Zephaniah 1

1 Amon chapa Josiah in Judah gam’a lengvai apohlaijin, Pakaiyin hiche thuhi Zephaniah kitipa heng’a ahin sei tai. Zephaniah chu Cushi chapa, Cushi chu Gedaliah chapa, Gedaliah chu Amariah chapa, Amariah chu Hezekiah chapa ahi.

Herrens ord som kom til Sefanja, son åt Kusi, son åt Gedalja, son åt Amarja, son åt Hizkia, i dei dagar då Josia Amonsson var konge i Juda.

2 “Keiman leiset chung’a thil ijakai katheh ngimhel ding ahi”, tin Pakaiyin aseiye.

Burt, ja burt vil eg taka alt frå jordi, segjer Herren.

3 “Keiman mihem leh gancha katheh ngim ding, chung’a leng vacha ho katheh ngim ding, Twikhanglen’a nga ho jong katheh ngim ding ahi. Migilou jouse abong abaija kalha-a, kaset tup ding, leiset chung’a mihimte kasuhgam ding ahi”, tin Pakaiyin aseiye.

Eg vil taka burt menneskje og dyr, taka burt fuglarne under himmelen og fiskarne i havet og støytesteinarne i lag med dei gudlause, og eg vil rydja menneski ut av jordi, segjer Herren.

4 “Keiman kakhut tah’a Judah gam le Jerusalem kasugep ding, chuleh Ba’al doi hou ho jouse, anunung pen geija ka suhgam ding ahi. Keiman milim doi houna thempu ho jouse jong, koiman ageldohkit tahlou ding’a, ka suhmang ding ahi.”

Og eg vil retta ut handi mi mot Juda og alle deim som bur i Jerusalem, og eg vil rydja ut frå denne staden den siste leivning av Ba’al, namnet åt avgudsprestarne i lag med prestarne,

5 Ajeh chu amahon, inting vum’a nisa, lhathah chuleh ahsi ho ahouvun, abohkhup jiuvin ahi. Amaho Pakai nung juiyin akiseijun, ahinlah amaho chu Molech Pathen hou joh ahiuve.

deim som på taki bed til himmelheren, deim som bed til og sver ved Herren og attpå sver ved Milkom,

6 Pakai nung ajui nauva kon’a nungjam kit ho, Pakai jong hol talouva chuleh dong talou ho chu, ka suhmang soh hel ding ahi.” tin Pakaiyin aseiye.

og deim som hev vendt seg burt frå Herren, og deim som ikkje hev søkt Herren og ikkje spurt etter honom.

7 Hatchungnung Pakai angsung’a thipkhen in um'in, ajeh chu tijat umtah Pakai thutanna nikho chu anaitai. Pakaiyin amite asutu in, kilhaina gantha ding jong agong’e, chuleh aman amiho jong athensotai.

Ver stille for Herren, Herren! For Herrens dag er nær, Herren hev laga til eit slagtoffer, han hev vigt sine gjester.

8 “Hiche thutanna nikho chuleh, keiman Judah pipuho leh leng chapate ho talen kamatsah ding, chuleh milim doihouna a chon ho jouse jong, abon’a talen kapeh ding ahi” tin Pakaiyin aseiye.

Og på Herrens slagtofferdag vil eg heimsøkja hovdingarne og kongssønerne og alle som klæder seg i utanlands-klæde.

9 Henge, milim doihouna kin’a gapang tapou abon’a gotna kapeh ding, chuleh apupa insung dim’a um’a, pumhat leh duha-a thilbol ho jouse, abon’uva talen kamat sah ding ahi.

Og eg vil på den dagen heimsøkja alle deim som hoppar yver dørstokken, dei som fyller sin Herres hus med vald og svik.

10 “Hiche nikho niteng chuleh”, Pakai in aseiyin, “Nga kelkot a pat ka ogin kija ding chule khopi ningli jousea kithong soh ding ahi.”

På den dagen, segjer Herren, skal det høyrast skrik frå Fiskeporten, jammer frå Nybyen og stort brak frå høgderne.

11 Keithela touho lunghem in kap’un, ajeh chu kivei mi ho le sumkol vei mi ho kisumang ding ahi.

Jamra, de som bur i Mortelen, for heile kræmerfolket er gjort til inkjes, og alle kjøpmenner utrudde.

12 “Meisal kadet’a Jerusalem khopi thimlai jouse kakhol chil ding, chonset muthim noiya touva, Pakaiyin thilse hihen thilpha hileh boldeh ponte, tia sei ho gotna kapeh ding ahi.

Og på den same tidi vil eg ransaka Jerusalem med lykter og heimsøkja dei menneskje som ligg i ro på sin berm og segjer i sitt hjarta: «Herren gjer korkje godt eller vondt.»

13 Anei agou jouseu kichomdoh jou keiding; A in jouseu ahom keuva kijam soh ding ahi. In thah sa jonguleh, chen thei dehlou diu; Lengpilei lhou jongleu, lengpitwi adonlou diu ahi.

Og eigedomen deira skal verta til herfang og husi deira til tjon. Hus skal dei byggja, men ikkje bu i deim, vinhagar skal dei planta, men ikkje drikka deira vin.

14 “Tijat umtah Pakai nikho chu ahung naiye. Genthei lilhon kana nikho, Pasal thahattah jeng jong kana nikho, Hunglhung vahding ahi.

Nær er Herrens dag, den store. Han er nær og kjem med stor hast. Høyr! Det er Herrens dag! Sårt skrik då kjempa.

15 Hiche nikho, Pakai lungsat kibuhlhah nikho chu – Genthei leh hesoh nasat nikho, Manthah leh ahomkeova um nikho, Muthim leh lunkham lungjin nikho, Muthim lhangkhal le meibol jin nikho,

Ein vreide-dag er den dagen, ein dag med naud og trengsla, ein dag med øyding og audner, ein dag med myrker og dimma, ein dag med skyer og skodda,

16 Gal lhangsapna le sumkon kimut nikho, Khopi pal kinokhum leh gal nasataha kisatna nikho hiding ahi!

ein dag med lurblåster og herrop mot dei faste byar og mot dei høge murtindar.

17 Pakai dounaa nachonset jeh uva, Mitcho banga kakimaile sah diu, Na thisan’u leivui laha kasunlhah ding, Chuleh natahsau tol'a among dinga kijam ding ahi.

Då vil eg setja folk i slik angest, at dei gjeng der som blinde, for di dei hev synda mot Herren. Blodet deira skal verta burtslengt som mold, og kjøtet deira som møk.

18 Pakai lungsat kibuhlhah nikho tengleh na sanauva jong na dangkauva jong na kihuhhing jou lou diu ahi. Pakai lungsat chun leiset jengjong avallhun jeng ding ahi. Aman leiset chung mi jouse asuhmanga asuhbeihel ding ahi.

Korkje sylvet eller gullet deira skal kunde berga deim på Herrens vreide-dag, når elden frå hans brennhug øyder all jordi; for han vil gjera ende, ja, ein brå ende på alle deim som bur på jordi.