La Bu 132
1 Yahweh Pakai David hi athohgim na jouse pum in hin geldoh'in.
Ein song til høgtidsferderne. Herre, kom i hug for David all hans møda!
2 Aman Yahweh Pakai ah kitepna gimneitah'in anase in ahi. Aman Israel Pathen Elohim ah kitepna ananei in ahi.
Han som svor for Herren, lova Jakobs velduge:
3 “Keima kain ah cheponge, keima kicholdo ponge,
«Ikkje gjeng eg inn i mitt heimetjeld, ikkje stig eg upp på lega i mi seng,
4 keiman kamit kicholdo sah ponge ahilou leh kamit imutsah ponge,
ikkje unner eg augo svevn, ikkje augneloki ein blund,
5 Keiman ka Yahweh Pakai dinga inkhat sahna ding mun kamu kahsen, Israel Pathen Elohim a dingin muntheng kamu kahsen!”
fyrr eg finn ein stad for Herren, ein bustad for Jakobs velduge.»
6 Vetan hiche thing kong dinghi Ephrathah a aume ti kajaovin Jaar loujao dunga hiche mun hi kana mudoh tauve.
Sjå, me høyrde um henne i Efrata, so fann me henne i skogbygdi.
7 Yahweh Pakai chenna mun a cheu hitin akengphang bul ah chibai boh'u hite.
Lat oss ganga til hans bustad, lat oss tilbeda for hans fotskammel!
8 O Yahweh Pakai thouvin nacholdona mun a chun luttan nathahat melchihna thingkong chutoh lutthatan.
Statt upp, Herre, og kom til din kvilestad, du og ditt veldes kista!
9 Nathempuhon chonphatna ponsil chu kisil uhen; nalhacha dihtah hon kipa la sauhen.
Prestarne dine klæde seg i rettferd, og dine trugne ropa med fagnad!
10 Nalhacha David khohsahna jal in, nathao nusa lengpa chu paidoh hih'in.
For David, din tenars skuld vis ikkje frå deg åsyni åt den du hev salva!
11 Yahweh Pakai chu David kom ah akihahsel in, kitepna nunglah doh kit louhel dingin: “Keiman nachilhah khat nalaltouna a katousah ding ahi.
Herren hev svore David ein sann eid, den gjeng han ikkje ifrå: «Av di livsfrukt vil eg setja kongar på din stol.
12 Nachilhah ten nangtoh kakitepna leh ka Dan sem holeh kathuhil hohi anit uva ahileh nalal touna hi chejom peh ding ahi,” ati.
Dersom dine søner held mi pakt og mine vitnemål som eg skal læra deim, so skal og deira søner æveleg og alltid sitja på din kongsstol.»
13 Ajeh chu Yahweh Pakai in Jerusalem hi a inn chenna mun dinga adeilhen ahi.
For Herren hev valt seg Sion, han ynskte det til sin bustad:
14 “Hichehi tonsot a kacholngah na munding ahi” anati. Keima hiche mun a hi kachending ahi, ajeh chu hiche hi kadeilhen inn chu ahi,
«Dette er min kvilestad for all tid, her vil eg bu, for det hev eg ynskt.
15 Keiman hiche khopi hi phatthei kaboh ding chuleh ijakai kasuhmang pehding ahi, keiman asunga um vaichate an kapehding,
Maten her vil eg rikleg signa, dei fatige vil eg metta med brød,
16 athemputeu chonphatna pon kasilpeh ding, asoh dihtah hon kipa la asahdiu ahi,
og prestarne vil eg klæda med frelsa, og dei gudlege skal ropa høgt av fagnad.
17 Hiche mun a hi David thaneina khantousah ding, hiche kathaonupa hi kamite dinga thaomeivah hiding,
Der vil eg lata veksa upp eit horn for David, der hev eg stelt til ei lampa for den eg hev salva.
18 chuleh agalmite chu jumna le jachatna pon kasilpeh ding amavang leng loupitah kasosah ding ahi.
Hans fiendar vil eg klæda med skam, men yver honom skal hans kruna stråla.»
