Isaiah 20

1 Siria siangpahrang Sargon ni ransabawi Ashdod hah a patoun dawkvah, ahni ni Ashdod kho hah a tuk teh a lawp.

൧അശ്ശൂർ രാജാവായ സർഗ്ഗോന്റെ കല്പനപ്രകാരം സേനാപതി അസ്തോദിലേക്കു ചെന്ന് അശ്ദോദിനോടു യുദ്ധം ചെയ്ത് അതിനെ പിടിച്ച വർഷം,

2 Hote tueng nah, BAWIPA ni Amoz capa Isaiah koe, cet haw. na kâyeng e buri hah rading nateh, na khok dawk e khokkhawm haiyah rading haw atipouh navah, ahni ni khohna hnat laipalah, khokkhawm khawm laipalah a cei ao.

൨ആ കാലത്തുതന്നെ, യഹോവ ആമോസിന്റെ മകനായ യെശയ്യാവിനോട്: “നീ ചെന്നു നിന്റെ അരയിൽനിന്നു ചാക്കുവസ്ത്രം അഴിച്ചുവച്ചു കാലിൽനിന്ന് ചെരിപ്പും ഊരിക്കളയുക” എന്നു കല്പിച്ചു; അവൻ അങ്ങനെ ചെയ്തു നഗ്നനായും ചെരിപ്പിടാതെയും നടന്നു.

3 Hahoi, BAWIPA ni ka san Isaiah ni, Izip hoi Kush ramnaw hanelah, mitnout hoi kângairu hno lah, khohna hnat laipalah, khokkhawm khawm laipalah kum thum touh thung a ceio e patetlah,

൩പിന്നെ യഹോവ അരുളിച്ചെയ്തത്; “എന്റെ ദാസനായ യെശയ്യാവ് ഈജിപ്റ്റിനും കൂശിനും അടയാളവും അത്ഭുതവും ആയി മൂന്നു വർഷം നഗ്നനായും ചെരിപ്പിടാതെയും നടന്നതുപോലെ,

4 Siria siangpahrang ni Izipnaw hoi Kushnaw kacue kanaw pueng teh, khohna hnat laipalah, khokkhawm khawm laipalah, laheibaw boehai ramuk laipalah, a hrawi awh han. Hethateh, Izip ram e yeiraiponae doeh.

൪അശ്ശൂർ രാജാവ് ഈജിപ്റ്റിൽനിന്നുള്ള ബദ്ധന്മാരെയും കൂശിൽനിന്നുള്ള പ്രവാസികളെയും ആബാലവൃദ്ധം മിസ്രയീമിന്റെ ലജ്ജയ്ക്കായിട്ടു നഗ്നന്മാരും ചെരിപ്പിടാത്തവരും ആസനം മറയ്ക്കാത്തവരും ആയി പിടിച്ചു കൊണ്ടുപോകും.

5 Hatnavah, Ashdod khocanaw ni a taki awh han. Ahnimouh ni a kâuep awh e Kush ram hai thoseh, a kâoupkhai awh e Izip ram hai thoseh yeiraipo hoi ao awh han.

൫അങ്ങനെ അവർ അവരുടെ പ്രത്യാശയായിരുന്ന കൂശും അവരുടെ പുകഴ്ചയായിരുന്ന ഈജിപ്റ്റുംനിമിത്തം ഭ്രമിച്ചു ലജ്ജിക്കും.

6 Hot hnin vah, hote palang rai kaawm e naw ni hai, khenhaw! Assiria siangpahrang e kut dawk hoi hlout nahanelah, maimouh ni ngaihawi teh kângue e naw koe, hettelah bo ao aw. Hat pawiteh, maimouh teh bangtelah hoi maw hlout thai awh han toung vaw, ati awh han a ti.

൬ഈ കടല്ക്കരയിലെ നിവാസികൾ അന്ന്: ‘അശ്ശൂർരാജാവിന്റെ കൈയിൽനിന്നു വിടുവിക്കപ്പെടുവാൻ സഹായത്തിനായി നാം ഓടിച്ചെന്നിരുന്ന നമ്മുടെ പ്രത്യാശ ഇങ്ങനെ ആയല്ലോ; ഇനി നാം എങ്ങനെ രക്ഷപ്പെടും’ എന്നു പറയും”.