Guncei 16
1 Hathnukkhu hoi Pawl teh Derbi kho hoi Lustra kho a pha. Listra kho dawk Timote telah a min poe e a hnukkâbang buet touh ao. Ahnie a manu teh ka yuem e Judah tami napui buet touh doeh, a na pa teh Grik tami doeh.
I przyszedł do Derby i do Listry; a oto tam był uczeń niektóry, imieniem Tymoteusz, syn niektórej niewiasty Żydówki wiernej a ojca Greka.
2 Ahni teh Listra lahoi, Ikonium kho dawk kaawm e hmaunawnghanaw thung bari kamcu e lah ao.
Temu świadectwo dawali bracia, którzy byli w Listrze i w Ikonii.
3 Pawl ni Timote hrawi hanelah a ngai. Ahnie a na pa Jentel tami tie hote hmuen koe kaawm e Judah tami pueng ni a panue awh dawk vuensom a a pouh awh.
Chciał tedy Paweł, aby ten z nim szedł, którego wziąwszy, obrzezał dla Żydów, którzy byli na onych miejscach; bo wszyscy wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem.
4 Ahnimouh teh khopuinaw koe yuengyoe a cei awh navah, Jerusalem kho dawk kaawm e gunceinaw hoi pastornaw lawk a poe e naw hah kayuemnaw tarawi hanelah a poe awh.
A gdy chodzili po miastach, podawali im ku chowaniu ustawy, które były postanowione od Apostołów i starszych, którzy byli w Jeruzalemie.
5 Hottelah kawhmounnaw teh yuemnae dawk kacaklah ao teh, hnin touh hnukkhu hnin touh a pung awh.
A tak się zbory utwierdzały w wierze i przybywało ich w liczbie na każdy dzień.
6 Frigia ram, Galati ram lah a cei awh hnukkhu Asia ram dawk lawkkatang hah dei hoeh hanelah Kathoung Muitha ni a ngang dawkvah,
Tedy przeszedłszy Frygiję i Galatską krainę, zawściągnieni będąc od Ducha Świętego, aby nie opowiadali słowa Bożego w Azyi,
7 Misia ram lah a pha awh teh, Bitunia ram lah cei han ati awh navah, Muitha ni kâ a poe hoeh dawkvah,
Przyszedłszy do Mizyi, kusili się iść do Bitynii, ale im Duch Jezusowy nie dopuścił.
8 Misia ram a tengpam a cei awh teh, Troas kho a pha awh.
Tedy minąwszy Mizyję, zstąpili do Troady.
9 Tangmin vah Pawl koe vision a kamnue. Masidonia tami buet touh ni a kangdue teh, Masidonia ram lah raka nateh, kaimouh na kabawm haw telah a kâhei.
I pokazało się Pawłowi w nocy widzenie: Mąż niejaki Macedończyk stał, prosząc go i mówiąc: Przepraw się do Macedonii, a ratuj nas.
10 Hote vision a hmu nah, Masidonia ram dawk kamthang kahawi dei sak hanelah Bawipa ni kaimouh na kaw awh toe telah hnâ ka bo awh teh, hote ram koe lah cei hanelah tang ka kâcai awh.
A ujrzawszy to widzenie, zaraześmy się starali o to, jakobyśmy się puścili do Macedonii, będąc tego pewni, iż nas Pan powołał, abyśmy im kazali Ewangieliję.
11 Hatdawkvah, Troas kho hoi long hoi ka cei awh teh Samotaret tuilum koe lah kuekluek ka cei awh teh, a tangtho vah Neapolis khovah ka pha awh.
Puściwszy się tedy z Troady, prostośmy bieżeli do Samotracyi, a nazajutrz do Neapolu.
12 Hote kho dawk hoi bout ka tâco awh teh Masidonia ram thung kaawm e Filippi khopui ka pha awh teh dongdeng hnin ka saw lah ka o awh.
A stamtąd do Filipowa, które jest pierwsze miasto tej części Macedonii nowo osadzone; i zostaliśmy w onem mieście przez kilka dni.
13 Sabbath hnin vah kaimouh kho alawilah ka tâco awh teh ratoumnae hmuen ao han mue telah ka pouk awh teh tuipui rai lah ka cei awh. Hote hmuen koe ka tahung awh teh napuinaw hanlah ka dei pouh awh.
A w dzień sabatu wyszliśmy przed miasto nad rzekę, gdzie zwykły bywać modlitwy, a usiadłszy mówiliśmy do niewiast, które się tam były zeszły.
14 Hatnavah hnipaling kâyawt e Tiatira kho e Lidia telah a kaw awh e napui, Cathut ka bawk e buet touh ao. Pawl ni a dei e phung lawk hah sairasuepcalah a thai nahan Cathut ni a lungthin tho a paawng pouh.
