2 Setouknae 25
1 Amaziah teh siangpahrang a tawk navah, kum 25 touh a pha. Jerusalem vah kum 29 touh a bawi teh, a manu teh Jerusalem tami Jehoaddin doeh.
Fem og tjuge år gamall var Amasja då han vart konge, og ni og tjuge år styrde han i Jerusalem. Mor hans heitte Joaddan og var ifrå Jerusalem.
2 BAWIPA e mithmu vah, hawinae a sak, hatei yuemkamcunae lungthin hoi nahoeh.
Han gjorde det som rett var i Herrens augo, endå det ikkje var med eit heilt hjarta.
3 Hahoi a uknaeram a cak torei teh, a na pa ka thet e sannaw hah a thei.
Då han hadde vorte grunnfest i kongedømet, let han drepe dei hirdmennerne som hadde slege i hel kongen, far hans.
4 Hatei, a canaw teh thet hoeh. Mosi e cauk dawk thut e, canaw kecu dawk a napanaw due hanelah awm hoeh niteh, a napanaw kecu dawk canaw hai due hanelah awm hoeh. Tami pueng mae yon kecu dawk due hanelah a o, telah BAWIPA ni kâ a poe e patetlah a sak.
Men borni deira let han ikkje drepa, men heldt seg til det som stend skrive i lovi i Moseboki, der Herren hev bode soleis: «Foreldri skal ikkje døy for det borni deira hev gjort, og borni ikkje for det foreldri hev gjort, men kvar og ein skal døy for si eigi synd.
5 Amaziah ni Judahnaw a pâkhueng teh Judah hoi Benjaminnaw pueng a imthung lahoi 1000 ka uk e rahim thoseh, 100 touh hoi lathueng ka uk e rahim thoseh koung ao sak. Kum 20 touh hoi lathueng lae a touk teh, tahroe hoi saiphei ka hno thai ni teh taran ka tuk thai e 300, 000 touh a pha.
So stemnde Amasja Juda-mennerne saman og skipa deim etter ættgreinerne under tusund- og hundradhovdingarne for heile Juda og Benjamin; han mynstra deim ifrå tjugeårsalderen og uppetter, og på den måten fekk han det til tri hundrad tusund utvalde stridsføre hermenner som bar skjold og spjot.
6 Isarel ram e tarankahawi ni teh athakaawme 100, 000 touh ngun tangka talen 100 touh hoi a hlai.
Han leigde so hundrad tusund djerve stridsmenner i Israel for hundrad sylvtalent.
7 Hatei ahni koe Cathut e tami buet touh a tho teh, Oe siangpahrang, Isarel ransanaw nang koe bawk hanh naseh, bangkongtetpawiteh, BAWIPA teh Isarelnaw (Ephraim catounnaw mek touksin hoeh) koelah awm hoeh.
Men gudsmannen kom til honom og sagde: «Israels-heren må ikkje draga med deg, konge, for Herren er ikkje med Israel, ikkje med nokon av alle Efraims-borni.
8 Hatei na cet pawiteh taranhawi laihoi tarantuknae hmuen koe kâroe telah nahoeh pawiteh Cathut ni tarannaw hmalah na sung sakpayon vaih. Bangkongtetpawiteh, Cathut teh kabawpthainae hoi pahnawtthainae thaonae a tawn telah atipouh.
Men drag du av stad, gjer det, ver hugheil til striden! Elles vil Gud føra deg til fall for fienden, for Gud hev kraft til å hjelpa og til å fella.»
9 Amaziah ni Cathut e tami koevah, telah pawiteh, Isarel ransanaw koe talen 100 touh rip ka poe e hah bangtelamaw ka ti han telah atipouh. Cathut e tami ni, BAWIPA ni hethlak kapap bout na poe thai, telah atipouh.
Amasja spurde gudsmannen: «Men kva vert det då av dei hundrad sylvtalenti som eg hev gjeve til flokken ifrå Israel?» Men gudsmannen svara: «Herren er god til å gjeva deg meir enn det.»
