La Bu 104
1 Kahina jouse pum in Yahweh Pakai thangvah inge. O Yahweh Pakai, ka Pathen Elohim, iti lom a nathupi hitam! Nangma, naloupina le nathupina toh nakivon e.
Halleluja! Loof Jahweh, mijn ziel: Jahweh, mijn God, hoog zijt Gij verheven! Gij hebt U met glorie en luister omkleed,
2 Nangman khovah chu ponsil bangin nakisil in, Nangin vanho ahin ahsi hohi pondal bangin nadahdoh in;
En hult U in het licht als een mantel; Gij spant de hemelen uit als een tent,
3 twimei chunga na iin natungdoh in, meilom chu sakol kangtalai in namangin, huihi nalhavingin namangin nalenglen ahi.
En legt op de wateren uw opperzalen. Gij maakt van de wolken uw wagen, Zweeft op de vleugels van de wind;
4 Huihi sottol len namangin, meile meikong jong nasoh'in namangin ahi.
Stelt de stormen aan tot uw boden, Laaiend vuur tot uw knechten.
5 Nangin, itihchan hijongleh kil ling louhel dingin nangman vannoi leiset bul naphutdoh tai.
Gij hebt de aarde op haar pijlers gegrond, Zodat ze voor eeuwig niet wankelt.
6 Nangin twipi veihi leiset dingin ponsil in nasilpeh'in molsangho jong nachupsah soh hel in ahi.
De Oceaan bedekte haar als een kleed, Nog boven de bergen stonden de wateren:
7 Nangin thu napehleh twipi chu alengmang jingin, na ogin ajahleh ajammang hel jenge.
Maar ze namen de vlucht voor uw dreigen, Rilden van angst voor de stem van uw donder;
8 Mol ho adingdoh in phaicham atonglha jengin nangin nathupeh bang bangin akijam jengin ahi.
Toen rezen de bergen, en zonken de dalen Op de plaats, die Gij hun hadt bestemd.
9 Chujouvin nangin twikhanglen hochu aphah nadiu chanbep naphahsah'in, hitiachu leiset hi avella achupkit louna diuvin nasemtoh tan ahi.
Gij hebt ze grenzen gesteld, die ze niet overschreden, Ze mochten niet meer de aarde bedekken;
10 Nangin twisamho naphuldoh sah'in kotong dunga nalonlutsah'in, vachaho chu molle lhanga konnin ahung lengsuh'in,
Gij zendt de bronnen in de dalen, En tussen de bergen stromen ze voort;
11 ganhingho jouse dingin twi nasuhmang peh'in ahi, chuleh sangan honjong dangnou nan anei un ahi.
Ze laven al de wilde dieren, En de woudezel lest er zijn dorst;
12 Vacha hon va pang dunga buh akisem un thingbah lah'a la asajiuvin ahi.
Daar nestelen de vogels uit de lucht, En fluiten er tussen de struiken.
13 Nangin navan inmun a kon in molle lhang chunga go nahinjuhsah in chuteng nakhutsoh gachun leiset nasudimjin ahi.
Uit uw zalen drenkt Gij de bergen, Door het sap van uw nevel wordt de aarde verzadigd;
14 Nangin hampa ho nakhandohsah in ganchaho, thingphungho le mihemho manchah pha nasodoh sah'in ahi. Chujongleh nangman leiset chunga amaho dingin nehpha nasodohsah'in ahi.
Gij laat voor het vee het gras ontspruiten, En het groen voor wat de mensen dient. Gij roept het graan uit de aarde te voorschijn,
15 Akipana diuvin adondiu lengpitwi nagonpeh in atahsauva akinu diuvin Olive thao nasosah'in, chule athaneina diuva nehding changlhah napen ahi.
En de wijn, die het hart van de mensen verheugt; Olie, om het gelaat te doen glanzen, Brood, dat het hart van de mensen verkwikt.
16 Yahweh Pakai in athingphung hohi phatah'in akhoukhah in, Lebanon ah Cedar thingphung ho akedohsah'in,
Jahweh’s bomen drinken zich vol, De Libanon-ceders, die Hij heeft geplant:
17 hichea chun vachaten abu-u akison un chuleh vakang ten Cypress thing chunga inn akise un ahi.
Waar de vogels zich nestelen, In wier toppen de ooievaar woont.
18 Molsang chungvum langa gamlah kelho achengun chuleh songpi hochu kollah saho dingin na phatah'in apangin ahi.
De hoogste bergen zijn voor de gemzen, De klippen een schuilplaats voor bokken.
