Ezekiel 22
1 Hothloilah, BAWIPA e lawk hah kai koe a pha teh,
Et factum est verbum Domini ad me, dicens:
2 nang tami capa, thi ka Palawng e khopui hah lawk na ceng hah na maw, Bokheiyah panuet a thonae naw hah panuek sak.
Et tu fili hominis nonne iudicas, nonne iudicas civitatem sanguinum?
3 Ahnimouh koe Bawipa Jehovah ni hettelah a dei. Amae tueng roeroe navah thipalawngnae khopui atueng a pha nahanelah, amahoima kâkhinsak hanelah meikaphawk hah a sak.
Et ostendes ei omnes abominationes suas, et dices: Hæc dicit Dominus Deus: Civitas effundens sanguinem in medio sui ut veniat tempus eius: et quæ fecit idola contra semetipsam ut pollueretur.
4 Tami hringnae na thei e lahoi yonpen e lah na o teh meikaphawk na sak e dawkvah na kâkhinsak. Namae na hnin na hnai sak teh, na kum apoutnae meimei a pha toe. Hatdawkvah, miphunnaw na pathoenae hoi ram pueng ni dudam e lah na o sak han.
In sanguine tuo, qui a te effusus est, deliquisti: et in idolis tuis, quæ fecisti, polluta es: et appropinquare fecisti dies tuos, et adduxisti tempus annorum tuorum: propterea dedi te opprobrium Gentibus, et irrisionem universis terris.
5 Na tengpam e taminaw hoi lamhla e taminaw ni pathoenae hoi pacekpahleknae hoi ka kawi e patetlah na panuikhai han.
Quæ iuxta sunt, et quæ procul a te, triumphabunt de te: sordida, nobilis, grandis interitu.
6 Khenhaw! Isarel ukkungnaw ni nangmouh thi Palawng hanelah a thaonae rip a hno awh.
Ecce principes Israel singuli in brachio suo fuerunt in te ad effundendum sanguinem.
7 Nangmouh thung manu na pa hah a dudam awh teh, nangmae rahak alouke miphun khok hoi a coungroe awh teh, nangmouh dawk e nara hoi lahmai hah banglahai noutna awh hoeh.
Patrem, et matrem contumeliis affecerunt in te, advenam calumniati sunt in medio tui, pupillum et viduam contristaverunt apud te:
8 Nang ni kaie thoungnae naw banglahai noutna hoeh e lah na sak toe. Kaie sabbath hninnaw na tapoe toe.
Sanctuaria mea sprevisti, et Sabbata mea polluisti.
9 Namamouh thung e tami thipalawng han na ngai teh, thuengnae moi, tami tangawn ni a ca awh, hno kathout ka sak e ao awh.
Viri detractores fuerunt in te ad effundendum sanguinem, et super montes comederunt in te, scelus operati sunt in medio tui.
10 Nangmouh thung dawk a na pa e yu hah caicinae na ramuk awh hoeh. Kampheng lahun e napui hai a yonkhai awh toe.
Verecundiora patris discooperuerunt in te, immunditiam menstruatæ humiliaverunt in te.
11 Nangmouh thung dawk tami tangawn ni amae imri yu koe panuettho e hno a sak awh toe, a langa a kamhnawngkhai awh toe, tangawn ni a tawncanu, a na pa e canu hah a pacekpahlek awh.
Et unusquisque in uxorem proximi sui operatus est abominationem, et socer nurum suam polluit nefarie, frater sororem suam filiam patris sui oppressit in te.
12 Nangmouh thung dawk tami theinae han lah tadawnghno hai na la awh, apung na ca teh, tangka na cawi awh, imri e hnopai na lawp awh.
Munera acceperunt apud te ad effundendum sanguinem: usuram, et superabundantiam accepisti, et avare proximos tuos calumniabaris: meique oblita es, ait Dominus Deus.
13 Hatdawkvah, nama ni na pâkhueng e hnopai namamouh thung dawk thi na Palawng e kecu dawk kai ni kut ka tambei sin han.
Ecce complosi manus meas super avaritiam tuam, quam fecisti, et super sanguinem, qui effusus est in medio tui.
14 Kai ni nang lawk na ceng toteh, na lungthin na cak sak thai han na ou. Na kut hai a tha ao thai han na ou. Kai BAWIPA ni ka dei tangcoung e patetlah ka sak han.
Numquid sustinebit cor tuum, aut prævalebunt manus tuæ in diebus, quos ego faciam tibi? Ego Dominus locutus sum, et faciam.
15 Nang hai ram miphun tangkuem koevah, na kâkayei sak han. Hateiteh, na khinnae hah be kahma sak han.
Et dispergam te in nationes, et ventilabo te in terras, et deficere faciam immunditiam tuam a te.
16 Miphunnaw e hmaitung vah mahoima na kâkhinsak. BAWIPA lah ka o tie na panue han ati tet pouh telah ati.
Et possidebo te in conspectu Gentium: et scies quia ego Dominus.
17 BAWIPA e lawk kai koe a pha teh,
Et factum est verbum Domini ad me, dicens:
18 tami capa Isarel imthung hah kai hanelah sumei lah doeh ao. Ahnimanaw teh sôlêi e, tahmanghmai dawk phum e, rahum paling, rahum pangaw, sum hoi ngunei patetlah doeh ao awh.