A niektóra niewiasta, imieniem Lidyja, która szarłat sprzedawała w mieście Tyjatyrskiem, Boga się bojąca, słuchała; której Pan otworzył serce, aby pilnie słuchała tego, co Paweł mówił.
15 Hote napui teh a imthungkhunaw hoi Baptisma a coe hnukkhu, kai hah Bawipa koe yuemkamcu e tami lah na pouk awh pawiteh, kai im kâen nateh awm awh ei telah a kâhei teh kaimanaw koe na dei pouh awh.
A gdy się ochrzciła i dom jej, prosiła, mówiąc: Ponieważeście mię osądzili wierną być Panu, wszedłszy do domu mego, mieszkajcie; i przymusiła nas.
16 Hathnukkhu hoi kaimouh teh ratoumnae im koe ka cei awh navah hmalah han ka dei thai e, a thung kahrai kaawm e napui hoi ka kâhmo awh. Hote napui teh amae a bawipanaw hane ahawinae moi ka sak e lah ao.
I stało się, gdyśmy szli na modlitwę, iż niektóra dzieweczka, co miała ducha wieszczego, zabieżała nam, a ta wielki zysk panom swoim przynosiła, wróżąc.
17 Hote napui ca teh Pawl hoi kaimae hnuklah a kâbang teh ahnimouh teh kalenpounge Cathut e kamthang lawk rungngangnae lawk ka dei e doeh telah a hram.
Ta chodząc za Pawłem i za nami, wołała mówiąc: Ci ludzie sługami są Boga najwyższego, którzy nam opowiadają drogę zbawienia.
18 Hottelah, napuica ni a ngelawn dawkvah, Pawl ni a kamlang sin teh Jisuh Khrih min lahoi nang teh tâcawt telah kâ na poe. Hat nah tahma vah a thung hoi kahrai teh tang a tâco toe.
A to czyniła przez wiele dni; ale Paweł bolejąc nad tem i obróciwszy się, rzekł onemu duchowi: Rozkazuję ci w imieniu Jezusa Chrystusa, abyś wyszedł od niej. I wyszedł onejże godziny.
19 Ahnie bawinaw ni a bawireng thai nahanelah ngaihawinae awmhoeh toe tie a panue torei teh Pawl hoi Silas hah a man awh teh khobawinaw koe a thak awh.
A widząc panowie jej, iż zginęła nadzieja zysku ich, pojmawszy Pawła i Sylę, ciągnęli je na rynek przed urząd,
20 Khobawinaw koe a pha roi toteh hetnaw hah Judah taminaw law pawiteh maimae khopui rucat a poe awh.
A stawiwszy je przed hetmany, rzekli: Ci ludzie czynią zamieszanie w mieście naszem, będąc Żydami:
21 Rom tami lah kaawm e maimanaw ni yuem hoeh han e, tawk hoeh hane phunglawknaw a cangkhai awh telah ati awh.
I opowiadają zwyczaje, których się nam nie godzi przyjmować ani zachowywać, ponieważ jesteśmy Rzymianie.
22 Kamkhueng e taminaw ni ahnimouh koe lah tang a kampangkhai awh teh Pawl hoi Silas hah a taran awh. Khobawinaw ni ahnimae angki a rading pouh teh ruitaboung hoi hem sak hanelah kâ a poe.
I powstało pospólstwo przeciwko nim, a hetmani rozdarłszy szaty ich, kazali je siec rózgami.
23 A hem awh teh, hmâtan a ca awh. Kahawicalah ring awh telah thongim kaukkung koe kâ a poe teh thongim thung a paung awh.
A gdy im wiele plag zadali, wrzucili je do więzienia przykazawszy stróżowi więzienia, aby ich dobrze opatrzył.
24 Hottelah lawkthui e patetlah thongim kaukkung ni thongim thung a paen teh a khok hlong a buet pouh awh.
Który wziąwszy takie rozkazanie, wsadził je do najgłębszego więzienia, a nogi ich zamknął w kłodę.
25 Karumsaning Pawl hoi Silas teh Cathut koe ratoum laihoi Cathut a pholen roi. Thongim ka bawt e naw ni hai a thai pouh awh.
A o północy Paweł i Sylas modląc się, chwalili Boga pieśniami, tak że je słyszeli więźniowie.
26 Pouk laipalah Tâlî puenghoi a no dawkvah thongim a kâhuet. Takhangnaw koung a kamawng. Thongkabawtnaw pâkhinae sumrui pueng pak a ca pouh.
I powstało z prędka wielkie trzęsienie ziemi, że się poruszyły grunty więzienia, i zarazem się otworzyły wszystkie drzwi, i wszystkich się związki rozwiązały.
27 Thongim kaukkung a kâhlaw teh thongim takhangnaw a kamawng e a hmu navah thongim kamungnaw koung a yawng awh mue toe telah a pouk dawkvah tahloi hoi amahoima kâthei hanelah a kâcai.
