Guncei 25
1 Festus siangpahrang teh, hote ram dawk a pha teh hnin thum touh ao hnukkhu Kaisarea khopui hoi Jerusalem kho lah a luen takhang.
Tedy Festus wjechawszy na państwo, po trzech dniach przyjechał do Jeruzalemu z Cezaryi.
2 Hahoi vaihma kacue hoi Judahnaw thung dawk e a lungkahanaw ni Pawl teh a toe awh.
I stawili się przed nim najwyższy kapłan i przedniejsi z Żydów przeciwko Pawłowi, i prosili go,
3 Ahnimouh ni kaimouh na pahrennae lah, Pawl hah Jerusalem lah na thak pouh loe telah a kâhei awh. Bangkongtetpawiteh, Pawl hah lam vah pawp vaiteh thei awh han telah sut a kâcai awh dawk doeh.
Żądając łaski przeciwko niemu, aby go kazał przywieść do Jeruzalemu, uczyniwszy zasadzkę, aby go zabili na drodze.
4 Hatnavah Festus siangpahrang ni Pawl hateh, Kaisarea khovah thongim thung ao. Hote kho dawk nâsittouh o hoehnahlan, kama roeroe ka cei han.
Ale Festus powiedział: Iż Paweł jest pod strażą w Cezaryi, a iż sam tam w rychle pojedzie.
5 Hatdawkvah nangmouh thung dawk, kâtawnnae ka tawn e taminaw hah kai koe kâbang awh nateh, ahni yon pen hane awm pawiteh pen awh atipouh.
Którzy tedy, mówi, z was mogą, niechże z nami jadą; a jeźli jest jaka wina w tym mężu, niechże nań skarżą.
6 Hahoi hnin taroe, hnin hra touh ao hnukkhu vah Kaisarea kho a cei teh, lawkcengnae tungkhung dawk a tahung teh Pawl hah kaw hanelah kâ a poe.
A zamieszkawszy u nich nie więcej tylko dziesięć dni, jechał do Cezaryi, a nazajutrz usiadłszy na sądzie, kazał Pawła przywieść.
7 Pawl a tho torei teh Jerusalem lahoi ka tho e Judahnaw ni Pawl hah khik a ven awh. Yon a pen awh e pueng a tang e buet touh hai awmhoeh.
Który gdy przyszedł, obstąpili go ci, którzy byli przyszli z Jeruzalemu Żydowie, przynosząc wiele i ciężkich skarg przeciwko Pawłowi, których dowieść nie mogli;
8 Pawl ni vah Judah phung thoseh, bawkim thoseh, Sizar siangpahrang thoseh, ka payon hoeh telah a pathung.
Gdyż on sprawę dawał o sobie: Żem ani przeciwko zakonowi żydowskiemu, ani przeciwko kościołowi, ani przeciwko cesarzowi nic nie zgrzeszył.
9 Festus siangpahrang ni Judahnaw hah tang sak a ngai dawkvah Pawl hanelah, nang heh Jerusalem cei vaiteh kaie hmalah hete lai heh akungkhei hane na ngai maw telah a pacei.
Ale Festus chcąc sobie zjednać łaskę u Żydów, odpowiedziawszy Pawłowi, rzekł: Chceszże iść do Jeruzalemu, a tam o te rzeczy sądzony być przede mną?
10 Hatei Pawl ni kai heh Sizar siangpahrang e lawkcengnae tungkhung hmalah ka kangdue dawkvah, hote hmuen koe kai heh akung na khei pawiteh a kamcu doeh. Nang ni kacailah na panue e patetlah Judahnaw koe yonnae khoeroe ka sak hoeh.
Ale Paweł rzekł: Przed sądem cesarskim stoję, gdzie mię sądzić potrzeba: Żydówem w niczem nie krzywdził, jako i ty lepiej wiesz.
11 Koe ka payon boilah duekhai kawi yonnae buetbuet touh koe ka sak pawiteh, due hane kangek hoeh. Hateiteh ahnimouh ni yonpen awh e naw heh buet touh hai tueng hoehpawiteh apinihai ahnimae kut dawk na phat sak mahoeh. Sizar siangpahrang koe doeh nganga ka cei han atipouh.
Bo jeźlim w czem nieprawy i co godnego śmierci uczynił, nie zbraniam się umrzeć; ale jeźli nie masz nic takiego z tych rzeczy, o które na mię skarżą, nikt mię im wydać nie może; apeluję do cesarza.
12 Hattoteh Festus siangpahrang teh thaw rei ka tawk huinaw hoi a kâpan awh teh, nang teh Sizar siangpahrang koe nganga ka cei han na ti dawkvah Siangpahrang Sizar koe na cei han atipouh awh.
Tedy Festus rozmówiwszy się z radą, odpowiedział: Do cesarzaś apelował? do cesarza pójdziesz.
13 Hathnukkhu hnin youn touh ao hoiyah Agrippa siangpahrang hoi a yu Bernike teh, Festus hoi kâhmo hanelah, Kaisarea kho a tho roi.
A gdy wyszło kilka dni, król Agrypa i Bernice przyjechali do Cezaryi, witać Festa.
14 Hnin hni, hnin thum ao roi hoiyah, Festus ni Pawl e lai hah siangpahrang koe hettelah be a dei pouh. Hivah Felik ni thongim a pabo e tami buet touh ao.
A gdy tam niemało dni zamieszkali, Festus przełożył królowi sprawę Pawłową, mówiąc: Mąż niektóry zostawiony jest od Feliksa w więzieniu.
