< La Bu 10 >

1 O Pakai, idia gam lhatah’a ding nahim? Genthei kathoh jiteng ibol’a kisel jia nahim?
¿Por qué estás lejos, oh Yavé, Y te escondes en tiempos de angustia?
2 Migilouten noise tah’in migentheite adel mangjiu vin, mi-o nadinga asem’u thang a chun amahojoh hin-o sah’in.
Por la arrogancia del impío el pobre es consumido. ¡Caigan en las trampas que ellos mismos inventaron!
3 Ajeh chu amhon thilselam a alung ngaichat hou akiletsah piuvin, mikilose ho apah chauvin, Pakai chu ataitom-un ahi.
Porque el impío se jacta de lo que su alma ansía, Y el avaro maldice y desprecia a Yavé.
4 Migilou te vang Pathen holdin akiletsah val un, alungthim pumpiu vin jong Pathen aum poi.
Con altivez de su semblante, el perverso no averigua. ʼElohim no está en sus pensamientos.
5 Ahinlah amaho hi abol-lam lam uvah alolhing’un ahi. Achung'uva hunglhung ding eng-bolna ho jonghi amupha jipouve. Amahon agal-mihou jouse chu ataitom-un ahi.
En todo tiempo sus caminos son torcidos. Tiene tus juicios lejos de su vista. Desprecia a todos sus adversarios.
6 Amahon, kachung’uva thilse himhim chulouding ahi tin atahsan un; boina hoa kona aitih a ongthol ding kahitaove atiuve.
Dice en su corazón: No seré conmovido. A través de todas las generaciones, no estaré en adversidad.
7 Akam-uvah sapsetna, joule nal, chule gihsalna adimset ui. Alei muh uva jong thilse le thilphalou jeng aum e.
Su boca está llena de maldición, engaños, opresión. Debajo de su lengua hay vejación y maldad.
8 Amahon khopam lam gamthip lah hoa mi achanglhi jiuvin, them-mona neilouho thading agojiuve. Amit un alhasam te umna aching lhi jingun ahi.
Se sienta al acecho, cerca de las aldeas. En escondrijos asesina al inocente. Sus ojos acechan para caerle al desvalido.
9 Keipi bahkaiho bang’in akisel’un lhasam le hatloute mat jeng dingin angahun ahi. Sachangho bang’in tah-lelte chu len akhu khum un amandoh jitaove.
Acecha en lo encubierto, como un león desde su guarida Espera para arrebatar al pobre. Arrebata al pobre, lo atrae a su red.
10 Lhasam a bolsetna toh techu asugep jiuvin; miphalouho thahatna noi a chun alhalut jitaove.
Se encoge, se agazapa, Y el indefenso cae en sus fuertes garras.
11 Migilou ten Pathen in eimupha pouve atiuve! Aman amit sing intin, ‘eihon ibol uhi mu hih beh inte’ atiuve!
Dice en su corazón: ʼEL olvidó, Escondió su rostro, no verá jamás.
12 Hung kipat tan O Pakai, migiloute hi gotna petan, O Pathen! Hatlou lhasam tehin sumilhih beh in.
¡Levántate, oh Yavé! ¡Oh ʼEL, levanta tu mano, Y no te olvides del humilde!
13 Migiloute Pathen sam se pum puma iti ongthol diu ham? Amahon Pathen in eithemmosah pouvinte tin angai touve.
¿Por qué el perverso menosprecia a ʼElohim? Porque en su corazón piensa que no le pedirás cuenta.
14 Ahinlah Pakai nangin athilse bol-houhi namusoh keije. Nangin hicheho hi melchih inlang amahohi gotna pen. Hatlou lhasam ten atahsan nao nanga akoi un, nulou palou te jong nangin vengbit in.
Sin embargo Tú lo ves, Porque observas el agravio y la vejación, Para retribuirlos con tu mano. ¡A Ti se encomienda el desvalido! ¡Tú eres el defensor del huérfano!
15 Hiche migilou mi-engseho hi abanjang-u heh bongin! abon-uva nasuhmang kahsen anung u deljingin.
Quebranta el brazo del malvado y del perverso. Persigue su impiedad hasta que no haya ninguna.
16 Pakaihi atonsot tonsot leng ahi! Pathen neilou namitechu gamsungakon a mangthah ding ahiuve.
Yavé es Rey para siempre jamás. Las naciones que ocupaban su tierra perecerán.
17 Pakai nangin tah-lelte kinepna hi nahetsa ahi, nangin thonlouva ana-u najahpeh’a nahin lhamon ding ahi.
Oh Yavé, Tú has oído el anhelo de los humildes. Fortaleces sus corazones, tienes atento tu oído
18 Nangin nulou palou te leh bolgentheija umho chungthu adih’a natanpeh ding, chuteng mihem mai mai in amaho hi asuh lengvai theilou diu ahitai.
A fin de vindicar a los huérfanos y a los oprimidos, Para que el hombre de la tierra no los aterrorice más.

< La Bu 10 >