Ezekiel 35
1 BAWIPA e lawk kai koe bout a pha teh,
Et factus est sermo Domini ad me, dicens:
2 tami capa Seir mon taranlahoi kangdout sin nateh, ahni koe pâpho haw.
Fili hominis pone faciem tuam adversum montem Seir, et prophetabis de eo, et dices illi:
3 Ahni koe Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, Khenhaw! Seir mon nang teh na taran, na lathueng vah ka kut ka dâw han, na raphoe vaiteh takikathopoung e lah na o sak han.
Hæc dicit Dominus Deus: Ecce ego ad te mons Seir, et extendam manum meam super te, et dabo te desolatum atque desertum.
4 Nange khopui ka raphoe vaiteh, nang teh tami kingdi lah na o vaiteh, kai teh BAWIPA lah ka o e hah na panue han.
Urbes tuas demoliar, et tu desertus eris: et scies quia ego Dominus.
5 Nang tarannae pou ao vaiteh, Isarel imthung dawk runae a thonae tueng yon kecu dawk khangnae tueng a poutnae dawk, ahnimae hringnae hah tahloi hoi na thei awh dawkvah,
Eo quod fueris inimicus sempiternus, et concluseris filios Israel in manus gladii in tempore afflictionis eorum, in tempore iniquitatis extremæ:
6 Bawipa Jehovah ni hettelah a dei teh, kai ka hring e patetlah a hringnae thei e hah nang dawk kai ni ka sak vaiteh, thipaling ni na pâlei han, a thipaling hah nang ni na hmuhma hoeh dawkvah, a thipaling ni na pâlei awh han.
Propterea vivo ego, dicit Dominus Deus: quoniam sanguini tradam te, et sanguis te persequetur: et cum sanguinem oderis, sanguis persequetur te.
7 Hottelah Seir mon hah kingkadi sak vaiteh, kai ni ka raphoe vaiteh, ka cet e ka tâcawt e naw hah ka raphoe han.
Et dabo montem Seir desolatum atque desertum: et auferam de eo euntem, et redeuntem.
8 Nange monnaw hai nange ronaw hoi ka kawi sak han. monnaw, tangkomnaw, tuipuiteng tahloi hoi thei e naw hoi king ka kawi han.
Et implebo montes eius occisorum suorum: in collibus tuis, et in vallibus tuis, atque in torrentibus interfecti gladio cadent.
9 Be na thei awh vaiteh, nange khopuinaw dawk apihai awm mahoeh, kai teh BAWIPA lah ka o tie na panue awh han.
In solitudines sempiternas tradam te, et civitates tuæ non habitabuntur: et scietis quia ego Dominus Deus.
10 Haw vah, BAWIPA ao eiteh, hete miphun kahni touh hoi ram kahni touh teh, kaie lah ao teh, kai ni ka tawn han na ti dawkvah,
Eo quod dixeris: Duæ gentes, et duæ terræ meæ erunt, et hereditate possidebo eas: cum Dominus esset ibi:
11 kai ka hring e patetlah BAWIPA ni a dei. Na lungkhueknae hoi na maithoe kecu dawk, utsinnae na kamnue sak e patetlah nang dawk ka sak van han, nange kong ka dei torei teh, ahnimouh koe ka kamnue sak han.
Propterea vivo ego, dicit Dominus Deus, quia faciam iuxta iram tuam, et secundum zelum tuum, quem fecisti odio habens eos: et notus efficiar per eos cum te iudicavero.
12 Nang ni Isarel monnaw a rawk teh, kaimanaw ca hane kawi lah na o awh, telah dudamnae lawk dei e lawk pueng hah BAWIPA ni be ka panue a tie na panue han.
Et scies quia ego Dominus audivi universa opprobria tua, quæ locutus es de montibus Israel, dicens: Deserti, nobis ad devorandum dati sunt.
13 Kai taranlahoi na pahni hoi na kâoup teh kâtaran lahoi na dei e lawk ka thai toe telah ati.
Et insurrexistis super me ore vestro, et derogastis adversum me verba vestra: ego audivi.
14 Hettelah Bawipa Jehovah ni a dei, na raphoe navah, talai pueng heh a lunghawi han.
Hæc dicit Dominus Deus: Lætante universa terra, in solitudinem te redigam.
15 Isarel imthung ni coe e râw a rawk e hah na lunghawikhai dawkvah, hot patetlah nang e lathueng ka sak han. Oe! Seir mon hoi Edom pueng he a rawk vaiteh, BAWIPA lah ka o tie a panue awh han.
Sicuti gavisus es super hereditatem domus Israel, eo quod fuerit dissipata, sic faciam tibi: dissipatus eris mons Seir, et Idumæa omnis: et scient quia ego Dominus.
