La Bu 144
1 Pakai chu thangvah’un amachu kasongpi ahi. Aman kakhut teni hi galsatje dan eihil in, chule kakhut jung hohi galsatna’a manchahje dan eihil ahi.
Een psalm van David. Gezegend zij de HEERE, mijn Rotssteen, Die mijn handen onderwijst ten strijde, mijn vingeren ten oorlog;
2 Amahi eipanpi phapen leh kakulpi ahin, kahoidohna pal leh eihuhdohpa ahi. Chitin namtin anoijah akunsahji ahi.
Mijn Goedertierenheid en mijn Burg, mijn Hoog Vertrek en mijn Bevrijder voor mij, mijn Schild, en op Wien ik mij betrouwe; Die mijn volk aan mij onderwerpt!
3 O Pakai, mihem hi ipi hiya hibanga nagel-lut’a, mihem chapa jeng jong ipi hiya hibanga nakhohsah hitam?
O HEERE! wat is de mens, dat Gij hem kent, het kind des mensen, dat Gij het acht?
4 Ajeh chu mihem hi hai khatseh’a hing ahibouvin, ahin-nikho jong nisa-le tobanga mangpai thei ahibouve.
De mens is der ijdelheid gelijk; zijn dagen zijn als een voorbijgaande schaduw.
5 Pakai vanho hinhong in hung kum lhan, molsang hohi tham’in lang meikhun len mangsah in.
Neig Uw hemelen, HEERE! en daal neder; raak de bergen aan, dat zij roken.
6 Kehchang len-dohsah inlang galmite thejalsah in! Nathalchang kap inlang jamsah soh hel in.
Bliksem bliksem, en verstrooi hen; zend Uw pijlen uit, en verdoe hen.
7 Vanna kon’in nakhut hin lhang in, twithuh lah’a konleh kagalmite thaneina’a kon in nei huhdoh in.
Steek Uw handen van de hoogte uit; ontzet mij, en ruk mij uit de grote wateren, uit de hand der vreemden;
8 Akam’un jou jeng aseijun, thudih kaseije atiuvin akihahsel un, hinlah jou jeng aseijun ahi.
Welker mond leugen spreekt, en hun rechterhand is een rechterhand der valsheid.
9 O Pathen, na henga lathah khat sange; selangdah jangsom kibut chu mangchan na vahchoila sange.
O God! ik zal U een nieuw lied zingen; met de luit en het tiensnarig instrument zal ik U psalmzingen.
10 Ajeh chu nangman lengho galjona napen! Nalhacha David jong athi nading chemjam’a kon in nahuhdoh jin ahi.
Gij, Die den koningen overwinning geeft, Die Zijn knecht David ontzet van het boze zwaard;
11 Neihuhdoh’in! Kagalmite thaneina’a kon’in neihuhdoh’in, akam un jou jeng aseijun; thutah kaseiding ahi tin akihahsel-un, hinlah jou jengseh aseijun ahi.
Ontzet mij en red mij van de hand der vreemden, welker mond leugen spreekt, en hun rechterhand is een rechterhand der valsheid;
12 Kachapateu akhandon laijun thingphung phatah bang in khanlhit sah in, kachanuteu jong leng inpi jemhoi dinga kisem khompi hoitah ho bang u-hen.
Opdat onze zonen zijn als planten, welke groot geworden zijn in hun jeugd; onze dochter als hoekstenen, uitgehouwen naar de gelijkenis van een paleis.
13 Kachangpang jouseu jong lousoh jouse pum’in dimsoh hen, kalou jaova kagan chateu asang sang in, sangsom som chan geijin pung hen.
Dat onze winkelen vol zijnde, den enen voorraad na den anderen uitgeven; dat onze kudden bij duizenden werpen, ja, bij tienduizenden op onze hoeven vermenigvuldigen.
14 Kagancha teu gai pha hen, veiset le apengsol umhih hel hen! Ka khopi sung jenguva jong lunggim khoisat beihel hen.
Dat onze ossen wel geladen zijn; dat geen inbreuk, noch uitval, noch gekrijs zij op onze straten.
15 Hitobang thilpha achunga lhung ho kipah uhen! chule a-Pathen’u Yaweh hikha nam mite chu kipah cheh’u hen!
Welgelukzalig is het volk, dien het alzo gaat; welgelukzalig, is het volk, wiens God de HEERE is.
