Ezekiel 34
1 BAWIPA e lawk kai koe a pha teh,
En des HEEREN woord geschiedde tot mij, zeggende:
2 tami capa Isarel tukhoumnaw taranlahoi pâpho haw. Pâpho nateh, ahnimouh tukhoumnaw koe hettelah Bawipa Jehovah ni a dei, Isarel tukhoumnaw, mahoima dueng kâkawknaw teh lungmathoe hanlah a o, tukhoumnaw ni tu hah a kawk awh mahoeh na maw.
Mensenkind! profeteer tegen de herders van Israel; profeteer en zeg tot hen, tot de herders: Alzo zegt de Heere HEERE: Wee den herderen Israels, die zichzelven weiden! zullen niet de herders de schapen weiden?
3 Nangmouh ni a thaw hah na ca awh teh, a muen hah na kâkhu awh. Kathâw kathâw e na thei awh, hatei, tunaw teh na kawk awh hoeh toe.
Gij eet het vette, en bekleedt u met de wol, gij slacht het gemeste, maar de schapen weidt gij niet.
4 A thayoun e tha na poe awh hoeh, kapatawnaw na dam sak awh hoeh, a khok kâkhoenaw na kawm pouh awh hoeh. Pâlei e naw bout na bankhai awh hoeh. Kahmat e hai na tawng awh hoeh. Thama thama lahoi lawkkahram lah na hram sin awh.
De zwakke sterkt gij niet, en het kranke heelt gij niet, en het gebrokene verbindt gij niet, en het weggedrevene brengt gij niet weder, en het verlorene zoekt gij niet; maar gij heerst over hen met strengheid en met hardigheid.
5 Kakhoumkung ao hoeh dawkvah, tunaw teh a kâkayei awh. A kâkayei toteh, sarangnaw e rawca lah ao awh.
Alzo zijn zij verstrooid, omdat er geen herder is; en zij zijn als het wild gedierte des velds tot spijze geworden, dewijl zij verstrooid waren.
6 Kaie tunaw teh mon tangkuem koe a kâva awh, kaie tu hah talai pueng koe a kâkayei teh khopouk pouh kung hoi katawngkung awm hoeh, telah dei haw telah a ti.
Mijn schapen dolen op alle bergen en op allen hogen heuvel, ja, Mijn schapen zijn verstrooid op den gansen aardbodem; en er is niemand, die er naar vraagt, en niemand, die ze zoekt.
7 Hatdawkvah, tukhoumnaw BAWIPA e lawk thai awh haw.
Daarom, gij herders! hoort des HEEREN woord!
8 Kai ka hring e patetlah Bawipa Jehovah ni a dei. Tukhoumnaw awm hoeh. Tukhoumnaw ni kaie tunaw hah a tawng awh hoeh dawkvah, kaie tunaw kahrawng e sarangnaw e rawca lah ao awh teh, kaie tunaw hah sarang ni kei hanelah ao awh. Tukhoumnaw ni amahoima a kâkawk awh teh, kaie tuhu hah kawkhik awh hoeh.
Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik niet! Omdat Mijn schapen geworden zijn tot een roof, en Mijn schapen al het wild gedierte des velds tot spijze geworden zijn, omdat er geen herder is, en Mijn herders naar Mijn schapen niet vragen; en de herders weiden zichzelven, maar Mijn schapen weiden zij niet;
9 Hatdawkvah, nangmouh tukhoumnaw BAWIPA e lawk thai awh haw.
Daarom, gij herders! hoort des HEEREN woord!
10 Hettelah Bawipa Jehovah ni a dei. Khenhaw! tukhoumnaw ka taran, a kut thung e tunaw hah ka lawp vaiteh kaie tukhoumnae koehoi kâhat sak han. Tukhoumnaw teh amahoima kâkawk awh mahoeh toe, bangkongtetpawiteh, tuhunaw hah a râwca lah ao hoeh nahanelah a pahni dawk hoi ka tunaw hah ka la pouh han toe, telah a ti.
Alzo zegt de Heere HEERE: Ziet, Ik wil aan de herders, en zal Mijn schapen van hun hand eisen, en zal ze van het weiden der schapen doen ophouden, zodat de herders zichzelven niet meer zullen weiden; en Ik zal Mijn schapen uit hun mond rukken, zodat zij hun niet meer tot spijze zullen zijn.
