< 1 Samuel 19 >
1 Devit thei hanelah, Sawl ni a capa Jonathan hoi a sannaw koe a dei pouh. Hatei Sawl capa Jonathan ni Devit lung a patawpoung.
E falou Saul a Jônatas seu filho, e a todos os seus criados, para que matassem a Davi; mas Jônatas filho de Saul amava a Davi em grande maneira.
2 Jonathan ni Devit koe, Apa Sawl ni na thei hane a kâcai. Hatdawkvah amom totouh kâhruetcuet, soumtinae koe kâhrawk.
E deu aviso a Davi, dizendo: Saul meu pai procura matar-te; portanto olha agora por ti até a manhã, e fica-te em lugar oculto, e esconde-te:
3 Ka cei vaiteh na onae law vah apa e ateng ka kangdue han. Nange kong apa hoi kâpan roi han. Ka thai e lawk nang koe ka dei han telah kâhruetcuetnae a poe.
E eu sairei e estarei junto a meu pai no campo de onde estiveres: e falarei de ti a meu pai, e te farei saber o que notar.
4 Jonathan ni a na pa Sawl koe Devit hah a oup teh, ahni koe siangpahrang ni a san Devit koelah yonnae rumram lah sak hanh naseh. Ahni ni nang koe yonnae sak hoeh. Bangkongtetpawiteh, a sak e hnonaw nang hane aphu hroung ao.
E Jônatas falou bem de Davi a Saul seu pai, e disse-lhe: Não peque o rei contra seu servo Davi, pois que nenhuma coisa cometeu contra ti: antes suas obras te foram muito boas;
5 Amae hringnae pasai laipalah, Filistin tami hah a thei. BAWIPA ni kalenpounge tânae Isarelnaw koe a pha sak e na hmu teh na lung ahawi. Hatdawkvah, kayonhoehe a thipaling yon kaawm hoeh e Devit khuet na thei han vaw telah Sawl koe atipouh.
Porque ele pôs sua alma em sua palma, e feriu ao filisteu, e o SENHOR fez uma grande salvação a todo Israel. Tu o viste, e te alegraste: por que, pois, pecarás contra o sangue inocente, matando a Davi sem causa?
6 Sawl ni Jonathan dei e lawk hah a ngai. Sawl ni BAWIPA min dawk thoe a kâbo teh ahni teh thet mahoeh telah a ti.
E ouvindo Saul a voz de Jônatas, jurou: Vive o SENHOR, que não morrerá.
7 Jonathan ni Devit a kaw teh, hote lawknaw a dei pouh hnukkhu, Devit teh Sawl koe a hrawi teh, ahmoun e patetlah ahni koe bout ao.
Chamando então Jônatas a Davi, declarou-lhe todas estas palavras; e ele mesmo apresentou Davi a Saul, e esteve diante dele como antes.
8 Tarankâtuknae bout ao teh, Devit ni Filistinnaw hoi kâtuk hanelah a cei teh tami moikapap a thei.
E voltou a fazer-se guerra: e saiu Davi e lutou contra os filisteus, e feriu-os com grande estrago, e fugiram diante dele.
9 Sawl ni a im dawk tahroe hoi a tahung nah BAWIPA koehoi e muitha kathout ni a tho sin. Devit ni ratoung a kueng pouh.
E o espírito mau da parte do SENHOR foi sobre Saul: e estando sentado em sua casa tinha uma lança à mão, enquanto Davi estava tocando harpa com sua mão.
10 Sawl ni tapang dawk khik kâbet lah a thut hanelah a noe. Hatei Sawl e hmalah hoi a roun thai teh, tahroe tapang dawk moncawm a um. Hottelah Devit a yawng teh hote karum dawk a hlout.
E Saul procurou encravar a Davi com a lança na parede; mas ele se afastou de diante de Saul, o qual feriu com a lança na parede; e Davi fugiu, e escapou-se aquela noite.
11 Sawl ni Devit hah im vah pawp vaiteh, thei hanelah amom vah patounenaw a patoun, Devit e a yu Mikhal ni, atu tangmin na hringnae na khenyawn hoehpawiteh, tangtho vah na thei awh han telah atipouh.
Saul enviou logo mensageiros à casa de Davi para que o guardassem, e o matassem à manhã. Mas Mical sua mulher o revelou a Davi, dizendo: Se não salvares tua vida esta noite, amanhã serás morto.
12 Mikhal ni Devit hah hlalangaw dawk hoi a kumsak teh Devit a kâran teh a hlout.
E baixou Mical a Davi por uma janela; e ele se foi, e fugiu, e escapou-se.
