< Matthew 22 >
1 Yeshuan amaho chu thulem dang jong aseipeh in ahi. Aman ajah uva,
Respondiendo Jesús, les habló otra vez en parábolas, diciendo:
2 “Van Lengam chu lengkhat in achapa jineina golvah loupitah abol thusim toh tekah thei ahi.
El Reino de los Cielos es semejante a cierto rey que hizo una fiesta de bodas para su hijo,
3 Neh le don ding gontupsoh ahiphat in, asohte asolin akikou ho chu agahetsah tauve. Ahin, amaho abon'un ahungnom tapouve.”
y envió a sus siervos a llamar a los invitados a la fiesta de bodas, pero no quisieron venir.
4 “Hiti chun aman asoh dangho chu amaho gaseipeh dingin asolin, Golvah anneh ding gontupsa ahitai. Bongchal hole gancha thaotah ho chu kithat a, ijakai kigong tupma ahitai. Ankong um ding'in hung un agatisah-e.”
Volvió a enviar a otros siervos, diciendo: “Decid a los invitados: “He aquí que he preparado mi cena. Mi ganado y mis animales cebados han sido sacrificados, y todo está preparado. Venid al banquete de bodas”.
5 Hinlah akikou ho chun anahsah pouvin chule ama lampi cheh'a ache tauve, khat alouva, achom dang khat akiveinaa,
Pero ellos no le dieron importancia y se fueron, uno a su finca y otro a su mercancía;
6 Adang-sen asottol leho chu aman'un chule jachat umtah in abol'un chule athat tauve.
y los demás agarraron a sus siervos, los trataron vergonzosamente y los mataron.
7 “Lengpa chu alung hang in, chule asepaite asoldoh in tolthat ho chu asumang'in chule akhopiu jong ahal tauve.”
Cuando el rey se enteró, se enfureció y envió sus ejércitos, destruyó a esos asesinos y quemó su ciudad.
8 Chule aman asohte jah a, Golvah an gonsan aumtai, chule jin'a kikouho jong jaboltah a kilom ahipouve.
“Entonces dijo a sus siervos: ‘Las bodas están preparadas, pero los invitados no eran dignos.
9 Tun lamlhong aningkoi tin'ah cheuvin chule namu mu hou chu gakou uvin, ati.
Id, pues, a los cruces de los caminos y, a cuantos encontréis, invitad al banquete de bodas.’
10 Hiti chun sohte chun amu chanu chu mipha le miphalou geiyin akou uvin ahileh, golvah in chu jin adim tai.
Aquellos servidores salieron a los caminos y reunieron a cuantos encontraron, tanto malos como buenos. La boda se llenó de invitados.
11 “Hinlah lengpa chu jinho kimu pia ahunga ahileh, aman mikhat chu kichenna Golvah vona kivonlou amudoh tai.”
“Pero cuando el rey entró a ver a los invitados, vio allí a un hombre que no tenía puesto el traje de boda,
12 Aman ajah a, kichenna Golvah vona kivon louva iti dana hikoma naum ham tia adoh le imachan adonbut tapoi.
y le dijo: ‘Amigo, ¿cómo has entrado aquí sin llevar el traje de boda?’ Se quedó sin palabras.
13 Chutah in lengpa chun alhachate ho jah a akhut le akeng ho kan'un lang chule polam muthima lehdoh tauvin, hichea chu kana le hagelna um ding ahi.
Entonces el rey dijo a los sirvientes: “Atadle de pies y manos, llevadle y echadle a las tinieblas exteriores. Allí será el llanto y el rechinar de dientes’.
14 “Ajeh chu mitampi kikouva ahi, hinlah mi themcha bou deilhen ahi,” ati.
Porque muchos son los llamados, pero pocos los elegidos”.
15 Chutah in Pharisee ho akihou-un Yeshua chu athuseiya kipal sah'a mat ding angaito tauve.
Entonces los fariseos fueron y aconsejaron cómo podrían atraparlo en su charla.
