< Ezekiel 21 >

1 BAWIPA e lawk kai koe bout a pha teh,
Darauf erging das Wort des Herrn an mich:
2 tami capa Jerusalem koe lah na minhmai hrueng haw, kathounge hmuen koe lah taranlahoi lawk hah dei haw. Isarel ram taranlahoi lawk hah pâpho haw.
"Jetzt, Menschensohn! Wende dein Antlitz gen Jerusalem und sprich von Heiligtümern und weissage dem Lande Israel!
3 Isarel ram koevah, BAWIPA ni hettelah a dei. Khenhaw! nang teh na taran, a tabu dawk e tahloi ka rayu vaiteh, nangmouh thung e tamikalan hoi tamikathout hoi ka pâmit han.
Sprich zu dem Lande Israel: So spricht der Herr: 'Ich will an dich; ich zieh mein Schwert aus seiner Scheide; ich rotte bei dir aus Unschuldige und Schuldige.
4 Bangkongtetpawiteh, nangmouh thung e tamikalan hoi tamikathout ka pâmit han. Hatdawkvah, atunglah hoi akalae moithang pueng taranlahoi kaie tahloi a tabu dawk hoi ka rayu vaiteh,
Weil ich bei dir Unschuldige und Schuldige vernichte, kommt mein Schwert aus seiner Scheide auch wider alles Fleisch vom Süden bis zum Norden.
5 Kai BAWIPA ni tahloi a tabu dawk hoi ka rayu tie moithang pueng ni a panue thai nahan, bout ka raseng mahoeh toe, telah ati.
Und alles Fleisch verspürt, daß ich der Herr, mein Schwert aus seiner Scheide zog, unwiderruflich.'
6 Hatdawkvah, nang tami capa hramki na teh lung ka rek lah ahnimae hmaitung vah pou hram haw.
Du aber, Menschensohn! In bittrem Schmerze stöhne, daß die Lenden brechen! Vor ihren Augen stöhne!
7 Bangkongmaw na cingou telah ati awh navah, nang ni kai teh kamthang lawk kecu dawk, ka cingou, a tho han a hnai toe, tamipueng ni puenghoi a taki awh teh a kut pueng a tha a youn awh han. A lung a pout awh vaiteh, a khokpakhunaw hai a tui lah kamyawt han. Hote hno teh a tho lahun tie a kong hah Bawipa Jehovah ni lawk a poe e a kuep sak han tie hah bout dei haw telah ati.
Und sagen sie zu dir: 'Worüber stöhnst du denn?', so sprich: 'Der Nachricht wegen, die gekommen. Darob schmilzt jedes Herz, und lahm sind alle Hände, und jeder Sinn ist stumpf, und über jedes Knie fließt Wasser. So muß es kommen; ja, so muß es werden.' Ein Spruch des Herrn, des Herrn."
8 Hahoi BAWIPA e lawk kai koe bout a pha teh,
Alsdann erging das Wort des Herrn an mich:
9 tami capa lawk dei nateh, hettelah BAWIPA ni a dei tahloi, tahloi, kahranpoung e lah o teh loukloukkaang sak toe.
"Sag, Menschensohn! Weissage, sprich: So spricht der Herr: 'So sprich: ein Schwert, ein Schwert! Geschärft und blank gemacht!
10 Takithopoung e kâtheinae o sak hanelah, hransak e lah ao teh, sumpapalik e patetlah a ang hanelah, ka ta e doeh. Nawmnae sak awh han rah na ou. Thingnaw pueng ni banglahai na noutna hoeh e patetlah ka capa e sonron ni na dudam.
Zum Schlachten wurde es geschärft, zum Blitzen blank gemacht, noch mehr als eines Bildhauers und Zimmermannes Beil, das jeden Baum umlegt.
11 Hno thai nahanelah hran sak hanelah a poe toe. Hete tahloi heh kathetkung hane kut dawk poe hanelah hransaknae hoi loukloukkaang sak toe.
Man ließ es schleifen, auf daß man's mit der Hand ergreife. Geschärft und blank gemacht ward dieses Schwert, um es dem Henker in die Hand zu drücken.'
12 Tami capa kap nateh hram haw, bangkongtetpawiteh, taminaw hah taran e lah ao vaiteh, Isarel bawinaw pueng taran e lah ao han. Taki ka tho e tahloi hoi ka taminaw hah taran e lah ao. Hatdawkvah, na phai hah ratum.
