< Ezekiel 43 >
1 Hathnukkhu, kanîtholah kangvawi e takhang koe lah bout na ceikhai teh,
Und er führte mich wieder zum Tor gegen Morgen.
2 khenhaw! Isarel Cathut bawilennae teh kanîtho lahoi a tho. A pawlawk teh tui moikapap e pawlawk patetlah ao teh, talai heh a bawilennae hoi pheng a ang.
Und siehe, die Herrlichkeit des Gottes Israels kam von Morgen und brauste, wie ein großes Wasser braust; und es ward sehr licht auf der Erde von seiner Herrlichkeit.
3 A kamnuenae ka hmu teh, a kamnuenae teh, khopui raphoe hanelah ka tho e hoi Kebar tui teng e ka hmu e patetlah kamnuenae lah ao teh pakhup lah ka rawp
Und es war eben wie das Gesicht, das ich sah, da ich kam, daß die Stadt sollte zerstört werden, und wie das Gesicht, das ich gesehen hatte am Wasser Chebar. Da fiel ich nieder auf mein Angesicht.
4 Kanîtholah kangvawi e takhang koe e bawkim thung vah, BAWIPA e bawilennae teh a kâen.
Und die Herrlichkeit des HERRN kam hinein zum Hause durchs Tor gegen Morgen.
5 Muitha ni na tawm teh, athung patuen e thongma koe lah na kâenkhai. Khenhaw! BAWIPA bawilennae hoi bawkim dawk akawi.
Da hob mich ein Wind auf und brachte mich in den innern Vorhof; und siehe, die Herrlichkeit des HERRN erfüllte das Haus.
6 Hahoi tami buet touh kaie teng a kangdue lahun nah tami buet touh ni na pato e ka thai teh,
Und ich hörte einen mit mir reden vom Hause heraus, und ein Mann stand neben mir.
7 kai koevah, tami capa heteheh, ka bawitungkhung ka tahungnae hmuen, ka khok ka toungnae, Isarel catounnaw koevah, a yungyoe totouh khosak nahane hmuen doeh. Ka min kathoung teh Isarel catounnaw ni amamouh thoseh, a siangpahrangnaw thoseh, ka kâyawtnaw thoseh, siangpahrangnaw e ro pakawpnae hmuenrasang a sak awh teh, khin sak awh mahoeh toe.
Der sprach zu mir: Du Menschenkind, das ist der Ort meines Throns und die Stätte meiner Fußsohlen, darin ich ewiglich will wohnen unter den Kindern Israel. Und das Haus Israel soll nicht mehr meinen heiligen Namen verunreinigen, weder sie noch ihre Könige, durch ihre Abgötterei und durch die Leichen ihrer Könige in ihren Höhen,
8 Takhang a kâennaw pâhung e teh, kaie takhang kâennae koe a sak awh teh, ahnimae takhang a pâhungnae hah kaie takhang pâhungnae teng a hruek awh teh, ahnimouh hoi kaimanaw rahak vah, tapang buet touh ao sak teh, a sak awh e naw ni ka min kathoung a khin sak awh. Hatdawkvah, ka lungkhueknae hoi ahnimouh ka raphoe han.
welche ihre Schwelle an meine Schwelle und ihre Pfoste an meine Pfoste gesetzt haben, daß nur eine Wand zwischen mir und ihnen war; und haben also meinen heiligen Namen verunreinigt durch ihre Greuel, die sie taten, darum ich sie auch in meinem Zorn verzehrt habe.
9 A kâyonae hoi ahnimae siangpahrang e ro hah, kai koehoi kahlatpoung lah a tâkhawng awh naseh, kai hi ahnimouh koe a yungyoe kho ka sak han.
Nun aber sollen sie ihre Abgötterei und die Leichen ihrer Könige fern von mir wegtun; und ich will ewiglich unter ihnen wohnen.
10 Nang tami capa, Isarel imthung koevah, bawkim hah patue, a payonnae naw hah a kayakhai awh nahanelah, im e oangnae hah bangnue sin awh naseh.
Und du, Menschenkind, zeige dem Haus Israel den Tempel an, daß sie sich schämen ihrer Missetaten, und laß sie ein reinliches Muster davon nehmen.
11 A sak awh e pueng kayakkhai awh pawiteh, bawkim e oang, tâconae hoi kâennaw a hnonae hoi a khetyawtnae naw hah pâtue haw, ahnimae mithmu vah, thut haw, phunglawk poe e pueng a hnonae naw hah a pâkuem awh vaiteh, a tarawi thai awh nahan,
Und wenn sie sich nun alles ihres Tuns schämen, so zeige ihnen die Gestalt und das Muster des Hauses und seine Ausgänge und Eingänge und alle seine Weise und alle seine Sitten und alle seine Weise und alle seine Gesetze; und schreibe es ihnen vor, daß sie alle seine Weise und alle seine Sitten halten und darnach tun.
12 Hetheh bawkim hanelah kâlawk doeh atengpam pueng hoi monsom e naw. hmuen kathoung poung e naw doeh, khenhaw! hetheh bawkim e kâlawk hah doeh.
Das soll aber das Gesetz des Hauses sein: Auf der Höhe des Berges, soweit ihr Umfang ist, soll das Allerheiligste sein; das ist das Gesetz des Hauses.
13 Khoungroe a saw e padawng toteh, hetheh khoungroe a lennae (dong touh tie hah dong touh hoi kutsampha to touh e doeh), a kamhungnae teh dong touh a rasang, dong touh a kaw, arai petkâkalup lah khap touh ka kaw e hoi a yep teh cum sak lah ao.