10 Hottelah, Amaziah ni Ephraim ram e ransanaw bout ban hanelah a kapek. Hatdawkvah, Judahnaw koe a lung pueng hoi a phuen teh, lungphuen laihoi a ban awh.
Då skilde Amasja ut den flokken som hadde kome til honom ifrå Efraim, og let dei fara heim. Men yver dette vart dei brennende harme på Juda og snudde heim i storsinne.
11 Amaziah ni tha a kâla teh, a taminaw a hrawi teh, palawi yawn dawk a cei awh teh, Seir catounnaw 10, 000 touh a thei awh.
Amasja tok mod til seg og førde herfolket sitt til Saltdalen, og der hogg han ned ti tusund utav Se’irs-borni.
12 Alouke 10, 000 touh teh, Judahnaw ni a hring lahoi a man awh teh lungsong koe a ceikhai awh teh, lungsong van hoi a tanawt awh teh, reppasei lah a bo awh.
Dessutan tok Juda-mennerne ti tusund krigsfanger og førde deim upp på ein bergtopp og støytte deim ned derifrå, so dei vart knasa alle saman.
13 Hatei, Amaziah ni tarantuknae hmuen koe cei hoeh hanelah a ban sak e ransanaw ni Samaria kho koehoi Bethhoron totouh Judah khonaw a tuk awh teh, tami 3, 000 touh a thei awh teh, lawphno moikapap a la awh.
Men folket av den flokken som Amasja hadde sendt heim, so dei ikkje drog i krigen med honom, dei gjorde innfall i Juda-byarne ifrå Samaria til Bet-Horon, hogg ned tri tusund menneskje og gjorde stort herfang.
14 Hahoi Amaziah teh Edomnaw theinae koehoi a ban navah, Seir catounnaw e cathut a bankhai teh, a cathut hanelah a kangdue sak teh, a bawk teh hmuitui thuengnae a sak.
Då Amasja var komen att ifrå sigeren yver edomitarne, tok han med seg gudarne åt Se’irs-borni og stelte deim upp til guder åt seg; han kasta seg ned for deim og kveikte offereld for deim.
15 Hatdawkvah, Amaziah koe BAWIPA a lungkhuek teh, ahni koe profet a patoun teh, ahni koevah, na kut dawk hoi a taminaw ka rungngang thai hoeh e cathut bangkongmaw na tawng, telah atipouh.
Då vart Herren brennande harm på Amasja, og han sende ein profet imot honom, som sagde til honom: «Kvifor held du deg til gudarne åt dette folket, dei som ikkje hev fria ut sitt eige folk or di hand?»
16 Hahoi ahni koe lawk a dei lahun nah, siangpahrang ni siangpahrang lawkcengkung lah na sak maw, duem awmh telah atipouh. Bangkongmaw na hringnae due sak hanelah na ngai. Hottelah, profet ni, Cathut ni hettelah na sak teh, ka pouknae banglahai na noutna hoeh dawkvah, raphoe hanelah na noenae ka panue telah ati teh, duem ao.
Men då han tala soleis til honom, sagde han til honom: «Hev me gjort deg til rådgjevar for kongen? Haldt upp, so dei ikkje skal slå deg i hel!» Då heldt profeten upp og sagde: «Eg veit det er Guds råd at han vil ødeleggja deg, av di du hev gjort dette og ikkje høyrt på mi råd.»
17 Judah siangpahrang Amaziah ni pouknae a hei teh, Isarel siangpahrang Jehu capa lah kaawm e Jehoahaz capa Joash koe vah, tho haw minhmai kâhmo vaiteh, kâkhen roi haw sei telah tami a patoun.
Juda-kongen Amasja heldt råd, og so sende han bod til Israels-kongen Joas, son åt Joahaz, son åt Jehu, og sagde: «Kom, lat oss røyna kvarandre!»
18 Isarel siangpahrang ni Judah siangpahrang Amaziah koe vah, Lebanon mon pâkhing ni Lebanon mon e Sidar thingkung koevah, na canu hah ka capa e yu hanlah na poe telah lawk a thui. Hahoi Lebanon mon e sarang a tho teh, pâkhingnaw koung ka rawm lah a katin.
