1 Samuel 23
1 Ahnimouh ni khenhaw! Filistinnaw ni Keilah khopui a tuk awh teh, cangkatinnae a la awh e hah, Devit ni a thai toteh,
En men boodschapte David, zeggende: Zie, de Filistijnen strijden tegen Kehila, en zij beroven de schuren.
2 Kai ni hote Filistinnaw hah ka cei vaiteh ka tuk han namaw telah BAWIPA koe a pacei. BAWIPA ni, cet haw. Filistinnaw hah tuk nateh, Keilah khopui hah rungngang haw telah Devit koe a dei pouh.
En David vraagde den HEERE, zeggende: Zal ik heengaan en deze Filistijnen slaan? En de HEERE zeide tot David: Ga heen, en gij zult de Filistijnen slaan en Kehila verlossen.
3 Devit e taminaw nihai, maimouh ni Judah ram dawk patenghai taki awh toe. Keilah khopui cei awh vaiteh, Filistin tuk hane teh taki ka tho poung na bo aw telah a dei awh.
Doch de mannen Davids zeiden tot hem: Zie, wij vrezen hier in Juda; hoeveel te meer, als wij naar Kehila tegen der Filistijnen slagorden gaan zullen.
4 Devit ni BAWIPA koe bout a pacei teh, BAWIPA ni, cet awh nateh, Filistinnaw teh nange kut dawk na poe han telah atipouh.
Toen vraagde David den HEERE nog verder; en de HEERE antwoordde hem en zeide: Maak u op, trek af naar Kehila; want Ik geef de Filistijnen in uw hand.
5 Devit hoi a taminaw teh, Keilah khopui koelah a cei awh teh, Filistinnaw hoi a kâtuk awh. Saringnaw a la pouh awh, ahnimanaw moikapap a thei awh. Hottelah Devit ni Keilah khopui hah a rungngang.
Alzo toog David en zijn mannen naar Kehila, en hij streed tegen de Filistijnen, en dreef hun vee weg, en hij sloeg onder hen een groten slag; alzo verloste David de inwoners van Kehila.
6 Ahimelek capa Abiathar teh, Devit aonae koe Keilah khopui koelah a yawng navah, Ephod a sin laihoi a tho.
En het geschiedde, toen Abjathar, de zoon van Achimelech, tot David vluchtte naar Kehila, dat hij afkwam met den efod in zijn hand.
7 Devit teh Keilah khopui a cei tie Sawl ni a thai toteh, Cathut ni ka kut dawk na poe toung nahoehmaw. Kho longkha hoi tarennae kaawm e khopui thung a kâen teh paung awh toe telah ati.
Als aan Saul te kennen gegeven werd, dat David te Kehila gekomen was, zo zeide Saul: God heeft hem in mijn hand overgegeven, want hij is besloten, komende in een stad met poorten en grendelen.
8 Keilah khopui tuk hanelah Devit hoi a taminaw kalup hanelah, amae taminaw pueng a kamkhueng sak.
Toen liet Saul al het volk ten strijde roepen, dat zij aftogen naar Kehila, om David en zijn mannen te belegeren.
9 Devit ni ka lathueng vah, Sawl ni hnokathout a sak tie hah a panue teh, vaihma Abiathar koevah Ephod hah hi thokhai haw atipouh.
Als nu David verstond, dat Saul dit kwaad tegen hem heimelijk voorhad, zeide hij tot den priester Abjathar: Breng den efod herwaarts.
10 Devit ni Oe Isarel BAWIPA Cathut, Sawl ni kai kecu dawkvah, Keilah khopui raphoe hanelah a kâcai awh tie ka thai.
En David zeide: HEERE, God van Israel! Uw knecht heeft zekerlijk gehoord, dat Saul zoekt naar Kehila te komen, en de stad te verderven om mijnentwil.
11 Keilah khocanaw ni kai hah a kut dawk na poe han na maw. Na san ni ka thai e patetlah Sawl teh a tho han namaw. Isarel miphun e BAWIPA Cathut, na san koe uren dei haw telah ka pacei navah, BAWIPA ni, a tho han doeh, telah ati pou.
Zullen mij ook de burgers van Kehila in zijn hand overgeven? Zal Saul afkomen, gelijk als Uw knecht gehoord heeft? O HEERE, God van Israel, geef het toch Uw knecht te kennen! De HEERE nu zeide: Hij zal afkomen.
12 Devit ni Keilah taminaw hoi ka taminaw teh Sawl kut dawk na poe han na maw telah a pacei. BAWIPA ni na poe awh han telah ati.
Daarna zeide David: Zouden de burgers van Kehila mij en mijn mannen overgeven in de hand van Saul? En de HEERE zeide: Zij zouden u overgeven.
13 Hottelah hoi Devit hoi a taminaw 600 tabang a thaw awh teh, Keilah khopui hoi a tâco awh teh, a coung thai e patetlah a cei awh. Devit teh Keilah khopui hoi a yawng e hah Sawl ni a thai dawkvah, cet hoeh toe.
Toen maakte zich David en zijn mannen op, omtrent zeshonderd man, en zij gingen uit Kehila, en zij gingen heen, waar zij konden gaan. Toen aan Saul geboodschapt werd, dat David uit Kehila ontkomen was, zo hield hij op uit te trekken.
14 Devit teh, Zeph monrui kahrawngum rapanimnaw dawkvah ao. Sawl ni hnintangkuem a tawng eiteh, Cathut ni a kut dawk Devit hah poe hoeh.
David nu bleef in de woestijn in de vestingen, en hij bleef op den berg in de woestijn Zif; en Saul zocht hem alle dagen, doch God gaf hem niet over in zijn hand.
