Ruth 3

1 Hitichun nikhat Naomi in Ruth kom’a chun, “Kachanu keiman na-inchen theina ding ngaito peh leng hichu nang dinga phalou ding ham?

Postquam autem reversa est ad socrum suam, audivit ab ea: Filia mea, quæram tibi requiem, et providebo ut bene sit tibi.

2 Boaz hi eini dinga i-kinai pi pen i-inko’u khat ahi, chule khotona neitah anungah goihotoh natoh khomsah jing ahi. Tujan’a hi aman achangphol’a sakol chang aden ahi.

Booz iste, cujus puellis in agro juncta es, propinquus noster est, et hac nocte aream hordei ventilat.

3 Hijeh chun kasei bang bang hin bollin, “Kisiltheng sel inlang thao kinunlang navon hoipen kivon inlang, achangvohna pholla chun gachesuh’in ahinla aneh’a adonchai tokah’in Boaz chu kimusah hih in.

Lavare igitur, et ungere, et induere cultioribus vestimentis, et descende in aream: non te videat homo, donec esum potumque finierit.

4 Alup tengleh alupna mun chu melchih’in, chuteng chenlang akengphang chu hohdoh inlang hilai mun’ah chun lum in. Hiteng chuleh aman nabolding nahin seipih tante,” ati.

Quando autem ierit ad dormiendum, nota locum in quo dormiat: veniesque et discooperies pallium, quo operitur a parte pedum, et projicies te, et ibi jacebis: ipse autem dicet quid agere debeas.

5 Ruth nin adonbutin, “Bollin nati tichu kabol jeng ding ahi,” ati.

Quæ respondit: Quidquid præceperis, faciam.

6 Hiche jan chun amanu jong achesuh in atehpi’n bol ding’a aseipeh jouse chu aboltan ahi.

Descenditque in aream, et fecit omnia quæ sibi imperaverat socrus.

7 Boaz chun aneh’a adonjouva chuleh lungkipah tah a aum jouvin Boaz chu achang kiset vum’na pang’a chun agalumtan ahi. Hichun Ruth jong kangchan hung vahlut’in, akengphang teni ahohdoh in alumtai.

Cumque comedisset Booz, et bibisset, et factus esset hilarior, issetque ad dormiendum juxta acervum manipulorum, venit abscondite, et discooperto pallio, a pedibus ejus se projecit.

8 Jan khangkim donnin Boaz chu ahung kin khang in, agah kihei leh akengphang kom’a numei khat analup chu amudoh tan ahi.

Et ecce, nocte jam media expavit homo, et conturbatus est: viditque mulierem jacentem ad pedes suos,

9 Hichun aman jong “Koi nahim?” tia adohleh, numeinu chun ahin donbut’in “Keima nasohnu Ruth kahi, naponchu keijong neihin silpehin ajeh chu nangma hi insungmi kinaipi penchu nahi,” ati.

et ait illi: Quæ es? Illaque respondit: Ego sum Ruth ancilla tua: expande pallium tuum super famulam tuam, quia propinquus es.

10 Hichun Boaz injong aseijin, “Kachanu Pakaiyin phatthei naboh hen, nangman natoh masat thilpha sanga jong tuahi aphacheh nabol kit ahitai, hao-hen vaijongleh gollhang hojoh hol louva umah nahi.

Et ille: Benedicta, inquit, es a Domino, filia, et priorem misericordiam posteriore superasti: quia non est secuta juvenes, pauperes sive divites.

11 Chuti ahile, tun kachanu lungkham hih in keiman boldinga lom hochu hinbol nange, ajeh chu hiche khopi sunga mijouse hin nangma hi numei phachomtah nahi ahetsoh keiyu ahi.

Noli ergo metuere, sed quidquid dixeris mihi, faciam tibi. Scit enim omnis populus, qui habitat intra portas urbis meæ, mulierem te esse virtutis.

12 Keima hi nakinaipi insungmi chu kahinai ahinla keisanga nakinaipi khat aum nalai in ahi.

Nec abnuo me propinquum, sed est alius me propinquior.

13 Tujan gehkhovah den inlang, jingkah teng amachun phung kinaipi toh dingdol akin nabolpeh leh apha ahijinge, ahinlah aman hichu abol nomlouva ahileh hingjing Pakai minna kasei ahi, keiman nabolpeh nang nge, tun jingkah geijin umtan,” ati.

Quiesce hac nocte: et facto mane, si te voluerit propinquitatis jure retinere, bene res acta est: sin autem ille noluerit, ego te absque ulla dubitatione suscipiam, vivit Dominus. Dormi usque mane.

14 Hitichun Ruth jong Boaz kengphangbulla chun jingkah geijin alum’in, ahin jingkah lang kungbul le mi kimah donin athoudohin, Boaz in, “Hiche changvohna pholla hin numei aumme ti koimachan hetda hen,” ati

Dormivit itaque ad pedes ejus, usque ad noctis abscessum. Surrexit itaque antequam homines se cognoscerent mutuo, et dixit Booz: Cave ne quis noverit quod huc veneris.

15 Hichejou chun Boaz in amanu koma chun, “Napon chu hin phan” atin sakol chang chu atena dim gup jen asempeh in akiputsah tai, hitichun khopi sunglang’a chun achetan ahi.

Et rursum: Expande, inquit, pallium tuum, quo operiris, et tene utraque manu. Qua extendente, et tenente, mensus est sex modios hordei, et posuit super eam. Quæ portans ingressa est civitatem,

16 Ruth chu atehpi kom alhun phat’in Naomi’n, “Ipi toh nagabah hinam?” atileh, Ruth chun Boaz in abolpeh hojouse chu aseipeh tan ahi.

et venit ad socrum suam. Quæ dixit ei: Quid egisti, filia? Narravitque ei omnia, quæ sibi fecisset homo.

17 Chuleh Ruth chun aseiyin, “Natehpi komma sagoh keuva nakinung le louding ahi tin sakol chang atenadim gup eihin pohsah e,” ati.

Et ait: Ecce sex modios hordei dedit mihi, et ait: Nolo vacuam te reverti ad socrum tuam.

18 Hichun Naomi’n amanu kommah, “Kanao Itobang thil hung sohdoh mong mong am ti ijah kahsen ngah hat’in, amapa chun tunia hi thilkhat atohlhah tokah a umthimlou helding ahi,” ati.

Dixitque Noëmi: Expecta, filia, donec videamus quem res exitum habeat: neque enim cessabit homo, nisi compleverit quod locutus est.