Guncei 19
1 Kawrin kho Apollos ao navah Pawl teh mon lam hoi Efisa kho a cei.
I stało się, gdy Apollos był w Koryncie, iż Paweł obszedłszy górne krainy, przyszedł do Efezu; a znalazłszy tam niektórych uczniów,
2 A hnukkâbangnaw hoi a kâhmo toteh, nangmouh ni na yuem awh navah, Kathoung Muitha na coe awh toung maw telah a pacei. Ahnimouh ni Kathoung Muitha coe hoi coe hoeh e ka panuek awh hoeh atipouh awh.
Rzekł do nich: Izaliście wzięli Ducha Świętego, uwierzywszy? A oni mu rzekli: Owszemeśmy ani słyszeli, jeźli jest Duch Święty.
3 Hattoteh Pawl niyah, bangpatet e baptisma maw na coe awh vaw, telah let a pacei navah, ahnimouh ni, Jawhan e baptisma doeh ka coe ati awh.
Tedy rzekł do nich: W cóżeście tedy ochrzczeni? A oni rzekli: W chrzest Janowy.
4 Pawl ni Jawhan teh amae a hnuklah ka tho hane Bawipa hah yuem awh haw titeh pankângainae baptisma doeh na poe awh. Hottelah a dei navah Jisuh Khrih doeh a dei ngai nah atipouh.
Zatem rzekł Paweł: Janci chrzcił chrztem pokuty, mówiąc ludowi, aby w onego, który miał przyjść po nim, uwierzyli, to jest w Jezusa Chrystusa.
5 Ahnimouh ni a yuem awh toteh Jisuh min dawk baptisma a coe awh.
A usłyszawszy to, ochrzczeni są w imię Pana Jezusowe.
6 Pawl ni ahnimouh lathueng kut a toung pouh toteh ahnimouh koe Kathoung Muitha a pha. Hatdawkvah ahnimanaw teh alouke lawknaw a dei awh teh, profet lawk a pâpho awh.
A gdy na nie włożył Paweł ręce, zstąpił na nie Duch Święty i mówili językami i prorokowali.
7 Ahnimanaw teh abuemlahoi hrahlaikahni touh a pha.
A było wszystkich mężów około dwunastu.
8 Hathnukkhu Pawl teh thapa yung thum touh thung sinakok vah Cathut uknaeram kamthang hah taranhawi laihoi a pâpho.
A wszedłszy do bóżnicy, mówił bezpiecznie przez trzy miesiące, nauczając i namawiając ich do królestwa Bożego.
9 Hatei tami tangawn teh a lungpata awh dawkvah yuem laipalah tamimaya hmalah lamthung pathoe lawk a dei awh dawkvah, a hnukkâbangnaw hah a kaw teh ahnimouh koehoi a tâco teh, Tirannus sengim dawkvah hnintangkuem a cangkhai.
A gdy się niektórzy zatwardzili, a wierzyć nie chcieli, źle mówiąc o tej drodze Bożej przed mnóstwem, odstąpiwszy od nich, odłączył ucznie, na każdy dzień ucząc w szkole niektórego Tyranna.
10 Kum hni touh thung hottelah a kâroe dawkvah Judahnaw, Griknaw hoi Asia ram kaawmnaw pueng ni Bawipa e lawkkatang teh a thai awh.
A to się działo przez dwa lata, tak iż wszyscy, którzy mieszkali w Azyi, słuchali słowa Pana Jezusowego, tak Żydowie, jako i Grekowie.
11 Cathut ni Pawl kut dawk hoi ka talue e kângairuhnonaw a sak.
A nie lada cuda czynił Bóg przez ręce Pawłowe;
12 A tak dawk e hnica, hoehpawiteh a kâyeng e hnica a sin awh teh, ka dam hoeh e tak dawk a nep awh navah, ahnimae patawnae a kahma teh muitha kathoutnaw hai a tâco awh.
Tak iż na chore przynoszono chustki albo przepaski od ciała jego, i odchodziły od nich choroby, i duchowie źli wychodzili z nich.
13 Hatnavah yuengyoe kâva e Judah miphun, camkathoumnaw ni, muithakathout ni a man e taminaw koevah, Pawl ni a pâpho e Jisuh min lahoi kâ na poe titeh, Jisuh min hah tanouknae lah a hno awh.
Tedy niektórzy z biegunów żydowskich, którzy się bawili zaklinaniem, ważyli się wzywać imienia Pana Jezusowego nad tymi, którzy mieli duchy złe, mówiąc: Poprzysięgamy was przez Jezusa, którego Paweł opowiada.
14 Hottelah ka tet e naw teh Judah tami vaihma bawi Skiva e capa sari touh hah doeh.
A było ich siedm synów jednego Żyda, imieniem Scewas, najwyższego kapłana, którzy to czynili.
