Mark 8
1 Hiche laichun mipi ho chu atamlheh jengtan chule neh ding ima aneilou jeh un Yeshuan aseijuite chu akouvin ajah uva,
In diebus illis iterum cum turba multa esset, nec haberent quod manducarent, convocatis discipulis, ait illis:
2 “Mi honpi hi kakoma aumnau nithum ahitan, amahon nehding ima aneipouve,
Misereor super turbam: quia ecce jam triduo sustinent me, nec habent quod manducent:
3 Chule annelouvin a-inlam chan uva solleng lampia lhasampa ding ahiuve. Akimkhat hi gamlatah a kon hung ahiuve,” ati.
et si dimisero eos jejunos in domum suam, deficient in via: quidam enim ex eis de longe venerunt.
4 Aseijuiten adonbut un, “Hikom gamthip laiya mi hichengpi lhingset'a vahna ding changlhah kon hoiya alahding ham?” atiuvin ahi.
Et responderunt ei discipuli sui: Unde illos quis poterit saturare panibus in solitudine?
5 Yeshuan adongin, “Changlhah pheng ijat naneiyum?” ati leh, “Pheng sagi aum e,” atiuvin ahi.
Et interrogavit eos: Quot panes habetis? Qui dixerunt: Septem.
6 Chuin Aman mihonpi chu tolla tou din asolin, changlhah pheng sagi chu alan, athangvah-in, chujouvin ahehbalbalin a-angsunguva luipeh dingin aseijuite chu apen, amahon mipi anga chun aluipeh-ui.
Et præcepit turbæ discumbere super terram. Et accipiens septem panes, gratias agens fregit, et dabat discipulis suis ut apponerent, et apposuerunt turbæ.
7 Chule aseijuiten nga neochacha phabep khat jong aneiyun, hijong chu phatthei aboh-in a-angsunguva luipeh dingin asoltan ahi.
Et habebant pisciculos paucos: et ipsos benedixit, et jussit apponi.
8 Chuin amahon aneuvin, avasoh keiyun, anehmoh-u anong aval chu longkai sagi alohdoh-un ahi.
Et manducaverunt, et saturati sunt, et sustulerunt quod superaverat de fragmentis, septem sportas.
9 Amaho chu numei-chapang simlouvin mi sangli jen ahiuvin, anehva jouvun Yeshuan in lamah asoltauve.
Erant autem qui manducaverunt, quasi quatuor millia: et dimisit eos.
10 Phat chomkhat jouvin, Ama aseijuite toh konga alutpaiyun, Dalmanutha gam alhung tauve.
Et statim ascendens navim cum discipulis suis, venit in partes Dalmanutha.
11 Pharisee hon Yeshua ahunglhung taiti ajah phatnun, kinelkalpi dingin ahungun ahi. Athuneina photchenna dingin van'a kon melchihna avetsah diuvin angeh-un ahi.
Et exierunt pharisæi, et cœperunt conquirere cum eo, quærentes ab illo signum de cælo, tentantes eum.
12 Chuin alungsungah akhoisan, “Tukhang mite hin ibol a melchihna ahol uham? Tahbeha kasei ahi, hiche tukhang mite hi imacha melchihna kipelou ding ahi,” atitai.
Et ingemiscens spiritu, ait: Quid generatio ista signum quærit? Amen dico vobis, si dabitur generationi isti signum.
13 Chuin amaho chu adalhan, konga alut kit'in, langkhat panga dingin akipat dohtai.
Et dimittens eos, ascendit iterum navim et abiit trans fretum.
14 Hinlah aseijuiten changlhah kipoh ding ahin haimil tauve. Konga chunla changlhah phengkhat tailou adang aum hihhel in ahi.
Et obliti sunt panes sumere: et nisi unum panem non habebant secum in navi.
15 Chuin Aman amaho chu ahilchah-in, “Chingtheiyun, Pharisee ho le Herod chol lah-a kihongpha uvin,” ati.
Et præcipiebat eis, dicens: Videte, et cavete a fermento pharisæorum, et fermento Herodis.
16 Hiche aseiya kon chun changlhah ahin poh haimil jeh-un amaho akihoulimun, akioimoto uvin ahi.
Et cogitabant ad alterutrum, dicentes: quia panes non habemus.
17 Akihounau chu Yeshuan ahen, ajah uva, “Changlhah naneilou jeh uva ibola kioimoto le nahiuvem? Tugeiya nalunguva hedoh loulai nahiuvem? Hetthemna dinga nalungu hibangloma tah lheh jeng ham?
