La Bu 141
1 O Yahweh Pakai, nangma kakouve, Panpi ngehna katao hi nei ngaipeh loijin!
Een psalm van David. Ik roep tot U, Jahweh; ach, snel mij te hulp, Hoor naar mijn klagen, wanneer ik U smeek;
2 Kataona hi nahenga gimnamtwi kilhut bang'in chule kakhut teni kadopsang hi nilhah lang kilhaina gantha bang'in neisanpeh tan.
Laat mijn gebed voor U als een reukoffer gelden, Mijn opgeheven handen als een avondoffer zijn.
3 O Yahweh Pakai, kakam'a hin kamdal neikoipeh'in. Kakam sung nei vetpeh jing in.
Jahweh, zet een wacht voor mijn mond, Een post voor de deur van mijn lippen;
4 Thilse bolna din kalungthim aselam-a kon'in neihoidah sah in, thil dihlou bolna'a neipansah hih'in. Thildihlou bol hon aphat chompiu thangset umtah thil hoa chan nei neisah hih'in.
Laat mijn hart zich naar het kwade niet neigen, Om slechte dingen te doen. Met zondaars zoek ik geen omgang, En van hun lekkernijen wil ik niet eten;
5 Miphan eiphoh hen hichu ngailutna joh ahi! Amahon eisuhdihna chu damna ahipoi, Miphalou hon thilse abol dounan katao jinge.
Maar de rechtvaardige, zelfs als hij slaat, is een zegen, En als hij mij tuchtigt, nog balsem op het hoofd. Mijn hoofd zal niet schudden, wanneer ze vermanen, En als ze kastijden, stijgt mijn gebed nog omhoog;
6 Alamkaiteu kol'a akisot lhah tengleh, miphalou hon kathusei angaidiu chuteng dih ahinsah diu ahi.
En al word ik door mijn rechters gestenigd, Zij horen van mij enkel vriendelijke woorden.
7 Songpi akikhet keh teng tol'a akitakeh bang in, miphalou ho gule chang ho jong vui louva kithe jal ding ahi. (Sheol h7585)
Als barsten en scheuren in de akker Liggen mijn beenderen verstrooid aan de rand van het graf: (Sheol h7585)
8 O Yahweh Pakai hatchungnung, panpi ngaijin na henga kataove. Nangma kakiselna kulpi nahi; amaho khut-a thina neitosah hih in.
Maar op U, Jahweh mijn Heer, blijven mijn ogen gericht, Tot U neem ik mijn toevlucht: giet mijn leven niet weg!
9 Kei ona dinga thang akam-uva kon in neihuhdoh in, thilpha lou jenga chon ho thangkol'a nei o-sah hih in.
Behoed mij voor het net, dat men mij heeft gespannen, En voor de strikken der zondaars;
10 Miphalou ho chu amaho thang kam-a chun oh uhen, kijam chap tauhen; keivang nei hoidoh sah'in.
Laat de bozen in hun eigen kuilen verzinken, Maar ìk er alleen aan ontsnappen!