16 Amahon aseijuiteu phabep asol'un, chule Herod lama pangho jong jaotha ahiuve. Amahon “Houhil,” mikitah nahi ti kaheuve. “Nangman Pathen lampi dihtah nahil'in koima dat-khen naneipoi chule maipha nave poi,” atiuvin ahi.
Enviaron a sus discípulos, junto con los herodianos, diciendo: “Maestro, sabemos que eres honesto y que enseñas el camino de Dios con verdad, sin importar a quién enseñes; pues no eres parcial con nadie.
17 “Tun hiche thua hi ipi nagel em neiseipeh'un: Caesar henga kai peh hi dih'am ole dihlou ham?” atiuve.
Díganos, pues, ¿qué piensa usted? ¿Es lícito pagar impuestos al César, o no?”
18 Hinlah Yeshuan alunggel'u phalou chu ahen, aseiyin, “Nangho mi phalhem ho! Ipi dinga doha'a neimat got'u ham?”
Pero Jesús se dio cuenta de su maldad y les dijo: “¿Por qué me ponéis a prueba, hipócritas?
19 Kai kipehna sum chu neivetsah un, ati. Ama hon Rome te sum avetsah tauve.
Muéstrenme el dinero de los impuestos”. Le trajeron un denario.
20 Aman adong in, “Koilim le koipen min ham?” tin adong tai.
Les preguntó: “¿De quién es esta imagen y esta inscripción?”
21 Amahon adonbut'un, “Caesar a,” atiuve. Aman aseipeh in, “Caesar a chu Caesar peuvin, chule Pathen achu Pathen peuvin,” ati.
Le dijeron: “Del César”. Entonces les dijo: “Dad al César lo que es del César y a Dios lo que es de Dios”.
22 Aman adonbutna chu adatmo-uvin chuin achemang tauve.
Al oírlo, se maravillaron, lo dejaron y se fueron.
23 Hiche nikho mama chun Sadducee hon mithi ho thokitna aumpoi ti hou lamkai ho Yeshua henga ahung un, hiche thudoh hi ahung bol tauve.
Aquel día se le acercaron los saduceos (los que dicen que no hay resurrección). Le preguntaron,
24 “Houhil, Mose chun mi koi ham khat cha neilouva athi khahtah'a ahileh anaopa chun meithainu chu akichenpia chule acha chun aupa min apohding ahi ati.
diciendo: “Maestro, Moisés dijo: “Si un hombre muere sin tener hijos, su hermano se casará con su mujer y levantará descendencia para su hermano”.
25 Aphai, vetsahnan sopi pasal sagi aume. Atahpen pa chun ji aneiyin cha neilou vin athitai, chuti chun asopipa chun meithainu chu akichen pitai.
Había entre nosotros siete hermanos. El primero se casó y murió, y al no tener descendencia dejó su mujer a su hermano.
26 Hinlah asopi ani napa jong chu athitan, chule asopi athum channa pan amanu chu akichenpi tai. Asagina chan in hiti chun abonchauvin aum tauve.
De la misma manera, el segundo también, y el tercero, al séptimo.
27 Achainan, numeinu jong athitai.
Después de todos ellos, murió la mujer.
28 Hijeh chun neiseipeh un, thokitna'a chu koipen ji hiding hitam? Ajeh chu asagi-uva chu amanu akichenpiu ahi” tin adong tauve.
En la resurrección, pues, ¿de quién será la mujer de los siete? Porque todos la tuvieron”.
29 Yeshuan adonbut in, “Pathen Thule Pathen Thahatna nahet lou jeh uva nasuhkhel jiu ahi.
Pero Jesús les respondió: “Estáis equivocados, pues no conocéis las Escrituras ni el poder de Dios.
30 Ajeh chu mithiho chu thokitna'a amaho kicheng talou, kichen jong kibolsah talou ahiuve. Amaho chu vana Vantilte tobang ahiuve.
