ze neer in zijn schoot, En leidt er de moeders naar toe.
12 Tuinaw hah amae kuttabei hoi ka bangnue e, kalvan hah a kut hoi ka pakhap thai e, talai van e vaiphunaw hah yawcu khingnae dawk ka hrueng thai e, monnaw hah yawcu hoi ka khing niteh, monruinaw hah khinglung hoi ka khing thai e teh api nama.
Wie heeft de wateren gepeild in zijn vuist, De hemel omspannen met de palm van zijn hand; Wie het stof van de aarde in een maatje gemeten, De bergen op een weegschaal gewogen, de heuvels op een balans?
13 BAWIPA e Muitha hah apinimaw a bangnue thai han. Apimaw ama hoi kâpan niteh, ama hah ka panuek sak.
Wie heeft de geest van Jahweh geleid, Wie was zijn raadsman, die Hem onderricht gaf;
14 Bawipa ni api hoi maw a kâpan teh, ahni ni Bawipa hah a thai panue sak thai vaw. Apinimaw Bawipa hah a cangkhai teh, lamthung hah a patue teh, a thai panuek nahanelah ka dei pouh vaw.
Wien heeft Hij gevraagd, Hem te leren, de juiste weg te wijzen, Hem kennis te brengen, en het pad der wijsheid te tonen?
15 Miphunnaw teh sikrei dawk hoi padekca e patetlah ao teh, yawcu dawk e vaiphuca patetlah doeh ao. Khenhaw! Tuilumnaw teh, mungpoung e patetlah doeh ao.
Zie, de volken zijn als een drup aan de emmer, Niet meer dan een stofje op de balans; Zie, de eilanden wegen niet zwaarder Dan een korreltje zand!
16 Lebanon mon teh hmai patawi nahanelah khout hoeh. Hote mon dawk kaawm e moithangnaw hai hmaisawi thueng nahanelah khout hoeh.
De Libanon is niet toereikend voor brandhout, Zijn wild niet voor offers;
17 Khoram pueng hai Bawipa e hmalah teh, banghai bang hoeh e patetlah ao teh, banghai bang hoeh e hlak hai a thoungca e patetlah ao awh teh, ahrawnghrang patet lahai ao awh.
Alle naties zijn als niets voor zijn aanschijn, Nog minder voor Hem dan leegte en lucht!
18 Hatdawkvah, Cathut hah api hoi maw bangnue han. Bawipa hah bang hoi maw bangnue han.
Met wien dan zoudt ge God vergelijken, Welk beeld in zijn plaats willen stellen?
19 Meikaphawknaw teh, kasakkung ni sui puk a hluk teh, ngundingyin hai ouk a sak pou awh.
De gieter giet het afgodsbeeld, De goudsmid beslaat het met goud; Men smeedt er zilveren kettingen aan,
20 Pasoumhno poe thai hoeh hane totouh, ka roedeng e tami niteh, kahmawn thai hoeh e thing hah a kârawi teh, kâroe thai hoeh e meikaphawk sak hanelah, kasakthaie naw hah ouk a tawng awh.
En kiest voor zijn voetstuk hout, dat niet rot. Dan zoekt men een handigen werkman, Om het beeld vast te zetten, zodat het niet wankelt!
21 Na panuek awh hoeh maw. Apuengcue hoi nangmouh koe dei awh hoeh maw. Talai pek a pâw hoiyah na thaipanuek awh hoeh maw.
Weet ge het niet, en hoort ge het niet, Is het u niet van de aanvang bekend; Begrijpt ge het niet, Sinds de aarde gegrond werd?
22 Talai kamhluem e van vah ka tahung niteh, talai van kaawm e taminaw teh awsi patetlah ao awh.
Hij troont op het gewelf van de aarde, Zodat haar bewoners als sprinkhanen zijn; Hij spreidt de hemelen uit als een tentdoek, En spant ze als een tent, waarin men gaat wonen!
23 Ukkung bawinaw hah banghai bang hoeh lah a coung sak teh, talai lawkcengkungnaw hah ahrawnghrang lah a coung sak.
Hij richt de vorsten te gronde, Vaagt weg de rechters der aarde.
24 Atangcalah ahnimouh hah patue hoeh. Atangcalah ahnimae cati hai kahei hoeh. Atangcalah ahnimae khawngyang teh talai dawk kâung hoeh. Ahnimouh hah phohmu toteh ahnimouh teh, bongparui ni cahik patetlah a palek awh han.
Nauwelijks zijn ze geplant, Ternauwernood zijn ze gezaaid, Nog eer hun stam in de bodem Heeft wortel geschoten, Blaast Hij er op: ze verdorren, En de storm verjaagt ze als kaf.
25 Hottelah pawiteh, Kai teh api hoi maw a kâvan na ti awh han vaw telah kathounge Bawipa ni a ti.
Met wien vergelijkt ge Mij dan, Zegt de Heilige: op wien zou Ik lijken?
26 Nangmae na mit naw hoi kahlun lah khenhaw. Hete hnonaw hah apinimaw a sak. Hote Bawipa ni teh hotnaw pueng hah koung a parei thai. A min lahoi koung a kaw thai. A thasai teh, bahu hoi a kawi dawkvah, buet touh boehai kahmat mahoeh.
Heft uw ogen omhoog: Zie, wie heeft dat geschapen? Wie telde hun heir, en liet het marcheren, Wie riep ze allen bij naam, Door zijn grote macht en geweldige sterkte, Zodat er niet één aan ontbrak?
27 Ka ceinae lamthung teh BAWIPA ni a hro. Ka coe hane kawi hai Cathut ni banglahai ngâi hoeh telah Oe Jakop miphun ni bangkongmaw na dei awh. Oe Isarel miphun bangkongmaw na dei awh.
Waarom zegt ge dan, Jakob, Waarom spreekt ge dan, Israël: Mijn weg ligt voor Jahweh verborgen, Mijn recht ontgaat aan mijn God!
28 Na panuek hoeh maw. Na thai boihoeh maw. Jehovah teh a yungyoe kangning e Cathut, talai pout ditouh kasakkung Cathut lah ao. A tâwn tie awm hoeh. A patang tie awm hoeh. Bawipa e panuenae hoi thaipanueknae teh apinihai tawng thai hoeh.
Hebt ge het dan niet gehoord en vernomen: Jahweh is een eeuwige God, Schepper van de grenzen der aarde! Hij wordt moede noch mat, Zijn wijsheid is niet te doorgronden!
29 Bawipa ni ka tâwn e naw hah tha a poe teh, tithainae ka tawn hoeh e naw hah tithainae a poe.
Hij versterkt den vermoeide, En verdubbelt de kracht van den zwakke.
30 Nawsainaw teh a tâwn awh vaiteh, a tha a baw awh han. Camonaw hai kamthui awh vaiteh, a tâlaw awh han.
Jonge mannen worden nog moede en mat, Forse knapen kunnen bezwijken:
31 BAWIPA ka ngaihawi e naw teh, thaonae a katha hoi a kawi awh han. Matawnaw patetlah amamae rathei hoi kahlun lah a kamleng awh han. A yawng awh toteh patang awh mahoeh. A ceio awh to hai tâwn awh mahoeh.
Maar die op Jahweh vertrouwen, vernieuwen hun kracht, Slaan hun vleugels als adelaars uit; Ze lopen, maar worden niet moe, Ze rennen, maar worden niet mat!