Das aber ist das Maß des Altars nach der Elle, welche eine handbreit länger ist den die gemeine Elle: sein Fuß ist eine Elle hoch und eine Elle breit; und die Leiste an seinem Rand ist eine Spanne breit umher.
14 Khoungroe a rasang e teh, a rahim lae a pâhungnae koehoi, avanlah totouh dong hni touh, a kaw e dong touh, kathoengca hrawtnae hoi kalen e hrawtnae totouh dong pali touh a pha teh, dong touh a kaw.
Und das ist die Höhe: Von dem Fuße auf der Erde bis an den untern Absatz sind zwei Ellen hoch und eine Elle breit; aber von demselben kleineren Absatz sind's vier Ellen hoch und eine Elle breit.
15 Khoungroe a rasang e hai dong pali touh a pha teh, ki pali touh a kangdue.
Und der Harel (der Gottesberg) vier Ellen hoch, und vom Ariel (dem Gottesherd) überwärts die vier Hörner.
16 Khoungroe teh a takin pali touh a pha teh, ayung dong hrahlaikahni, adangka dong hrahlaikahni a pha.
Der Ariel aber war zwölf Ellen lang und zwölf Ellen breit ins Geviert.
17 A rahim lae a pâhungnae hai takin pali touh a pha, ayung dong hlaipali, adangka dong hlaipali touh a pha. Petkâkalup lah a kaw e khap touh, a hetnae khoungroe petkâkalup lah dong touh a tâco teh a luennae lam teh kanîtholah a kangvawi hanelah a o, telah a ti.
Und der oberste Absatz war vierzehn Ellen lang und vierzehn Ellen breit ins Geviert; und eine Leiste ging allenthalben umher, eine halbe Elle breit; und sein Fuß war eine Elle hoch, und seine Stufen waren gegen Morgen.
18 Hahoi kai koe vah tami capa Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, be a sak toteh, khoungroe hnonae a lamthung teh, hmaisawi thueng nahan e hoi a thi kathek nahane doeh.
Und er sprach zu mir: Du Menschenkind, so spricht der Herr HERR: Dies sollen die Sitten des Altars sein des Tages, da er gemacht ist, daß man Brandopfer darauf lege und Blut darauf sprenge.
19 Levih miphun vaihma Zadok catounnaw dawk hoi thaw na ka tawk pouh hanelah, ouk na kahnaikung koevah, yon thueng nahanelah, maitotan na poe han telah Bawipa Jehovah ni a dei.
Und den Priestern von Levi aus dem Samen Zadoks, die da vor mich treten, daß sie mir dienen, spricht der Herr HERR, sollst du geben einen jungen Farren zum Sündopfer.
20 A thi hah na la vaiteh, khoungroe ki pali touh hoi a hrawtnae takin pali touh e hoi petkâtue lah na hluk vaiteh, na thoung sak vaiteh yonthanae na sak pouh han.
Und von desselben Blut sollst du nehmen und seine vier Hörner damit besprengen und die vier Ecken an dem obersten Absatz und um die Leiste herum; damit sollst du ihn entsündigen und versöhnen.
21 Yon thueng nahanelah, maito na la vaiteh, a thoungnae hmuen hloilah Bawk im thung kârakuengnae hmuen koe hmai na sawi han.
Und sollst den Farren des Sündopfers nehmen und ihn verbrennen an einem Ort am Hause, der dazu verordnet ist außerhalb des Heiligtums.
22 A hnin pahni dawk, kacueme hmaetan, yon thuengnae lah na poe awh han, khoungroe hah maito thi hoi na thoung sak e patetlah hmae thi hoi na sak han.
Aber am andern Tage sollst du einen Ziegenbock opfern, der ohne Fehl sei, zu einem Sündopfer und den Altar damit entsündigen, wie er mit dem Farren entsündigt ist.
23 Hote khoungroe hah na thoung sak hnukkhu toun ka tawn hoeh e maitotanca hoi kacueme hmaetan hah BAWIPA e hmalah na poe han.
Und wenn das Entsündigen vollendet ist, sollst du einen jungen Farren opfern, der ohne Fehl sei, und einen Widder von der Herde ohne Fehl.
24 Vaihmanaw ni palawi a phuen awh vaiteh, hote satheinaw hah BAWIPA hanelah, hmaisawi thuengnae lah a poe han.
Und sollst sie beide vor dem HERRN opfern; und die Priester sollen Salz darauf streuen und sollen sie also opfern dem HERRN zum Brandopfer.
25 Hnin sari touh thung hnintangkuem hmae buet touh hah yon thuengnae lah na hno awh han. Toun kaawm hoeh e maitotanca hoi tutan buet touh hai na hno han.
Also sollst du sieben Tage nacheinander täglich einen Bock zum Sündopfer opfern; und sie sollen einen jungen Farren und einen Widder von der Herde, die beide ohne Fehl sind, opfern.
26 Hnin sari touh thung khoungroe yonthanae na sak vaiteh na thoungsak han. Nama hoi nama hai vaihma e a hmuen dawk na kâpoe han.
Und sollen also sieben Tage lang den Altar versöhnen und ihn reinigen und ihre Hände füllen.
27 A hnin sari a loumhoehnae a hnin hnin taroe hnin dawk thoseh, hote hnin koehoi vaihmanaw ni thuengnae thoseh, khoungroe van a poe awh han. Hmaisawi thuengnae hoi roum thuengnae naw hah a poe awh vaiteh, nangmanaw kai ni na coe awh han telah Bawipa Jehovah ni a dei telah a ti.
Und nach denselben Tagen sollen die Priester am achten Tag und hernach für und für auf dem Altar opfern eure Brandopfer und eure Dankopfer, so will ich euch gnädig sein, spricht der Herr HERR.