Fili hominis, versa est mihi domus Israel in scoriam: omnes isti æs, et stannum, et ferrum, et plumbum in medio fornacis: scoria argenti facti sunt.
19 Hatdawkvah Bawipa Jehovah ni hettelah a dei. Ei rumram lah na o awh dawkvah, khenhaw! Jerusalem kho lungui na pâkhueng awh.
Propterea hæc dicit Dominus Deus: Eo quod versi estis omnes in scoriam, propterea ecce ego congregabo vos in medio Ierusalem,
20 Ngun, rahum paling, rahum pangaw, sum, konlawk naw hmai patawi sin teh a tui lah kamyawt hanelah, thawngnae dawk khuk papawp e patetlah kai teh ka lung puenghoi a khuek teh, nangmouh teh kho lungui vah na pâkhueng awh vaiteh, atui lah na kamyawt sak han.
congregatione argenti, et æris, et stanni, et ferri, et plumbi in medio fornacis: ut succendam in ea ignem ad conflandum. Sic congregabo in furore meo, et in ira mea, et requiescam: et conflabo vos.
21 Atangcalah na pâkhueng awh vaiteh, kaie ka lungkhueknae hmai, ka patawi vaiteh, nangmouh teh kho thung atui lah na kamyawt awh han.
Et congregabo vos, et succendam vos in igne furoris mei, et conflabimini in medio eius.
22 Ngun thawngnae dawkvah atui lah kamyawt e patetlah nangmanaw teh kho thung vah atui lah na kamyawt awh vaiteh, kai BAWIPA ni nangmae lathueng vah, kaie ka lungkhueknae ka awi toe tie hah na panue awh han telah ati.
Ut conflatur argentum in medio fornacis, sic eritis in medio eius: et scietis quia ego Dominus, cum effuderim indignationem meam super vos.
23 BAWIPA e lawk kai koe a pha teh,
Et factum est verbum Domini ad me, dicens:
24 tami capa ahni koe dei pouh nang teh, lungkhueknae ahni dawk kho ka rak hoeh e, khotui hah ka dawp hoeh e ram lah ao.
Fili hominis, dic ei: Tu es terra immunda, et non compluta in die furoris.
25 Hote ram dawkvah, profetnaw teh a kâyouk awh toe. Ka huk ni teh moi ka kei e sendek patetlah taminaw a ca awh. Hno kuemnae hoi aphu kaawm e hnopainaw a lawp awh toe. Khothung vah lahmainaw moikapap lah ao sak awh.
Coniuratio prophetarum in medio eius, sicut leo rugiens, rapiensque prædam, animas devoraverunt, opes et pretium acceperunt, viduas eius multiplicaverunt in medio illius.
26 Ahnimae vaihmanaw ni hai kaie kâlawk a ek awh teh, kaie a thoungnae hmuen hai a khinsak awh. Kathounge hoi kathounghoehe hoi kapek awh hoeh. Kathounge hoi kathounghoehe mak kâkalawtsak awh, kaie sabbath hnin hai a kâpahnim sak awh.
Sacerdotes eius contempserunt legem meam, et polluerunt sanctuaria mea: inter sanctum et profanum non habuerunt distantiam: et inter pollutum et mundum non intellexerunt: et a Sabbatis meis averterunt oculos suos, et coinquinabar in medio eorum.
27 Kahrawikungnaw ni hai moi ka kei e Asuinaw patetlah ram thung ao awh teh, kamsoumhoehe apung a tawng awh teh, tami hringnae a thei awh.
Principes eius in medio illius, quasi lupi rapientes prædam ad effundendum sanguinem, et ad perdendas animas, et avare ad sectanda lucra.
28 Ahnimae profetnaw ni thungpangaw a hluk awh teh, kaphawk e kamnuenae hah a hmu awh. Laithoe lahoi cungpam a rayu pouh awh. BAWIPA ni banghai a dei hoeh nakunghai, Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, telah ouk ati awh.
Prophetæ autem eius liniebant eos absque temperamento, videntes vana, et divinantes eis mendacium, dicentes: Hæc dicit Dominus Deus, cum Dominus non sit locutus.
29 Khocanaw hai rektapnae tahloi hoi a tuk awh, ka roedengnaw hah pacekpahleknae Jentelnaw hai kahawihoehe lahoi a pacekpahlek awh.
Populi terræ calumniabantur calumniam, et rapiebant violenter: egenum, et pauperem affligebant, et advenam opprimebant calumnia absque iudicio.
30 Ram hah ka raphoe hoeh nahan, rapan ka sak hane hoi ram e a yueng lah kai han e ka kangdout hanelah ahnimouh koe ka tawng, hatei ka hmawt hoeh.
Et quæsivi de eis virum, qui interponeret sepem, et staret oppositus contra me pro terra, ne dissiparem eam: et non inveni.
31 Hatdawkvah, ka lungkhueknae teh ahnimae lathueng ka rabawk teh, ka lungkhueknae hmai hoi ka sawi. A hringnae hoi kamcu lah ahnimae lathueng ka pha sak e doeh telah Bawipa Jehovah ni a dei, tet pouh telah ati.
Et effudi super eos indignationem meam, in igne iræ meæ consumpsi eos: viam eorum in caput eorum reddidi, ait Dominus Deus.
