Minbu 36
1 Joseph chate lah a phungkhat Manasseh chapa, Machir chapa, Gilead chate lah a ama insung cheh akon upa khat cheh ahung kipe lut paitauvin, Mose ahin lamkai dang chule Israel chate sung’a upa cheng komma ahung sei un ahi.
Husfederne åt Gileads-folket, som var ætta frå Makir, son åt Manasse, og høyrde til Josefs-ætterne, gjekk fram og tala so til Moses og styresmennerne, ættehovdingarne åt Israels-folket:
2 Amahon hiti hin asei uve, Kapu heng’a Pathen in, hiche gamsung hi Israel chate alo diu chanvou a kihop teng u-leh; ka sopi’u Zelophehad chanu teho jong peh ding in ana sei jin ahi.
«Herren sagde, at du skulle byta landet i luter og lata Israels-sønerne draga strå um luterne, og han sagde at du skulde lata døtterne åt Selofhad, frenden vår, få eigedomen etter far sin.
3 Amavang chanute hin Israel chate sung’a konna phung dang pasal hon kichen pi khah taleu, hiche apa uva konna goulo na’u gamsung pumpi hi kila mang jeng ding, ajinei na’u phungho toh chun agamsung hi ki gom ding, chu teng keiho goulo ding gamsung akon phabep kiladoh ding ahi tai.
Men vert no dei gifte med menner av dei andre Israels-ætterne, so gjeng eigedomen deira ifrå vår ætt, og jordi åt den ætti dei kjem inn i aukar, men vår ættarjord minkar.
4 Chule Israel chate Jubilee chu hung lhung jeng ta jong leh, aji neina teho'u-toh'a chanute ho’u goulo na gam chu kigom ta ding, chu teng amaho goulo kiti phot chu kapu kapa teho’u akonna ki ladoh jeng ding ahi tai.
Og når jubelåret kjem hjå Israels-folket, so vert eigedomen åt desse gjentorne lagd til den ætti som dei hev kome inn i, og teken ifrå vår ætt.»
5 Chuin Mose’n jong Pakai, Pathen kamcheng akon Israel chate jah a thu apetan,
Då tala Moses til Israels-sønerne, so som Herren hadde sagt honom fyre: «Det er rett som Josefs-sønerne segjer;
6 Zelophehad chanute chung chang a Pakai, Pathen thuseidoh chu hiche hi ahiye, Amaho hin adei deiyu akichenpi jeng theiyu ahi, ahinlah hiche akichen pidiu chu apa’u phung sung’a kon hi cheh ding ahi.
Høyr no kva Herrens vilje er med døtterne åt Selofhad: dei kann gifta seg med kven dei vil, men det lyt vera innan fedreætti deira.
7 Ajeh chu Israel chate akonna goulo hohi
For ingen eigedom må hjå Israels-folket ganga yver frå ei ætt til ei onnor. Alle Israels-sønerne skal halda på eigedomen åt fedreætti si.
8 Hijeh achu Israel chanute akonna apa goulo chanvou chang hon apa phung sunga konna mi khat a kichenpi teitei ding, hitia chu Israel chate hon apu, apa te khang uva pat a-goulo chengse’u chu Amaho jeng in achenpi jing diu ahi.
Og kvar ei dotter som erver jord i eit av Israelsfylki, lyt gifta seg med ein frå same fylket, so kvar Israelsson kann erva odelsjordi etter federne sine,
9 Goulo gamsung hi phungkhat akonna phung dang a ki chonlut thei louhel ding, ajeh chu Israel chaten ama ama chenna gamsung cheh chu kituptah a akiven kol cehh ding ahi, tia thu napeh ding ahiye.
og ingen eigedom skal ganga yver frå ei ætt til ei onnor, men alle Israels-ætterne halda på eigedomen sin.»
10 Zelophehad chanute sen jong Pakai, Pathen thupeh bang bang in abolsoh kei tauvin ahi.
Og døtterne åt Selofhad gjorde som Herren hadde sagt til Moses.
11 Mahlah, Tirzah, Hoglah, Milcah, Noah, Zelophehad chanute abonchauvin apa sopi pasal hotoh aki cheng tauve.
Mahla og Tirsa og Hogla og Milka og Noa, alle døtterne åt Selofhad, gifte seg med frendar;
12 Amaho chu Joseph chapa Manasseh chate phungsung jeng ngah ajinei taovin, agoulo gam sung’u abonchan apau phung sung ah aum jing tan ahi.
med menner som var ætta frå Manasse, son åt Josef, gifte dei seg, so odelen deira kom til å fylgja den ætti dei høyrde til.
13 Dan thupeh hohi Moab phaicham, Jordan vadung pang Jericho khopia Pakai, Pathen in Israel chate chonna dan dinga Mose henga thupeh ana nei hochu ahi.
Dette var dei bodi og loverne som Herren let Moses kunngjera for Israels-folket på Moabmoarne ved Jordanelvi der ho renn frammed Jeriko.