13 Mikhal ni meikaphawk hah a la teh, ikhun dawk a i sak a lû koe lah hmae muen e bawilakhung a hruek teh hni a khu.
Tomou logo Mical uma estátua, e a pôs sobre a cama, e acomodou-lhe por cabeceira uma almofada de pelos de cabra, e cobriu-a com uma roupa.
14 Devit man hanelah Sawl ni patounenaw a patoun nah Mikhal ni a tak a pataw atipouh.
E quando Saul enviou mensageiros que tomassem a Davi, ela respondeu: Está enfermo.
15 Sawl ni Devit khet hanelah patounenaw a patoun teh ka thei thai nahan a ikhun hoi kâ ka yawn awh atipouh.
E voltou Saul a enviar mensageiros para que vissem a Davi, dizendo: Trazei-o a mim na cama para que o mate.
16 Patounenaw a kâen awh navah a ikhun dawk meikaphawk a lû koelah hmae muen ka lahoung e a hmu awh.
E quando os mensageiros entraram, eis que a estátua estava na cama, e uma almofada de pelos de cabra por cabeceira.
17 Sawl ni Mikhal koevah kai hah bangkongmaw hete lah na dum, a hlout nahanelah ka taran na tâco sak atipouh. Mikhal ni ahni ni kai hanelah kai na cetsak haw, nahoeh pawiteh na thei han telah ati telah Sawl koe a dei pouh.
Então Saul disse a Mical: Por que me enganaste assim, e deixaste escapar a meu inimigo? E Mical respondeu a Saul: Porque ele me disse: Deixa-me ir; se não, eu te matarei.
18 Devit teh yout a yawng teh a hlout. Ramah kho Samuel koe a pha. Ahni koe Sawl ni a sak e pueng a dei pouh. Samuel hoi a cei roi teh Naioth vah ao.
Fugiu, pois, Davi, e escapou-se, e veio a Samuel em Ramá, e disse-lhe tudo o que Saul havia feito com ele. E foram-se ele e Samuel, e moraram em Naiote.
19 Sawl koe Devit teh Ramah kho hoi Naioth hmuen koe ao telah a dei pouh.
E foi dado aviso a Saul, dizendo: Eis que Davi está em Naiote em Ramá.
20 Devit man hanelah Sawl ni a patounenaw bout a patoun, lawk ka dei e profet hu touh dueng hah a hmu awh. Samuel a kangdue teh, profetnaw a hrawi nah Cathut e Muitha ni Sawl e patounenaw lathueng a pha pouh teh, ahnimouh hai profet lawk a dei awh.
E enviou Saul mensageiros que trouxessem a Davi, os quais viram uma companhia de profetas que profetizavam, e a Samuel que estava ali, e os presidia. E foi o espírito de Deus sobre os mensageiros de Saul, e eles também profetizaram.
21 Ahnimouh ni hote a kong hah Sawl koe a dei pouh awh navah, Sawl ni alouke a patounenaw bout a patoun. Ahnimouh hai profet lawk a dei awh. Sawl ni apâthum lah patounenaw bout a patoun nah, ahnimouh hai profet lawk a dei awh.
E feito que foi saber a Saul, ele enviou outros mensageiros, os quais também profetizaram. E Saul voltou a enviar pela terceira vez mensageiros, e eles também profetizaram.
22 Sawl ama hai Ramah kho a cei teh, Seku e tuiim kalen poung koe a pha nah, Samuel hoi Devit na maw ao telah a pacei nah Ramah kho Naioth hmuen koe ao telah tami buet touh ni a dei pouh.
Então ele mesmo veio a Ramá; e chegando ao poço grande que está em Socó, perguntou dizendo: Onde estão Samuel e Davi? E foi-lhe respondido: Eis que estão em Naiote em Ramá.
23 Sawl teh Ramah kho Naioth hmuen koe lah a cei. Cathut e Muitha ahnie lathueng vah a pha van, a cei laihoi profet lawk Ramah kho hoi Naioth hmuen koe a pha totouh a dei.
E foi ali a Naiote em Ramá; e também veio sobre ele o espírito de Deus, e ia profetizando, até que chegou a Naiote em Ramá.
24 A khohna e rading teh, Samuel e a hmalah profet lawk a dei. Karum khodai hote hnin dawk caici lah a i. Hatdawkvah, ahnimouh ni Sawl hai profetnaw koe ka bawk e namaw telah ati awh.
E ele também se desnudou suas roupas, e profetizou igualmente diante de Samuel, e caiu nu todo aquele dia e toda aquela noite. De aqui se disse: Também Saul entre os profetas?