15 Hatnavah muitha kathoutnaw ni, Jisuh hai ka panue, Pawl hai ka panue, nangmanaw teh apinaw maw telah ati hnukkhu,
Tedy odpowiedziawszy duch zły, rzekł: Znam Jezusa i wiem co Paweł; ale wy coście zacz?
16 Hote muitha kathoutnaw ni a man e tami ni, ahnimanaw hah a cu sin teh, a kathuek a kayak dawkvah caici lah hmâtan hoi a yawng awh.
A rzuciwszy się na nie człowiek on, w którym był duch zły, a opanowawszy je, zmocnił się przeciwko nim, tak iż nadzy i zranieni wybiegli z onego domu.
17 Efisa kho kaawm e Judahnaw hoi Griknaw ni hote kamthang a thai awh navah, a taki awh teh Bawipa Jisuh min hah bari kaawm lah a pholen awh.
I było to wiadomo wszystkim, i Żydom i Grekom, którzy mieszkali w Efezie; i przypadł strach na nie wszystkie, i było uwielbione imię Pana Jezusowe.
18 Ka yuem e tami moikapap a tho awh teh, amamae a tawksak awh e naw hah a pâpho awh.
A wiele tych, którzy uwierzyli, przychodziło, wyznawając i oznajmując sprawy swoje.
19 Camkathoumnaw ni hai amamae hnopainaw hoi cauknaw hah tamimaya hmalah a tâcokhai awh teh, hmai a pau awh. Hote cauknaw phu to navah ngun tangka thong 50 touh phu a pha.
I wiele z tych, którzy się naukami niepotrzebnemi parali, zniósłszy księgi, spalili je przed wszystkimi, a obrachowawszy cenę ich, znaleźli tego pięćdziesiąt tysięcy srebrników.
20 Hettelah hoiyah, Bawipa e lawkkatang teh thaonae hoi a roung teh tânae a hmu.
Tak potężnie rosło słowo Pańskie i zmacniało się.
21 Hathnukkhu Pawl teh Masidonia ram hoi Akhaia ram lahoi Jerusalem cei hanelah Muitha patounnae lahoi lawk a tâtueng teh, Jerusalem ka cei hnukkhu Rom khopui hai ka hmu han a ti.
A gdy się to dokonało, postanowił Paweł w duchu, aby przeszedłszy Macedoniję i Achaję, szedł do Jeruzalemu, mówiąc: Iż potem, gdy tam będę, muszę i Rzym widzieć.
22 Hatdawkvah ahni kabawmkung Timote hoi Erastas hah Masidonia ram lah a patoun. Ama teh Asia ram vah dongdeng ao.
A posławszy do Macedonii dwóch z tych, którzy mu służyli, Tymoteusza i Erasta, sam do czasu został w Azyi.
23 Hatnavah kamthang lawk kecu dawk ruengrueng ati awh.
A pod on czas stał się rozruch niemały około drogi Bożej.
24 Bangkong nama tetpawiteh nguntui kahlun e Demetrias teh Atemis cathut napui e bawkimca hlun laihoi nguntui kahlunnaw hanlah tawntanae lah a coung sak.
Albowiem niektóry złotnik, imieniem Demetryjusz, który robił kościoły srebrne Dyjany, niemały zysk przywodził rzemieślnikom;
25 Demetrias ni ama patet e taminaw hah a pâkhueng teh, huikonaw, hete thaw hoi maimouh teh tawnta awh tie teh na panue awh.
Które zgromadziwszy i inne, którzy takież rzemiosło robili, rzekł: Mężowie! wiecie, iż z tego rzemiosła mamy dostatki nasze.
26 Hatei, hete Pawl tie niyah, kut hoi sak e teh Cathut nahoeh ati teh Efisa kho e taminaw dueng laipalah Asia ram e tami pueng hai a dumyen teh lam a hmang sak toe.
A widzicie i słyszycie, że nie tylko w Efezie, ale mało nie po wszystkiej Azyi ten Paweł namówił i odwrócił wielki lud, mówiąc: Że to nie są bogowie, którzy są rękami uczynieni.
27 Hete lawk ni maimae min a mathoe sak dueng laipalah ka lentoe e Atemis cathut napui e bawkim hai banglah noutna hanlah awmhoeh toung vaiteh, Asia ram hoi talaivan pueng ni bawk awh e cathut napui e bahu teh a kahma han toe tie ngaihrinae ao telah a dei.
Przetoż nam się obawiać potrzeba, aby nie tylko rzemiosło nasze w lekkie poważenie nie przyszło, ale aby i kościół wielkiej bogini Dyjany za nic nie był poczytany, a żeby nie przyszło do skazy dostojeństwo jej, którą wszystka Azyja i wszystek świat chwali.
28 Hote lawk hah ahnimouh ni a thai awh navah, a lung thouk a khuek awh teh, Efisanaw e Atemis teh a lentoe telah a hram awh.