15 Devit ni, Sawl ni na thei han tie a panue dawkvah, ahni teh Ziph ramke ratu thung vah ao.
Als David zag, dat Saul uitgetogen was, om zijn ziel te zoeken, zo was David in de woestijn Zif in een woud.
16 Sawl capa Jonathan a tho teh, Devit aonae koe Horesh lah a cei teh, Cathut dawk tha a kâla nahanelah a kabawp.
Toen maakte zich Jonathan, de zoon van Saul, op, en hij ging tot David in het woud; en hij versterkte zijn hand in God.
17 Na lungpuen hanh. Isarelnaw e siangpahrang lah na o vaiteh, kai teh nang kabawmkung lah ka o han tie hah Sawl ni a panue.
En hij zeide tot hem: Vrees niet, want de hand van Saul, mijn vader, zal u niet vinden, maar gij zult koning worden over Israel, en ik zal de tweede bij u zijn; ook weet mijn vader Saul zulks wel.
18 BAWIPA e hmalah lawk rei a kam roi. Devit teh kahrawng vah pou ao teh, Jonathan teh a ma im lah a ban.
En die beiden maakten een verbond voor het aangezicht des HEEREN; en David bleef in het woud, maar Jonathan ging naar zijn huis.
19 Ziphnaw teh Sawl onae koe Gibeah kho lah a cei awh teh, Devit teh maimouh onae koe Jeshimon khopui akalah, Hakhilah monrui Horesh rapanim vah a kâhro.
Toen togen de Zifieten op tot Saul naar Gibea, zeggende: Heeft zich niet David bij ons verborgen in de vestingen in het woud, op den heuvel van Hachila, die aan de rechterhand der wildernis is?
20 Oe Siangpahrang na cei han na ngainae patetlah cet leih. Ahni hah nange kut dawk poe hane thaw teh kaimae thaw lah awm lawi seh atipouh.
Nu dan, o koning, kom spoedig af naar al de begeerte uwer ziel; en het komt ons toe hem over te geven in de hand des konings.
21 Sawl, BAWIPA ni yawhawi na poe seh. Bangkongtetpawiteh, nangmanaw ni kai hah na pahren awh toe.
Toen zeide Saul: Gezegend zijt gijlieden den HEERE, dat gij u over mij ontfermd hebt!
22 Atu cet awh nateh, kârakueng awh. Ahni a kâhronae hmuen hah thoseh, la a hmu awh e hai thoseh ripdawng awh. Ahni teh a lung hroung a ang tie ka thai.
Gaat toch heen, en bereidt de zaak nog meer, dat gij weet en beziet zijn plaats, waar zijn gang is, wie hem daar gezien heeft; want hij heeft tot mij gezegd, dat hij zeer listiglijk pleegt te handelen.
23 Hatdawkvah, ahni a kâhronae a hmuennaw hah kamcengcalah na radoung awh hnukkhu, kai koe bout na tho awh pawiteh, nangmouh hoi rei ka cei han. Ahni teh hote ram dawk awm pawiteh, Judahnaw a thong moikapap dawk ka hmu roeroe han telah ati.
Daarom ziet toe, en verneemt naar alle schuilplaatsen, in dewelke hij schuilt; komt dan weder tot mij met vast bescheid, zo zal ik met ulieden gaan; en het zal geschieden, zo hij in het land is, zo zal ik hem naspeuren onder alle duizenden van Juda.
24 Hahoi a thaw awh teh Sawl a cei hoehnahlan Ziph lah a cei awh. Hatei Devit hoi a taminaw teh, Jeshimon akalae tanghling dawk Moan kahrawng vah ao awh.
Toen maakten zij zich op, en zij gingen naar Zif voor het aangezicht van Saul. David nu en zijn mannen waren in de woestijn van Maon, in het vlakke veld, aan de rechterhand der wildernis.
25 Sawl teh a taminaw hoi rei a kamthaw awh teh, a tawng awh e hah Devit ni bout a thai toteh, talung rahak hoi a yawng teh, mon kahrawngum vah ao. Sawl ni bout a thai toteh, mon vah Devit bout a tawng.
Saul en zijn mannen gingen ook om te zoeken. Dat werd David geboodschapt, die van dien rotssteen afgegaan was, en bleef in de woestijn van Maon. Toen Saul dat hoorde, jaagde hij David na in de woestijn van Maon.
26 Sawl teh avanglae mon dawk thoseh, Devit hoi a taminaw teh avanglae mon dawk thoseh, a cei awh teh hlout hane a kâyawm awh navah, Sawl hoi a taminaw ni Devit hoi a taminaw man hanelah a kalup awh.
En Saul ging aan deze zijde des bergs, en David en zijn mannen aan gene zijde des bergs. Het geschiedde nu, dat zich David haastte, om te ontgaan van het aangezicht van Saul; en Saul en zijn mannen omsingelden David en zijn mannen, om die te grijpen.
27 Hatnavah patoune a tho teh, Sawl koe karanglah tho leih, Filistinnaw ni ram hah a tuk awh toe telah a dei awh dawkvah,
Doch daar kwam een bode tot Saul, zeggende: Haast u, en kom, want de Filistijnen zijn in het land gevallen.
28 Devit pâleinae koehoi a ban teh, Filistin taminaw tuk hanelah a cei. Hatdawkvah, hote hmuen hah Selahhammahlekoth, kânguenae lungsong ati awh.
Toen keerde zich Saul van David na te jagen, en hij toog den Filistijnen tegemoet; daarom noemde men die plaats Sela-Machlekoth.
29 Devit teh hote hmuen koehoi a cei teh, Engedi ram rapanim vah ao.
En David toog van daar op, en hij bleef in de vestingen van En-gedi.
