La Bu 44

1 O Elohim Pathen, phat sottah masanga kapu kapateo khanglai a nanatoh nathil bolho eina seipeh u chu keiho tah in kanakol un kanajaove:

Til songmeisteren; av Korahs born; ein salme til lærdom. Gud, me hev høyrt med våre øyro, våre feder hev fortalt oss den gjerning du gjorde i deira dagar, i forne dagar.

2 Nangin nangma helou namtin vaipi ho naban thahat in nana deljam in agam leiset uchu kapu kapateo nanapen ahi. Nangin agalmiteo nana suhlhuh peh in kapu kapateo chu nana chamlhat sah in ahi.

Du dreiv ut heidningarne med di hand, men deim planta du; du øydelagde folkeslag, men deim breidde du ut.

3 Amahon achemjam uva gal anajouva gam analah u ahipoi; aban thahat uva jong gal anajou ahipoi. Amavang nangma ban thahat leh namaivah chun gal nana jopeh ahibouve ajeh chu nangin amaho chu nana ngailun ahi.

For ikkje med sitt sverd vann dei landet, og deira arm gav deim ikkje siger, men di høgre hand og din arm og ditt andlits ljos; for du hadde hugnad i deim.

4 Nangma kalengpa le Elohim ka Pathen nahin nangin Israel te dingin gal nana jo peh tai.

Du, Gud, er min konge; byd at Jakob skal verta frelst!

5 Nangma thahatna jal a bou kagal miteo kanungno jouvu ahin naming a bou keihon eidouhou kachotphao ahibouve.

Ved deg skal me støyta ned våre fiendar, ved ditt namn skal me treda under føter deim som reiser seg imot oss.

6 Keiman kathalpi kasongpoi, kachemjamin eihuhdoh dingjong kakinempoi.

For min boge lit eg ikkje på, og mitt sverd gjev meg ikkje siger.

7 Nangma bouvin kagalmi teo chunga galjona neipeh u ahibouve, hitihin nangin eihotbol teo chu jumna napejin ahi.

Men du gjev oss siger yver våre fiendar, og deim som hatar oss, gjer du til skammar.

8 O Elohim Pathen naloupina ho hi tantih neilou va ka samphon jing diu, chule a kumkho a ka thangvah jing diu ahi.

Av Gud rosar me oss all dagen og lovar ditt namn til æveleg tid. (Sela)

9 Ahinla tunvang nangin jumthetna neipaidoh u ahitai. Nangin ka sepia hou jengjong neilamkai peh tapouve.

Og endå hev du støytt oss burt og gjort oss til skam, og du dreg ikkje ut med våre herar.

10 Nangin kagalmi teu va kon in neinung jamsah un chuleh eidou houchu kagamsung u nalosah tai.

Du let oss vika attende for fienden, og dei som hatar oss, fær seg herfang.

11 Nangin kelngoiho bangin eikisat chen chen sah gamtaovin chitin vaipi lah a neithe thang gamtaove.

Du gjev oss burt som sauer til å eta upp, og spreider oss ikring millom heidningarne.

12 Nangin nasahlut namitehi manbai tah in najohdoh in man neilouhel toh nabah sahtai.

Du sel ditt folk for ingen ting, og ikkje set du høg pris på deim.

13 Nangin kaheng kakomhou noise neichansah taovin kavelluva mite taitom le houset dingbep in neikoitaove.

Du gjer oss til hæding for våre grannar, til spott og spe for deim som bur ikring oss.

14 Nangin amaho totthang hoina bepseo neihisah taovin isahlou tah in alu eihih khum taovin ahi.

Du gjer oss til eit ordtøke millom heidningarne; dei rister på hovudet åt oss millom folki.

15 Ki taitom jingna a konhin kakile doh jouta pouvin kamai uva jumleh jachat mel kapu den taove.

Heile dagen stend mi skam for mine augo, og blygsl breider seg yver mitt andlit,

16 Kajah uhi eitaitomteo housetna thucheng ngen ahin, kamit uva kamu houhi ahileh kachunguva phula nom dougal mite ngen ahiuve.

ved røysti av spottaren og hædaren, ved syni av fienden og den hemngiruge.

17 Hichenghi kathoh jeng vangun keihon nangma kasumil deh pouvin ahi. Kitepna thuchengho jong kasukeh deh pouve.

Alt dette er kome yver oss, endå me ikkje hev gløymt deg og ikkje svike di pakt.

18 Kalung thim un nangma kanuse deh pouvin nalampia konin jong kajam mangdeh pouve.

Vårt hjarta veik ikkje frå deg, og våre stig sveiv ikkje ut av din veg,

19 Hinlah nangin sial chenna neldi gam anei suchipden taove, nangin thina le muthim neikhu khum taove.

at du skulde slå oss sund der sjakalar bur, og breida oss ned i daudeskugge.

20 I jemtia keihon Elohim ka Pathen u min kasuh mil uva ahilouleh gamdang semthu pathen houna a kakhut u kalhandoh khah uva ahileh,

Hadde me gløymt vår Guds namn og rett våre hender ut til ein framand gud,

21 Elohim Pathen in ahet teiding ahi ajeh chu Aman mihem lungthim a thuguh jouse ahet ahi.

skulde Gud då ikkje ransaka det? for han kjenner hjartans løyndomar.

22 Ahin, nangma jal in niseh in eiki thatnun; kelngoi bangin eiki that taove.

Men for di skuld vert me drepne all dagen, me er rekna som slagtesauer.

23 O Yahweh Pakai hung thoudoh in ibol a na imut ham? Hung thoudoh in! neipaidoh pai pai hihbeh un.

Vakna upp! Kvi søv du, Herre? Vakna då, støyt ikkje burt for alltid!

24 Ipidinga namai naheimang ham? Kathohgim naoleh eibolset naohi nanahsah lou hitam?

Kvi løyner du di åsyn, gløymer vår armodsdom og vår trengsla?

25 Keiho leivui lah a kalhumat gam taove, bonlhoh lah a akhupbon kakijam taove.

For vår sjæl er nedbøygd i moldi, vår likam nedtrykt til jordi.

26 Hung kipatdoh inlang! Neikithopiuvin! Nami ngailutna longlou chun neihung lhatdoh taovin.

Statt upp til hjelp for oss, og løys oss ut for din nåde skuld!