La Bu 22
1 Ka Pathen Elohim, ka Pathen idia neidalhah hitam? Panpi ngai a kamao teng idia gamlha tah a um ji nahim?
Til sangmesteren; efter "Morgenrødens hind"; en salme av David. Min Gud! Min Gud! Hvorfor har du forlatt mig? Langt borte fra min frelse er min klages ord.
2 Niseh in nangma kakoujie, Elohim ka Pathen, hinlah nangin nei donbut poi. Janseh jongleh kakou ogin naja jin, hinlah lungmon na kanei jipoi.
Min Gud! Jeg roper om dagen, og du svarer ikke, og om natten, og jeg får ikke tie.
3 Israel'in athangvah jing laltouna-a tou nangmahi Atheng nahi.
Og du er dog hellig, du som troner over Israels lovsanger.
4 Kapu kapa teovin nangma natahsan un, nangman amaho nahuh hing tai.
Til dig satte våre fedre sin lit; de satte sin lit til dig, og du utfridde dem.
5 Naheng a akap un huhhing in a umtaove. Amahon nangma natahsan un nang man amaho nasujum poi.
Til dig ropte de, og de blev reddet; til dig satte de sin lit, og de blev ikke til skamme.
6 Hinlah keima hi mihem a dia lhing joulou lungtol bang bep kahi. Mijouse dia thet umle musit umchu kahitai!
Men jeg er en orm og ikke en mann, menneskers spott og folks forakt.
7 Eimu jousen eihouseovin, aleiju adosah un, alu apeijun asei uve,
Alle de som ser mig, spotter mig, vrenger munnen, ryster på hodet og sier:
8 “Ama pa hi Elohim Pathena ki ngai pa chu hilou ham? Achuti le a Pathen Elohim chu kihuhdoh sah hen! Yahweh Pakai in amahi angailut a ahileh aYahweh Pakai in huh doh hen!”
Sett din vei i Herrens hånd! Han skal redde ham, han skal utfri ham, siden han har behag i ham.
9 Nangin kanu naobusunga konin neina hoidamin nei pui galkai in, kanu a-anglum laija patna nangma tahsanje neina hil ahitai.
Ja, du er den som drog mig frem av mors liv, som lot mig hvile trygt ved min mors bryst.
10 Kahung pen a patna nangma ban thahatna a eikipelut a ahitai. Kahung penlhah a patna ka Pathen chu nangma nahi jing e.
På dig er jeg kastet fra mors liv; fra min mors skjød er du min Gud.
11 Keija kon in gamla loujen in ajeh chu boina ahungnai in, koima dang eikithopi thei aumpoi.
Vær ikke langt borte fra mig! for trengselen er nær, og det er ingen hjelper.
12 Bongchal ho'n aum kimvel bangin kagal miten eihin um kimvel taovin, Bashan bongchal khohlai hon eium kimvel taove!
Sterke okser omringer mig, Basans okser kringsetter mig.
13 Hang tah le kisong tah Keipi bahkai in aneh ding aboltel bangin keima val lhum dingin akamkau ve.
De spiler op sin munn imot mig som en sønderrivende og brølende løve.
14 Kahinkho hi twi banga kisunglha ahitai, kagu kachang hojong akilhep gamtan, kalungchang jong khoilu bangin ajunlha gamtai.
Jeg er utøst som vann, og alle mine ben skiller sig at; mitt hjerte er som voks, smeltet midt i mitt liv.
15 Nisan asah gep leilhang bangin katha akanghel jengtai. Kaleijong kadang chungah akikamat tai. Nangin vutvai lah a neijam in athidin neida lhatan ahi.
Min kraft er optørket som et potteskår, og min tunge henger fast ved mine gommer, og i dødens støv legger du mig.
16 Kagalmiten uichahon bangin eium kimvel taovin. Migilou honkhat in eium kimvel taovin ahi.
For hunder omringer mig, de ondes hop kringsetter mig; de har gjennemboret mine hender og mine føtter.