Nun schrei, nun heule, Menschensohn! Denn an mein Volk will es, an alle Fürsten Israels. Sie sind samt meinem Volk dem Schwert verfallen. Schlag dich daher auf deine Hüften!
13 Bangkongtetpawiteh, hethateh tanouknae doeh. Tahloi ni sonron patenghai dudam pawiteh, bangtelah han ne. Sonron hah awm mahoeh toe telah BAWIPA ni a dei.
Bestimmt ist es, wenn auch das Beil, das fällende, noch fehlen sollte." Ein Spruch des Herrn, des Herrn.
14 Hatdawkvah, nang tami capa lawk pâpho haw, na kut hah tambei haw, due thainae tahloi hah vai thum touh palik. Theinae tahloi ni amamae rakhan tangkuem ouk ka kâen e, tami a tha ka sai e hah a kalup awh.
"Du, Menschensohn! Weissag und schlag zusammen deine Hände! Das Schwert verdoppelt, ja verdreifacht sich, das Schwert für die zu Mordenden, ist's doch ein Schwert gar groß und mörderisch, so tief einschneidend.
15 Lungthin karawknaw, a rawknae hoe apap nahanelah, kahran e tahloi takhang tangkuem koevah, ka hruek toe. Aiyoe! sumpapalik e patetlah a ang, duenae tahloi.
Daß man den Mut verliere, daß es zum Sturze vielen Anlaß gebe, stelle ich für das Schwert an alle ihre Tore eine Schlachtbank. Ha! Blank zum Blitzen ist's gemacht; geschliffen ist's zum Schlachten.
16 Aranglah kamlang nateh bouk nateh kâroesak. Avoilah kamlang nateh kâroesak haw, hahoi hmalah hoiyah bouk haw.
Wend dich nach Westen, Süden, Ost und Norden, wohin nur deine Schneide ist gerichtet!
17 Kai ni hai ka kut ka tambei vaiteh, ka kuep sak mingming han. Ka lungkhueknae kai BAWIPA ni hetheh ka dei toe ati tet pouh telah ati.
Die Hände schlage ich dann auch zusammen; ich habe meinen Zorn gekühlt. Ja, ich, der Herr, ich hab es ausgesprochen."
18 BAWIPA e lawk kai koe bout a pha teh,
Alsdann erging das Wort des Herrn an mich:
19 tami capa Babilon siangpahrang tahloi a cei nahanelah, lamthung kahni touh sak. Hote lamthung kahni touh e teh, ram buet touh koehoi a tâco han. Lam a kâphinae dawk hmuen buet touh rawi nateh, khopui koelah ceinae longkha lah sak haw.
"Du Menschensohn, beachte die zwei Wege, darauf das Schwert des Babelkönigs kommen kann! Vom Lande eines Mannes gehn sie aus. Des Zaubrers Hand am Anbeginn der Wege weist auf Städte.
20 Lamthung hah Ammonnaw kho Rabah hoi tahloi a tâco thai nahan sak nateh, Judah ram a lungui e Jerusalem kalupnae hai sak haw.
Zugänglich macht sie für des Schwertes Kommen Rabbat bei Ammons Söhnen und Juda mit Jerusalem, der festen Stadt.
21 Bangkongtetpawiteh, cungpam rayu hanelah Babilon siangpahrang teh lamthung kahni touh a kâcunae koe a kangdue, palanaw mak a kalawt teh, Terah meikaphawk lawk a pacei, a thin hah a khet.
Am Scheidewege stand ja Babels König, am Anbeginn der beiden Wege, um ein Orakel einzuholen, dann schüttelt er die Pfeile, befragt die Teraphim, beschaut die Leber.
22 Cungpam a rayunae koe a rang lae kut dawk Jerusalem hah a kamnue. Rapan raphoenae hoi tarantuknae hramkinae a pawlawk takhang koe tumdum e rapan raphoe nahane monrui paten hane hoi tungdumnae sak hane hoi,
Dann fällt zum Ende das Orakel nach rechts hin, auf Jerusalem, auf daß die Mauerbrecher angesetzt und Mordbefehle ausgegeben werden, daß lauter Kriegsgeschrei erschalle und daß man Mauerbrecher an die Tore setze und einen Wall aufschütte, Türme baue.
23 ahnimouh hoi lawkkamnae kasakkungnaw e hmaitung vah, kalanhoehe cungpam rayunae patetlah ao. Hateiteh la e lah ao thai nahan, a payonnae a pahnim hoeh nahan a thokhai han.