15 Jerusalem ka pha navah, vaihma bawinaw hoi Judah kacuenaw ni ahni hah a toe awh teh rek hanelah a kâhei awh.
Dla którego, gdym był w Jeruzalemie, stawili się przede mną przedniejsi kapłani i starsi żydowscy, prosząc o dekret przeciwko niemu.
16 Hatei, yon pen lah kaawm e tami buet touh heh, yon kapenkung hoi minhmai kâhmo teh yon kâpen e hoi kâkuen lah, bout pathungnae ao hoehnahlan ahni hah alouklah thak pawiteh Romnaw e phung nahoeh telah Judahnaw koe ka dei pouh.
Którymem odpowiedział, że tego nie mają w zwyczaju Rzymianie, aby którego człowieka mieli wydać na stracenie, ażby pierwej oskarżony miał przed sobą te, co nań skarżą, i dano by mu plac do odpowiedzi na to, w czem go obwiniają.
17 Hatdawkvah, ahnimouh teh hete khopui dawk a pha awh toteh, pouk laipalah atangtho vah lawkcengnae tungkhung dawk ka tahung teh, ahni hah kaw hanlah kâ ka poe.
Gdy się tedy tu zeszli, bez wszelkiej odwłoki nazajutrz zasiadłszy na sądzie, kazałem przywieść tego męża.
18 Pawl yon ka pen e naw a kangdue awh toteh, ka pouk e patetlah kathoute yonnae hah pen awh hoeh.
Przeciw któremu stanąwszy ci, co nań skarżyli, żadnej winy nie przynieśli z tych, którychem się ja spodziewał.
19 Ahnimae kamcan teh amamae phung lawk hoi ka kâkuen e hoi, yo kadout tangcoung e Jisuh teh bout a hring telah Pawl ni a dei e patetnaw hah doeh.
Lecz jakieś spory o swoich zabobonach mieli przeciwko niemu i o niejakim Jezusie umarłym, o którym Paweł twierdził, że żyw jest.
20 Kai teh het patetlah e kâounkhai e naw heh ka pouk panuek lounglang hoeh dawkvah, Pawl hah Jerusalem vah cei vaiteh hawvah, hete lai heh akungkhei hanelah na ngai ou telah ka pacei.
Ja tedy wątpiąc o tem, o czem ten spór był, rzekłem: Jeźliby chciał iść do Jeruzalemu, a tam o tem być sądzony?
21 Hatei Pawl ni siangpahrang ni lawkceng e totouh na hrueng awh ei telah a kâhei dawkvah, Sizar Siangpahrang koe thak hoehroukrak paung hanelah kâ ka poe toe telah a dei.
Lecz iż Paweł apelował, aby zachowany był do Augustowego rozeznania, rozkazałem go chować, ażbym go posłał do cesarza.
22 Agrippa bawi ni Festus bawi hanlah kama roeroe ni a lawk thai han ka ngai atipouh teh Festus ni tangtho to thai lawih atipouh.
Zatem Agrypa rzekł do Festa: Chciałbym ja tego człowieka słyszeć. A on rzekł: Jutro go usłyszysz.
23 A tangtho vah Agrippa siangpahrang hoi a yu Bernike teh puenghoi a kamthoup teh, ransa bawinaw, hote khothung e alawkpui lah kaawm e taminaw hoi rei a tho awh teh, impui thung a kâen awh. Hatnavah Festus siangpahrang ni kâ a poe teh Pawl hah a hrawi pouh awh.
Nazajutrz tedy, gdy przyszedł Agrypa i Bernice z wielką okazałością, i weszli w dom sądowy z hetmanami i mężami przedniejszymi miasta onego, na rozkazanie Festowe przywiedziono Pawła.
24 Festus siangpahrang ni, Agrippa siangpahrang hoi hie kaawm tongpanaw, nangmouh ni na hmu awh e hete tami hoi kâkuen lah, Judahnaw pueng niyah, hete tami heh hring sak kawi nahoeh telah a hramki awh teh, Jerusalem kho thung hai thoseh, hi khothung hai thoseh, kai koe a kâhei awh.
I rzekł Festus: Królu Agrypo i wszyscy mężowie, którzyście tu z nami! widzicie tego, o którego mię wszystek lud żydowski prosił, i w Jeruzalemie i tu wołając, że nie słuszna, aby ten dłużej żyć miał.
25 Hateiteh, ahni ni duekhai kawi bang buet touh boehai sak hoeh tie hah ka panue. Hatei, ama ni Sizar bawi koe nganga ka cei han ati dawkvah, hawvah thak hanelah ka kâcai toe.
A ja zrozumiawszy, że nie uczynił nic śmierci godnego, a iż i on sam apelował do Augusta, uczyniłem dekret, aby był posłany.
26 Ahnie a kong teh thut vaiteh siangpahrang nang koe poe hanelah kamceng e a kong buet touh boehai yah kai dawkvah awmhoeh. Hatdawkvah yon pennae buetbuet touh ka thut hane ao nahanelah, nang ni ahni hah akungkhei thai nahan nang na hmalah ka tâcokhai.
O którym, co bym panu pewnego pisać miał, nie mam. Przetoż kazałem go przed was przywieść, a najwięcej przed cię, królu Agrypo! abym, po rozsądzeniu sprawy jego, miał co pisać.
27 Bangkongtetpawiteh, thongkabawt e tami buet touh heh a yonnae panuek laipalah patoun pawiteh kamcu mahoeh atipouh.
Bo mi się niesłuszna widzi, posłać więźnia, a tego, o co go obwiniają, nie oznajmić.