Porque en la resurrección no se casan ni se dan en matrimonio, sino que son como los ángeles de Dios en el cielo.
31 Hinlah tun, mithiho thokitna umham tithua Pathen Thua nasimdoh khahlouvu ham? Masang peh'a anathisaho Abraham, Isaac chule Jacob ho chu athijoupeh uvin, Pathen in aseiyin,
Pero en cuanto a la resurrección de los muertos, ¿no habéis leído lo que os ha dicho Dios,
32 Keima Abraham, Isaac chule Jacob Pathen kahi. Hitia chu Ama ahing ho Pathen ahin, athiho Pathen ahipoi,” ati.
“Yo soy el Dios de Abraham, el Dios de Isaac y el Dios de Jacob”? Dios no es el Dios de los muertos, sino de los vivos”.
33 Mihonpi chun athusei ajah phat un, athuhil chu adatmo lheh tauve.
Cuando las multitudes lo oyeron, se asombraron de su enseñanza.
34 Ahin aman Sadducee ho paomo hel'a alha chu Pharisee hon ajahdoh phat un, amaho akikhom un, ama thudohna neikit ding'in akinopto tauve.
Pero los fariseos, al oír que había hecho callar a los saduceos, se reunieron.
35 Amaho lah'a mikhat Hou Dan thuthem khat chun hiche thudoh'a hi kipalsah ding agon ahi.
Uno de ellos, un abogado, le hizo una pregunta para ponerlo a prueba.
36 “Houhil, Mose dan dung juiya hoipen hi thupeh lenpen ham?” ati.
“Maestro, ¿cuál es el mayor mandamiento de la ley?”
37 Yeshuan adonbut in, “Nangman Pakai na Pathen chu nalung pumpia, nahinna pumpia chule nalungthim pumpia na-ngailut ding ahi.
Jesús le dijo: “Amarás al Señor tu Dios con todo tu corazón, con toda tu alma y con toda tu mente”.
38 Hiche hi thupeh amasa le alenpen ahitai.
Este es el primer y gran mandamiento.
39 Anina jong athupina kibang ahi. Nangma na kingailut banga naheng nakom na-ngailut ding ahi.
El segundo también es éste: “Amarás a tu prójimo como a ti mismo”.
40 Hiche thupeh tenia hi Dan thu apumpi le themgao hon angeh jouseu chu kikhaiya ahi,” ati.
Toda la ley y los profetas dependen de estos dos mandamientos”.
41 Hipet chun Pharisee hon aum-kimvel un, Yeshuan amaho thudoh khat adongin:
Mientras los fariseos estaban reunidos, Jesús les hizo una pregunta,
42 “Messiah chung chang thua ipi nagel uvem? Ama koicha ham? ati. Amahon adonbut un, Ama David Chapa ahi,” atiuve.
diciendo: “¿Qué pensáis del Cristo? ¿De quién es hijo?” Le dijeron: “De David”.
43 Yeshuan adonbut in, “Chuti ahileh iti dan'a David chun Lhagao Theng'in ahetsa'a kona Messiah chu ‘Ka-Pakai’ ati hintem?” Ajeh chu David chun,
Les dijo: “¿Cómo, pues, David en el Espíritu le llama Señor, diciendo,
44 Pakai chun kapakai koma, Keiman na melmate kasuh nem'a nakengto noiya ka koi masang sen, kijabolna kakhut jet'ah tou jingin, ati.
‘El Señor dijo a mi Señor, siéntate en mi diestra, hasta que haga de tus enemigos estrado para tus pies’?
45 David in Messiah chu Ka-Pakai, tia akou thei leh, Messiah chu iti achapa hithei ding ham? ati.
“Si entonces David lo llama Señor, ¿cómo es su hijo?”
46 Chuin koima chan ama chu adonbut thei tapouve. Chule hiche jouva pat chun, koiman thudoh abolngam tapouve.
Nadie pudo responderle una palabra, ni nadie se atrevió a hacerle más preguntas desde aquel día.