A ocuciwszy się stróż więzienia i ujrzawszy otworzone drzwi u więzienia, dobył miecza, chcąc się sam zabić, mniemając, iż więźniowie pouciekali.
28 Hatei Pawl niyah namahoima runae kâpoe hanh, kaimanaw hete hmuen koe be ka o awh telah kacaipounglah a dei pouh.
Lecz Paweł zawołał głosem wielkim, mówiąc: Nie czyń sobie nic złego: bo jesteśmy sami wszyscy.
29 Hattoteh thongim a kaukkung ni hmaito hoi yawng laihoi a kâen teh Pawl hoi Silas e hmalah pâyaw laihoi a tabo.
A kazawszy zaświecić, wpadł tam, a drżąc przypadł do nóg Pawłowi i Syli:
30 Hathnukkhu ahnimouh roi alawilah a tâcokhai teh ka bawipa, rungngang lah o thai nahanlah bangmaw ka sak han ti teh a pacei.
A wywiódłszy je z więzienia, rzekł: Panowie! co mam czynić, abym był zbawiony?
31 Ahnimouh roi ni Bawipa Jisuh Khrih hah yuem haw. Hottelah na yuem pawiteh nama hoi na imthungnaw rungngang lah na o awh han atipouh roi.
A oni rzekli: Wierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony, ty i dom twój.
32 Hathnukkhu ama hoi a imthungkhu dawk kaawm e naw pueng koe Bawipa e lawk hah a dei pouh roi.
I opowiadali mu słowo Pańskie i wszystkim, którzy byli w domu jego.
33 Thongim kaukkung ni hatnae tangmin vah ahnimanaw hah a hrawi teh, a hmâtannaw tâsi a hluk pouh. Hathnukkhu ama hoi a imthungkhu naw abuemlah baptisma koung a coe awh.
A wziąwszy je onejże godziny w nocy, omył rany ich i ochrzcił się zaraz, on i wszyscy domownicy jego.
34 Ahni ni Pawl hoi Silas hah ama im a kaw teh, rawca a pacapanei teh, imthung abuemlahoi Cathut a yuem awh dawkvah a konawm awh.
A wprowadziwszy je do domu swego, nagotował im stół i weselił się ze wszystkim domem swoim, uwierzywszy Bogu.
35 Khodai toteh khobawinaw ni, ram karingkungnaw a patoun teh, ahnimanaw hah tha awh leih atipouh awh.
A gdy był dzień, posłali hetmani sługi miejskie, mówiąc: Wypuść one ludzie.
36 Hatnavah thongim kaukkung ni hote kamthang hah Pawl koe a dei pouh. Khobawinaw ni tami a patoun awh teh, nangmanaw hah tha hanelah lawk na thui awh. Hatdawkvah, atu tâcawt awh nateh lungmawngcalah cet awh lawih atipouh.
I oznajmił stróż więzienia te słowa Pawłowi, iż hetmani posłali, abyście byli wypuszczeni: teraz tedy wyszedłszy, idźcie w pokoju.
37 Hatei Pawl ni ram ka ring e naw koe Rom tami lah kaawm e kaimanaw hah akungkhei laipalah taminaw hmalah na hem awh teh, thongim thung na paung awh hnukkhu, atu kaimanaw hah arulahoi maw na tha awh han vaw. Hottelah ti kawi na maw. Amamouh kuekluek tho awh naseh, kaimouh na rasat awh naseh atipouh
Ale im Paweł rzekł: Usiekłszy nas jawnie rózgami nie przekonanych, gdyżeśmy są ludzie Rzymianie, wrzucili do więzienia; a teraz nas potajemnie wyganiają? Nic z tego; ale sami niech przyjdą i wyprowadzą nas.
38 Hattoteh ram karingkungnaw ni hote lawknaw hah khobawinaw koe a dei pouh awh. Ahnimouh roi teh Rom tami roi doeh tie a panue awh torei teh, a taki awh dawkvah,
Tedy powiedzieli hetmanom słudzy miejscy te słowa. I zlękli się, usłyszawszy, że byli Rzymianie,
39 amamouh kuekluek a tho awh teh a kâhei awh. Hathnukkhu a tâco sak awh teh, hote kho thung hoi tâco hanelah a kâhei awh.
A przyszedłszy, przeprosili ich, a wywiódłszy ich, prosili ich, aby wyszli z miasta.
40 Ahnimouh hai thongim thung hoi a tâco awh toteh, Lidia im a cei awh teh, hmaunawnghanaw hoi a kâhmo awh. Ahnimouh thapoelawknaw a dei pouh hnukkhu alouklah a cei awh.
Wyszedłszy tedy z więzienia, weszli do Lidyi, a ujrzawszy braci pocieszyli je i odeszli.