Men Israels-kongen Joas sende dette svaret til Juda-kongen Amasja: «Tistelen på Libanon sende bod til cederen på Libanon og sagde: «Gjev dotter di til kona åt son min!» Men då flaug villdyri på Libanon yver tistelen og trakka honom ned.
19 Nang ni khenhaw! Edom teh ka tâ telah na kâoup. Nama im duem awmh. Nama hoi Judah ram rawkphainae hah bangkongmaw na tâco sak han telah tami a patoun.
Du tenkjer: Eg hev vunne siger yver Edom!» Og det hev gjort deg ovmodig; vert roleg heime! Kvifor vil du leika med ulukka, til fall for deg sjølv og for Juda?»
20 Hatei, Amaziah ni banglahai noutna hoeh. Bangkongtetpawiteh, Edomnaw e cathut a tawng kecu dawk, Judah ram teh a taran kut dawk poe thai nahanelah Cathut ni a noe e doeh.
Men Amasja vilde ikkje høyra; for Gud laga det soleis, av di han vilde gjeva deim i fiendehand for di dei hadde søkt Edom-gudarne.
21 Hottelah Isarel siangpahrang Joash teh, a takhang teh, Judah siangpahrang Amaziah hoi Judah ram Bethshemesh vah minhmai kâhmo hoi khei a kâkhet roi.
Då for Joas, Israels-kongen, upp, og dei fekk røyna kvarandre, han og Amasja, Juda-kongen, ved Bet-Semes, som ligg i Juda.
22 Hahoi Judah teh Isarel hmalah a sung teh tamipueng a ma im lah koung a yawng awh.
Og Juda-folket tapte for Israels-folket og rømde, kvar til sitt.
23 Isarel siangpahrang ni Judah siangpahrang Ahaziah e capa lah kaawm e Jehoahaz capa Amaziah teh Bethshemesh vah a man awh. Jerusalem lah a ceikhai teh, Jerusalem rapan teh, Ephraim rapan longkha koehoi, rapan takin longkha totouh dong 400 touh koung a raphoe pouh.
Joas, Israels-kongen, tok Amasja, Juda-kongen, son åt Joas, son åt Joahaz, til fange ved Bet-Semes og førde honom til Jerusalem. Deretter reiv han ned eit stykke av muren kring Jerusalem frå Efraimsporten til Hyrneporten, so mykje som fire hundrad alner.
24 Hatnavah, sui, ngun hoi hnopai pueng Obededom hoi Cathut im dawk e a hmu e hnopai pueng siangpahrang im dawk a pâkhueng e hnopai naw hoi san lah man e hai, Samaria lah a bankhai.
Og han tok alt gullet og sylvet og alle dei kjerald som fanst i Guds hus hjå Obed-Edom og i skattkamri i kongsgarden, og gislarne, og so snudde han heim att til Samaria.
25 Judah siangpahrang Joash capa Amaziah teh, Isarel siangpahrang Jehoahaz capa Joash a due hnukkhu kum 15 touh a hring rah.
Juda-kongen Amasja Joasson livde femtan år etter Israels-kongen Joas Joahazson var dåen.
26 Amaziah thaw tawknae dawk hoi kaawm rae naw teh a kamtawng hoi a pout totouh, Judah hoi Isarel siangpahrangnaw e cauk dawk thut lah awm hoeh namaw.
Det som elles er å fortelja um Amasja frå fyrst til sist, det er uppskrive i Judas og Israels kongebok.
27 Hottelah Amaziah ni BAWIPA hnukkâbangnae koehoi a kâhat tahma Jerusalem vah arulahoi a kamkhueng awh teh, Lakhish kho lah a yawng. Hateh, Lakhish kho lah tami a pâlei sak teh haw vah a thei awh,
Men frå den tid då Amasja sveik Herren, skipa dei ei samansverjing imot honom i Jerusalem, og då han rømde til Lakis, sende dei folk etter honom dit, og dei drap honom der.
28 A ro teh marang hoi a phu teh mintoenaw koe Judah khopui dawk a pakawp awh.
Dei lyfte honom upp på hesteryggen og gravlagde honom hjå federne i Judabyen.