11 Bangkongtetpawiteh, Bawipa Jehovah ni hettelah a dei. Khenhaw! kai kama roeroe ni ka tunaw hah ka tawng vaiteh ka hmu han.
Want zo zegt de Heere HEERE: Ziet, Ik, ja, Ik zal naar Mijn schapen vragen, en zal ze opzoeken.
12 Tukhoumkung ni tuhu kâkayei e tunaw a tawng e patetlah ka tunaw hah ka tawng han, tâmai hoi hmonae hmuen koe pueng hai ka tawng han.
Gelijk een herder zijn kudde opzoekt, ten dage als hij in het midden zijner verspreide schapen is, alzo zal Ik Mijn schapen opzoeken; en Ik zal ze redden uit al de plaatsen, waarhenen zij verstrooid zijn, ten dage der wolke en der donkerheid.
13 Ram tangkuem koehoi ka la vaiteh ka pâkhueng han, amamae ram roeroe dawk ka ceikhai han. Isarel ram thung hoi tanghling, khosaknae hmuen pueng koevah ka kawk han.
En Ik zal ze uitvoeren van de volken, en zal ze vergaderen uit de landen, en brengen ze in hun land; en Ik zal ze weiden op de bergen Israels, bij de stromen en in alle bewoonbare plaatsen des lands.
14 Ramhringnae koe ka pâ sak vaiteh, a im hah Isarel mon rasangnae koe ao han, kahawi e takha dawkvah a tabo awh vaiteh, Isarel mon dawk hrâmnaw a onae koe a pâ awh han.
Op een goede weide zal Ik ze weiden, en op de hoge bergen Israels zal hun kooi zijn; aldaar zullen zij nederliggen in een goede kooi, en zullen weiden in een vette weide, op de bergen Israels.
15 Kai kama roeroe ni ka tunaw hah ka kawkhik han, karoumcalah ka tabo sak han, telah Bawipa Jehovah ni a ti.
Ik zal Mijn schapen weiden, en Ik zal ze legeren, spreekt de Heere HEERE.
16 Kahmat e ka tawng vaiteh, pâlei e bout ka bankhai han. A khok kâkhoe hah ka kawm pouh vaiteh, a patawnae hah kahawi sak han. Hateiteh, kathâw e hoi a thasai e hah ka thei vaiteh, lawkcengnae koe ka pha sak han, telah BAWIPA ni a ti.
Het verlorene zal Ik zoeken, en het weggedrevene zal Ik wederbrengen, en het gebrokene zal Ik verbinden, en het kranke zal Ik sterken; maar het vette en het sterke zal Ik verdelgen, Ik zal ze weiden met oordeel.
17 Bawipa Jehovah ni a dei e teh, Oe! ka tunaw, saring alouklouknaw thoseh, tutannaw hoi hmaetannaw thoseh, kai ni ka kapek han.
Want gij, o Mijn schapen! de Heere HEERE zegt alzo: Ziet, Ik zal richten tussen klein vee en klein vee, tussen de rammen en de bokken.
18 Nangmouh teh kahawie hram kanaw e hmuen koe na ca awh e dueng laipalah, kacawie tui hah na khok hoi na pânut sak hane teh, kathoengcae hno doeh, telah na pouk awh na maw.
Is het u te weinig, dat gij de goede weide afweidt? Zult gij nog het overige uwer weide met uw voeten vertreden? En zult gij de bezonkene wateren drinken, en de overgelatene met uw voeten vermodderen?
19 Nangmouh ni na coungroe e phokungnaw thoseh, na khok hoi na pânut sak e tui hai thoseh, kaie tunaw ni a canei awh han na maw.
Mijn schapen dan, zullen zij afweiden, wat met uw voeten vertreden is, en drinken, wat met uw voeten vermodderd is?
20 Hatdawkvah, Bawipa Jehovah ni ahnimouh koe hettelah a dei, kathâw e saringnaw hoi kamsoe e saringnaw hah kai ni lawkceng han.
Daarom zegt de Heere HEERE alzo tot hen: Ziet Ik, ja, Ik zal richten tussen het vette klein vee, en tussen het magere klein vee.
21 Nangmouh ni a thakayoune tunaw hah hmuen tangkuem koe kâkayei sak hanelah na loung hoi na en awh teh, na ki hoi na deng awh.
