La Bu 38
1 O Pakai lung phatmo nan neilethuh hih in, nalunghan jeh in jong neije hih in!
Psalmus David, in rememorationem de sabbato. [Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
2 Nathal changho kasunga akikam dentan, nakhuttum in neivo lhutan ahi.
quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
3 Neilunghan khum jeh in katahsa pumpi hi anan, kachonset naho jeh in katahsa achip soh tai.
Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
4 Kathepmo nan eilon khum in, agihdan poh jouhoi ahitapoi.
quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
5 Ngolhoi tah a kana chonset jeh'in, kamaha anasetan auidoh leotai.
Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
6 Kathoh gimna hin ei kong konsah tai, lung gim tah in nilhum kei in kavah len ahi.
Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
7 Khosih pi kasunga meikong bangin a allin, eidammo sahtai.
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
8 Keima kalhasam in kapum in kagoi lhatai. Kalungthim natna a kon in kapeng pengin ahi.
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
9 Pakai nangin ipi kangai chat ham nahei, nangin kakhoisatna jouse najai.
Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
10 Kahaina hu alhasam tan katha beitai, chule kamit in jong kho amu tapoi.
Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
11 Kangailut chengle kagol kapaiten kahivei hi akichaovin eidalha taove. Ka insung mite jengjong achomin aumtaovin ahi.
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
12 Hiche jeng a jong chun kagalmi ten kathi nading thang akam nalai uve. Kaman thahna ding toh gon anei un, nilhum keijin kathi nading agong taovin ahi.
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
13 Hinlah ken eikigih naho jouse chu kakijah mosah in, chuleh amasang uvah apaomo bangin thipbeh in kaumtai.
Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
14 Imacha jahlouding kanom in chuleh donbutna jong donbutlouiding kanom e.
Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
15 Ajeh chu O Pakai nangma ngah jinga uma kahi. Nangin kataona neidonbut tei ding ahi O Pakai kaPathen.
Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
16 Keima katao in, “kadougalte noise tah in eivetsah dan, kalhuhna a jong kitaisah dan.”
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 Keima tanglouva kathohgim na-ah akichaipai ding kahitai.
Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
18 Hinlah kachonset naho kaphong-doh in, kana kanachonna ho chu kakisih behseh jenge.
Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
19 Keiman dougal khohtah tah ho kanei e; amahon ajeh beihel in eidou ui.
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 Amahon thilpha kabol chu thilsen eilethuh un, chuleh thilpha kachepi jing jeh in eidouvun ahi.
Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
21 O Pakai neidalhahih in ka Pathen kei a kon in um gamla hih behin,
Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
22 O Pakai eihuh hingpa hungloi in lang nei kithopin.
Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.]