19 Nangin lha nasemmin kum kiheichin aphongdoh e, chule nisan alhumding phatjong akihetne.
Gij schiept de maan, om de tijd te bepalen, De zon weet, wanneer ze onder moet gaan.
20 Nangin janjong nasem in, jan ahunglhung jin ahi, gammang ganchaho anunkho jiuvin ahi.
Maakt Gij het donker, dan wordt het nacht, En sluipen de wilde beesten rond,
21 Keipi nouhon amatdiu hochu angihjiuvin, Elohim Pathen in apeh'u amaho anchah hochu matdingin agemjiuvin ahi.
Brullen de leeuwen om buit, En vragen God om hun voedsel.
22 Jingpitah leh abusung uva kicholdo dingin anungche jiuvin ahi.
De zon gaat op: ze kruipen weg, En leggen zich neer in hun holen;
23 Hichejou tengle chun mipiho chu ama ama natohna dingcheh ajon un hicheachun nilhah gei in na atong ji tao ve.
Maar de mens tijgt aan zijn werk, En aan zijn arbeid tot aan de avond.
24 O Yahweh Pakai nangin thilho hi jatchom chom in nasem jinge! Nachihna a hiche hohi nasemdoh ahije. Leiset hi nathilsemsa ho adimset e.
Hoe ontzaglijk zijn uw werken, o Jahweh: Gij hebt ze allen met wijsheid gewrocht! De aarde is vol van uw schepselen,
25 Hiti chun twikhanglen lentah leh kiphahjal tah nasem in, asunga ganhing achatthei alen aneo nasem in ahi.
Niet minder de zee; Die is groot en geweldig, En het wemelt daarin zonder tal: Beesten, kleine en grote,
26 Ven, kong inneiho akitol un, Leviathan jong twikhanglen'a kichem din nasem e.
Monsters trekken er door, Liwjatan dien Gij hebt geschapen, Om er mede te spelen.
27 Amaho jousen angaichat'u an amunadiu hi ngang chunga kingaicheh ahiuve.
Allen zien naar U uit, Om voedsel, elk op zijn tijd.
28 Anehdiu nangin napehteng uleh amahon achomkhom jiuvin nangin nakhut a nalhangdoh in namop jin hiti chun amaho lungna chimset'in navah jin ahi.
Geeft Gij het: ze eten het op; Gij opent uw hand: ze worden van het goede verzadigd.
29 Ahinla Nang, amahoa konna nakinunghei tengleh amaho kichadiu ahi. Nangin ahinna hu'u nalahdoh tengleh amaho thiding vutvai sohding ahitauve.
Maar verbergt Gij uw aanschijn: Ze verstarren van schrik; Gij ontneemt hun de adem: Ze sterven en keren terug tot hun stof.
30 Nangin nahu napeh tengleh hinna nasemdohji a, hiteng chuleh leiset maihi akithahsem kitjin ahi.
Maar Gij zendt weer uw geest: en ze worden geschapen, En Gij vernieuwt het aanschijn der aarde!
31 Yahweh Pakai loupina hi tonsotnin umjing jenghen. Yahweh Pakai in athilsem jousea hin kipana aneiyin ahi.
Eeuwig dure de glorie van Jahweh, En blijve Jahweh Zich in zijn werken verheugen;
32 Leiset hi avetleh akithing jengin molho jonghi akhoi khahleh meikhu alengdoh jengjin ahi.
Hij, die de aarde beziet: en ze beeft; Die de bergen aanraakt: ze roken!
33 Hinkho kanei laisen Yahweh Pakai vahchoi la sange, kahai hu bei chan geijin jong ka Pathen Elohim thangvah ingkate.
Heel mijn leven zal ik zingen voor Jahweh, Mijn God blijven loven, zolang ik besta!
34 Kalunggel ngaito jouse jonghi Ama lunglhaina hihen, ajeh chu Yahweh Pakai hi kakipana ahi.
Moge mijn zang Hèm behagen, En ìk mij in Jahweh verblijden;
35 Hiche leisetna konhin michonsete jouse mangthah gam jengu hen, miphalou ho jouse mangthah jengu hen. Kahina ho jouse pummin Yahweh Pakai thangvah ingkate, Yahweh Pakai loupina ding hitahen!
Maar mogen de zondaars van de aarde verdwijnen, En de goddelozen niet blijven bestaan! Loof Jahweh, mijn ziel!
