Ezekiel 25

1 BAWIPA e lawk kai koe a pha teh,

Og Herrens ord kom til meg; han sagde:

2 tami capa Ammonnaw kangdout sin haw, ahnimouh taranlahoi pâpho.

Menneskjeson! Vend di åsyn mot Ammons-sønerne og spå imot deim!

3 Ammonnaw koevah, Bawipa Jehovah e lawk hah thai awh, Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, hmuen kathoung hah na khin sak lahun navah, Isarel ram taran lahoi, raphoe lah ao lahun nah, Judah imthung hah san lah a hrawi navah, haha! telah na ti dawkvah,

Og du skal segja med Ammons-sønerne: Høyr Herrens, Herrens ord! So segjer Herren, Herren: Etter di du sagde: «Hå, hå!» yver heilagdomen min, for di han vart vanhelga, og yver Israels land, for di det er i øyde lagt, og yver Juda-lyden, for di han laut fara i utlægd,

4 nang teh Kanîtholae taminaw koe a coe awh hanelah na poe han, nang dawkvah roenae rim a sak awh vaiteh, haw e hmuen koe ao awh han, nange a pawhik a ca vaiteh, nange maito sanutui a nei awh han.

difor, sjå, so skal austmennerne få deg til eiga, og dei skal slå sine tjeldlæger i deg og finna seg bustader i deg. Dei skal eta frukti di, og dei skal drikka mjølki di.

5 Rabbah kho teh kalauk im lah ka sak vaiteh, Ammon hah saringhunaw a tabonae lah ka coung sak han, hottelahoi BAWIPA lah ka o tie a panue awh han.

Og eg vil gjera Rabba til beitemark åt kamelar og Ammonlandet til felæger. Og de skal sanna at eg er Herren.

6 Bangkongtetpawiteh, Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, Isarel ram thung vah na kut na tambei teh, na khok na pano, a rawknae kong dawkvah, lungthin abuemlah na lunghawi dawkvah,

For so segjer Herren, Herren: Av di du klappa med henderne og trappa med føterne og med all vanvyrdnaden i di sjæl fagna deg yver Israels land,

7 khenhaw! na lathueng vah ka kut ka dâw teh, miphunnaw koe lawphno patetlah na man sak han. Ram pueng koehoi nang teh na thei vaiteh, hote ram dawk hoi koung na pâmit han. Na raphoe vaiteh, BAWIPA lah ka o tie hah na panue han telah ati.

difor, sjå, so retter eg handi mi imot deg og gjev deg til herfang åt folki og ryd deg ut or folkeslagi og let deg tynast ut or landi. Eg vil øyda deg ut, so du skal sanna at eg er Herren.

8 Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, Moab hoi Seir ni khenhaw! Judah imthung teh miphun alouke patetlah doeh ao van telah ati awh dawkvah,

So segjer Herren, Herren: Av di Moab og Se’ir segjer: «Sjå, det gjekk med Juda-lyden likeins som med alle hine folki,

9 khenhaw! Moab khopui e ram, a khopui e khori hah kamceng sak vaiteh, ka lentoe e ram Bethjeshimoth, Baalmeon Kiriathaim naw hah,

difor, sjå, so vil eg gjera eit op i sida åt Moab frå der byarne ligg, frå byarne hans alle stader, landepryda Bet-Jesjimot, Ba’al-Meon og alt til Kirjatajim,

10 Ammonnaw hah miphunnaw thung dawk hoi pou panuekhai e lah o hoeh nahan, Kanîtholae taminaw a coe hane ham hah, Ammonnaw hoi cungtalah ka poe han.

so Austheims-sønerne kann koma seg inn, likeins som eg vil gjera med Ammons-sønerne, som eg gjev deim til eiga, so ein ikkje meir skal minnast Ammons-sønerne millom folki.

11 Moab ram dawk lawkcengnae hah ka kuep sak vaiteh, BAWIPA lah ka o tie a panue awh han telah ati.

Og yver Moab vil eg halda dom, so dei skal sanna at eg er Herren.

12 Bawipa Jehovah ni hettelah a dei. Edom ni Judah imthungnaw taranlahoi moi a pathung teh, a mahmawk lahoi ahnimae lathueng vah, kalenpoung lah yonnae a sak.

So segjer Herren, Herren: Av di Edom var so hemnfus mot Juda-lyden og førde skuld yver seg, med di dei hemnde seg på deim,

13 Hatdawkvah, Bawipa Jehovah ni hettelah a dei. Edom lathueng vah, ka kut ka dâw vaiteh, amae thung hoi tami hoi saring he ka raphoe han. Teman kho teh kingdi sak han. Dedan totouh tahloi hoi a rawp awh han.

difor - segjer Herren, Herren - so vil eg retta ut handi mi mot Edom og øyda for honom folk og fe, og eg vil gjera det til ei audn frå Teman, og heilt burt til Dedan skal dei falla for sverd.

14 Ka tami Isarelnaw e kut hoi a moi ka pathungnae hah, ka pha sak han, Edom e lathueng vah ka lungkhueknae hoi ka lungreithainae patetlah a sak awh han. A moipathungnae pawlawk dawk hoi a panue awh han telah Bawipa Jehovah ni a dei.

Og min hemn mot Edom vil eg leggja i henderne på mitt folk Israel, og dei skal fara åt med Edom etter min vreide og harm, og dei skal få kjenna min hemn, segjer Herren, Herren.»

15 Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, Filistinnaw ni ayan hoi na maithoe awh kecu dawkvah, tami thei ngainae lungthin hah tawn laipalah, moipathung awh dawkvah,

So segjer Herren, Herren: Av di filistarane for hemnfuse fram, av di dei med all vanvyrdnaden i si sjæl hemnde seg med tynarverk, av eit ævelegt hat,

16 Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, khenhaw! Filistinnaw taranlahoi ka kut ka dâw vaiteh, Kherethnaw hah tâkhawng teh, tuipuipaling teng e kacawie hah be ka raphoe han.

difor, so segjer Herren, Herren: Sjå, eg rettar ut handi mi mot filistarane og ryd ut kretarane og tyner det som vert leivt attmed havstrandi.

17 Ka patawpoung e tounnae hoi ka patawpoung lah moi ka pathung han, hot patetlah ahnimae lathueng vah, moi ka pathung torei teh, BAWIPA lah ka o tie hah a panue awh han, telah ati.

Og eg vil lata stor hemn råma deim vreide-refsingar, og dei skal sanna at eg er Herren, når eg let hemnen min nå deim.