Zwar kommt dies ihnen wie ein Trugorakel vor, sie schwören's selbst einander zu. Doch er erinnert sich der Schuld, daß sie bezwungen werden müssen."
24 Hatdawkvah, Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, na payonnae hah pahnim hoeh nahanelah na sak kecu dawk, kâlawk na eknae a kamnue. Hottelah na sak awh e hnonaw pueng dawk na yonnae pou a kamnue teh, pahnim hoeh e lah na o dawkvah, kut dawk man e lah na o awh han.
Darum spricht so der Herr, der Herr: "Ihr habet mich an eure Schuld erinnert, so offenbar sind eure Sünden, so sichtbar eure Frevel. Ihr steht in solchem Ruf bei allem eurem Tun. Drum werdet ihr bezwungen.
25 Hahoi nang Isarel kahrawikung, ka kamhnawng e, na yonnae rektapnae hnin roeroe a pha toe.
Und du, dem Tod verfallener, nichtswürdiger Fürst von Israel, du, dessen Tag erschienen und dessen Sünde jetzt das Ende bringt!"
26 Bawipa Jehovah ni hettelah a dei, kahrawikung e lupawk teh tâkhawng pouh nateh, bawilukhung hai tâkhawng pouh. Hethateh, ama boiboe lah mahoeh, kârahnoumnaw hah tawmrasang awh nateh, tawmrasang e hah kârahnoum sak awh.
So spricht der Herr, der Herr: "Weg mit dem Diadem! Weg mit der Krone! So soll's nicht weiter bleiben! Empor jetzt mit dem Niedrigen! Herunter mit dem Hohen!
27 Bungling lah ka bang han, bungling lah ka bang han, bungling lah ka bang han. Katawnkung a tho hoehroukrak hot teh awm mahoeh, hothateh ama koevah ka poe han telah ati.
Dreifache Umwälzung verhänge ich. Noch nie ist so etwas geschehen, bis daß der kommt, dem Herrschermacht gebührt. Ich geb sie ihm.
28 Hahoi nang tami capa, lawk dei haw. Hettelah dei, Bawipa Jehovah ni Ammon miphun kong hoi a pathoenae kong dawk, hettelah a dei. Tahloi tahloi rayu e lah ao toe. Tami theinae hoi kahmasaknae dawkvah sumpapalik e patetlah a ang sak toe.
Du aber, Menschensohn, weissage, sprich: So spricht der Herr, der Herr, von Ammons Söhnen, ihrem schändlichen Betragen. So sprich: 'Ein Schwert ist schon gezückt zum Schlachten, schon blank gemacht zum Kommen unter Blitzen.
29 Kamnuenae kaphawk na hmu sak teh tahloi teh tamikayon due hanelah, a hmâ ka cat e, a yonnae hnin a poutnae a pha hane, a lahuennaw dawk na cuek han ati navah laithoe doeh a dei awh.
Solang man dir noch Trug erschaut und Lügen prophezeit, wirst du dich selbst zu Missetätern stellen, die jetzt enthauptet werden sollen, für die ihr Tag erschienen ist, die Zeit des Endes ihres Frevels.
30 Na tahloi hah a tabu dawk pâseng, nang na tâconae hmuen, na khenae roeroe koevah, nange na kong lawk ka ceng han.
Steck nur das deine in die Scheide! Am Ort, wo du erschaffen wardst, in deinem Ursprungsland will ich dich strafen.
31 Ka ngaihoehnae hah na lathueng vah ka awi vaiteh, ka lungkhueknae hmai lah na lathueng vah ka patawi han, tami a nuen ka mathout raphoe kathoumpoung e kut dawk na raphoe han.
Ich gieße meinen Ingrimm über dich und schnaube dich in meinem Zorne an und gebe dich in wilder Menschen Hände, die im Vernichten wohl erfahren sind.
32 Hmai lah patawi hanelah na o vaiteh, ram lungui vaihma thi hah a lawng han. Pou panue e lah na awm mahoeh toe, bangkongtetpawiteh, kai BAWIPA ni ka dei toe tet pouh telah ati.
Du wirst des Feuers Nahrung werden; dein Blut ist mitten in der Erde und fällt so der Vergessenheit anheim. Denn ich, der Herr, ich hab's gesprochen.'"

< Ezekiel 21 >