A słuchając tego i będąc pełni gniewu, krzyknęli, mówiąc: Wielka jest Dyjana Efeska!
29 Hattoteh khobuem ruengrueng ati awh. Taminaw niyah Pawl hnukkâbang e Masidonia tami Gaius hoi Aristarkas hah a man awh teh, pawi thungvah vai touh lahoi a kâen awh.
I było pełno po wszystkiem mieście zamieszania, i wpadli jednomyślnie na plac, porwawszy Gaja i Arystarcha, Macedończyki, podróżne towarzysze Pawłowe.
30 Hote taminaw koe Pawl ni kâen hane a ngai ei a hnukkâbangnaw ni a ngang awh.
A gdy Paweł chciał wnijść do pospólstwa, nie dopuścili mu uczniowie.
31 Pawl e a hui, Asia ram e khobawinaw ni hai pawi thung kâen hoeh hanelah a kahei awh.
A niektórzy też z przedniejszych mężów Azyjackich, będąc mu przyjaciołmi, posławszy do niego, prosili go, aby nie wychodził na plac.
32 Taminaw teh ruengrueng ati awh dawkvah alouklouk lah a hram awh. Bangpatet ni teh bangdawkmaw kamkhueng a aw tie hai kamceng lah panuek awh hoeh.
Tedy jedni tak, a drudzy inaczej wołali; albowiem ona gromada była zamieszana, a więcej ich nie wiedziało, dlaczego się zbieżeli.
33 Judahnaw ni Alexander hah hmalah a tâco sak awh teh tami tangawn ni a lungkuep awh dawkvah, Alexander ni a kut a kahek teh kamkhuengnaw koe a dei pouh hanelah a kâcai.
A z onej zgrai wywlekli Aleksandra, którego popychali Żydowie; a Aleksander skinąwszy ręką, chciał dać sprawę ludowi.
34 Hatei ahni teh Judah tami doeh tie a panue awh navah, tami pueng ni, Efisanaw e Atemis teh a lentoe, telah suimilam kahni touh hane lawk suetalah a hram awh.
Ale gdy poznali, iż był Żydem, wszczął się jednostajny głos od wszystkich, jakoby przez dwie godziny wołających: Wielka jest Dyjana Efeska!
35 Hathnukkhu khothung e cakathutkung ni kamkhueng e taminaw cing ati sak teh, Efisa taminaw voi Efisa kho teh lentoe Atemis cathut napui e bawkim hoi, kalvan hoi kabawt e meikaphawk hah ka pâkuem e kho lah ao tie hah ka panuek hoeh e tami apimaw kaawm.
Tedy pisarz uśmierzywszy onę zgraję, rzekł: Mężowie Efescy! i któryż jest człowiek, co by nie wiedział, iż miasto Efeskie opiekuje się kościołem wielkiej boginii Dyjany i obrazem, który spadł od Jowisza?
36 Het hateh oun thai hoeh e lah ao dawkvah bangcahai pouk laipalah, hrumhram sak laipalah duem o hanelah ao.
A ponieważ się temu nikt sprzeciwić nie może, słuszna, abyście się uspokoili, a nic skwapliwie nie czynili.
37 Bangkongtetpawiteh nangmouh ni na man awh e hete taminaw ni nangmae bawkim na lawm awh hoeh, maimae cathut napui hah pacekpahlek awh hoeh.
Albowiemeście przywiedli tych mężów, którzy nie są ani świętokradcami, ani bluźniercami boginii waszej.
38 Hatdawkvah Demetrias hoi nguntui kahlun e naw, nangmouh ni buetbuet touh toe hane awm pawiteh toeim paawng lah ao na yoe. Khobawinaw hai ao dawkvah ama maroi kâhmo na nei.
A jeźliż Demetryjusz i ci, którzy z nim są rzemieślnicy, mają co przeciw komu, wszak bywa prawo, są też starostowie, niechże jedni drugich pozywają.
39 Hatei alouke kong dawk pawiteh kamceng lah kamkhuengnae koe lawk tâtueng hanlah ao.
Jeźli się też o czem inszem pytacie, to się może w porządnem zgromadzeniu odprawić.
40 Sahnin e hno ka tâcawt e dawkvah kamceng e banghai awmhoeh. Hettelah ruengruengtinae dawkvah maimouh letlang na toe awh pawiteh, kaimouh ni hete kambawngnae dawkvah ka dei thai a mahoeh atipouh teh,
Albowiem trzeba się obawiać, abyśmy oskarżeni nie byli o rozruch dzisiejszy, gdyż nie masz żadnej przyczyny, z której byśmy mogli dać sprawę, żeśmy się tu zbiegli.
41 kamkhuengnaw hah koung a kâkayaw sak.
A to powiedziawszy, rozpuścił ono zgromadzenie.