Omdat gij al de zwakken met de zijde en met den schouder verdringt, en met uw hoornen stoot, totdat gij dezelve naar buiten toe verstrooid hebt;
22 Hatdawkvah, ka tunaw ka rungngang vaiteh, ahnimouh teh sarang ni a kei rumram e lah awm mahoeh toe. Tunaw e a rahak vah lawk ka ceng han.
Daarom zal Ik Mijn schapen verlossen, dat zij niet meer tot een roof zullen zijn; en Ik zal richten tussen klein vee en klein vee.
23 Tukhoumkung buet touh ka rawi pouh vaiteh, ahni ni a kawk han. Kaie ka san Devit ni ahnimouh a kawk vaiteh, ama teh kakhoumkung lah ao vaiteh a kawkhik han.
En Ik zal een enigen Herder over hen verwekken, en Hij zal hen weiden, namelijk Mijn knecht David; die zal ze weiden, en Die zal hun tot een Herder zijn.
24 Kai BAWIPA teh ahnimae Cathut lah ka o vaiteh, ka thaw katawkkung Devit teh ahnimae lathueng kahrawikung lah ao han, kai BAWIPA roeroe ni yo ka dei toe.
En Ik, de HEERE, zal hun tot een God zijn; en Mijn knecht David zal Vorst zijn in het midden van hen, Ik, de HEERE, heb het gesproken.
25 Hahoi, ahnimouh hoi roumnae lawkkamnae hah ka sak vaiteh, sarang kathout hah ram thung hoi ka baw sak han, kahrawngum vah karoumcalah kho a sak vaiteh, ratu thungvah karoumcalah a i awh han.
En Ik zal een verbond des vredes met hen maken, en zal het boos gedierte uit het land doen ophouden; en zij zullen zeker wonen in de woestijn, en slapen in de wouden.
26 Ahnimouh thoseh kaie mon petkâkalup lah kaawm e hai thoseh, yawhawi ka poe vaiteh, amae atueng dawk kho ka rak sak vaiteh, yawhawinae khotui a rak han.
Want Ik zal dezelve, en de plaatsen rondom Mijn heuvel, stellen tot een zegen; en Ik zal den plasregen doen nederdalen op zijn tijd, plasregens van zegen zullen er zijn.
27 Ram thung e thingnaw ni a pawra han, talai ni hai apaw a tâco sak han, khocanaw ni karoumcalah ao awh han, ahnimouh ni a phu awh e kahnam rui ka a pouh vaiteh, thama thama lah ka rek e ahnimae kut dawk hoi ka tâco sak toteh, kai teh BAWIPA lah ka o tie a panue awh han.
En het geboomte des velds zal zijn vrucht geven, en het land zal zijn inkomst geven, en zij zullen zeker zijn in hun land; en zullen weten, dat Ik de HEERE ben, als Ik de disselbomen huns juks zal hebben verbroken, en hen gerukt uit de hand dergenen, die zich van hen deden dienen.
28 Jentelnaw ni bout lawm awh mahoeh toe, ram dawk e sarang ni hai kei awh mahoeh toe. Apihai takinae poe mahoeh toe, ahnimouh teh karoumcalah ao awh han toe.
En zij zullen den heidenen niet meer ten roof zijn, en het wild gedierte der aarde zal ze niet meer vreten; maar zij zullen zeker wonen, en er zal niemand zijn, die ze verschrikke.
29 A min kamthang e takha hai ahnimouh hanelah kai ni ka sak pouh han, a ram dawk takangnae, kahai lah onae bout awm mahoeh toe. Jentelnaw e dudamnae khang awh mahoeh toe.
En Ik zal hun een plant van naam verwekken; en zij zullen niet meer weggeraapt worden door honger in het land, en den smaad der heidenen niet meer dragen.
30 Ahnimae Bawipa Jehovah teh ahnimouh hoi rei o e thoseh, Isarel imthungnaw hai ka tami lah ao e hai thoseh, a panue awh han telah Bawipa Jehovah ni a dei.
Maar zij zullen weten, dat Ik, de HEERE, hun God, met hen ben, en dat zij Mijn volk zijn, het huis Israels, spreekt de Heere HEERE.
31 Nangmouh ka tuhu hoi saring pânae hmuen dawk e ka tuhu hah ka tami na o awh. Kai hai nangmae Cathut ka ka o, telah Bawipa Jehovah ni a dei telah a ti.
Gij nu, o Mijn schapen, schapen Mijner weide! gij zijt mensen; maar Ik ben uw God, spreekt de Heere HEERE.