17 Kagu kachang hojong simthei ahisoh tan. Kagal miten eiveovin eivesalteh jengun ahi.
Jeg kan telle alle mine ben; de ser til, de ser på mig med lyst.
18 Kavon hojong vang asan un akihom gamtaovin ahi.
De deler mine klær mellem sig og kaster lodd om min kjortel.
19 O Yahweh Pakai keija konin umgamla hih behin! Nangma kathahatna nahi neihung kithopi loijin.
Men du? Herre, vær ikke langt borte, du min styrke, skynd dig å hjelpe mig!
20 Nachemjam chun neihuhdoh in, kahinkho manlutah hi hiche uicha hoa kon in neihuhdoh peh in.
Redd min sjel fra sverdet, mitt eneste fra hunders vold!
21 Keipi bahkai kam a kon in neiloidoh peh in lang hiche gambongchal hang kiteni ki a kon in neihuhdoh in.
Frels mig fra løvens gap, og fra villoksenes horn - du bønnhører mig!
22 Kasopi pasal holeh numeiho kom a naminhi phongjal leng katin, Houbung kikhom holah a nangma kathangvah ding ahi.
Jeg vil kunngjøre ditt navn for mine brødre, midt i menigheten vil jeg love dig.
23 Ama gingho jousen Yahweh Pakai chu thangvah hen! Jacob chilhahte jousen amachu ging uvin! Israel chate jousen amachu jana peohen!
I som frykter Herren, lov ham, all Jakobs ætt, ær ham, og frykt for ham, all Israels ætt!
24 Ajeh chu aman migentheite thohgimna jouse chu anungsun pon, panpi ngaichatna a taona neiho angaipeh in ahi.
For han har ikke foraktet og ikke avskydd den elendiges elendighet og ikke skjult sitt åsyn for ham; men da han ropte til ham, hørte han.
25 Keiman Houbung kikhopna lah a nangma kathang vahding ahi. Nangma chibai boh ho angsunga kakitepna kasuh bulhit ding ahi.
Fra dig utgår min pris i en stor forsamling; mine løfter vil jeg holde for deres øine som frykter ham.
26 Mivaichaten neovintin vaset diu ahi. Yahweh Pakai holte jousen amachu athangvah diu ahi. Alung thim u tonsotna kipah jingding ahiuve.
De saktmodige skal ete og bli mette; de som søker Herren, skal love ham; eders hjerte leve til evig tid!
27 Vannoi leiset miten Yahweh Pakai chu ahin hetdoh diu chuleh akom a hung kilediu ahi. Chutengleh namtin vaipi insung jousen a anga hungkun cheh diu ahi.
Alle jordens ender skal komme det i hu og vende om til Herren, og alle folkenes slekter skal tilbede for ditt åsyn.
28 Ajeh chu leng thaneina chu Yahweh Pakai ama a bou ahi. Aman namtin vaipi chunga vai ahom ahi.
For riket hører Herren til, og han hersker over folkene.
29 Leiset chunga mihaohon ankong sem untin chibai aboh diu ahi. Ahinkho kichai a leivui sohding athithei mihem jouse a anga kun cheh hen.
Alle jordens rikmenn skal ete og tilbede; for hans åsyn skal alle de bøie sig som stiger ned i støvet, og den som ikke kan holde sin sjel i live.
30 Ichate jouseuvin jong Ama kin ahinbol diu ahi. Ahung lhungding khang miten jong Yahweh Pakai kidanje chu ahin jahpeh diu ahi.
Efterkommerne skal tjene ham, der skal fortelles om Herren til efterslekten.
31 Tua penglou laiho komma jong thudih a anatoh naho jouse hung kiseipeh ding ahi. Amahon athilbol natoh naho jouse ahin jahdiu ahi.
De skal komme og kunngjøre hans rettferdighet for det folk som blir født, at han har gjort det.