Quo cognito, ait illis Jesus: Quid cogitatis, quia panes non habetis? nondum cognoscetis nec intelligitis? adhuc cæcatum habetis cor vestrum?
18 Mit neiyuva—mutheilou nahiuvem? Nakhang neiyuva—jatheilou nahiuvem? Gel jong nagel dohlou monguham?
oculos habentes non videtis? et aures habentes non auditis? nec recordamini,
19 Mi sang-nga changlhah pheng nga kahoppeh-a chu amoh-ahal paipeh ijat nalodimum?” atileh amahon, “Somleni ahi,” atiuvin ahi.
quando quinque panes fregi in quinque millia: quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis? Dicunt ei: Duodecim.
20 Mi sangli lah-a changlhah pheng sagi kihoppeh-a chu nehmoh aval longkai ijat nalodimum? ati kit leh, “Sagi ahi,” atiuvin,
Quando et septem panes in quatuor millia: quot sportas fragmentorum tulistis? Et dicunt ei: Septem.
21 “Achutile tugeiya jong hedoh loulai nahiu ham?” atin ahi.
Et dicebat eis: Quomodo nondum intelligitis?
22 Amaho Bethsaida alhun phat'un, mi phabep in mitchopa chu Yeshua henglama ahin puiyun, chule amahon atohkhah-a adamsah din angeh-uvin ahi.
Et veniunt Bethsaidam, et adducunt ei cæcum, et rogabant eum ut illum tangeret.
23 Yeshuan mitchopa chu akhut in atuh-in, khosunga konin apuidohtan ahi. Chuin amit a achil aset in achunga akhut angam in, “Tua hi kho namum?” tin adongin ahi.
Et apprehensa manu cæci, eduxit eum extra vicum: et exspuens in oculos ejus impositis manibus suis, interrogavit eum si quid videret.
24 Mipa chun akimvel dung aven, “Henge, miho kamun, ahinla kichentah'in ka muthei poi, thingphungte chat lele tobang'in kamui,” ati.
Et aspiciens, ait: Video homines velut arbores ambulantes.
25 Chujouvin amit akhut'in atham kit'in, ave changmelin ahileh adamhel jengtan, ima jouse kichentah'in amu thei tan ahi.
Deinde iterum imposuit manus super oculos ejus: et cœpit videre: et restitutus est ita ut clare videret omnia.
26 Yeshuan ama asoldoh in, “Khosunga chun lutpa tahih-in,” tin akham'in ahi.
Et misit illum in domum suam, dicens: Vade in domum tuam: et si in vicum introieris, nemini dixeris.
27 Yeshua le aseijuiten Galilee gam adalha uvin, Caesarea Philippi koma khohoa chun ache leuvin ahi. Lampia alamjot laiyun thu adongin, “Keima hi mihon koi ahi eitiuvem?” ati leh,
Et egressus est Jesus, et discipuli ejus in castella Cæsareæ Philippi: et in via interrogabat discipulos suos, dicens eis: Quem me dicunt esse homines?
28 Aseijuiten, “Loikhat in John Baptist, loikhat in Elijah chule loikhat kit chun Nangma hi themgaoho lah a achom khat hinte atiuve,” tin adonbut uve.
Qui responderunt illi, dicentes: Joannem Baptistam, alii Eliam, alii vero quasi unum de prophetis.
29 Chuin Yeshuan, “Ahileh nanghonla keihi koi ahi neitiuvem?” tia adoh leh, Peter in, “Nangma Messiah chu nahi,” ati.
Tunc dicit illis: Vos vero quem me esse dicitis? Respondens Petrus, ait ei: Tu es Christus.
30 Ahinlah Yeshuan koimacha koma aseidohlou beh diuvin ahilchahtan ahi.
Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo.
31 Chuin Aman amaho chu Mihem Chapan thohgimna tamtah athoh-a, vaipo upa hole thempu pipuho chule danthu sunhon adoudal diu thuho aseipeh-e. Chule thalih-a auma, nithum jouleh thoudoh kit teiding ahi chu ahil pantan ahi.
Et cœpit docere eos quoniam oportet Filium hominis pati multa, et reprobari a senioribus, et a summis sacerdotibus et scribis, et occidi: et post tres dies resurgere.
32 Aman hichu phongtaha aseijuite koma asei jinglaiyin, Peter in apuidohin hitobang thuho chu aseilou din angeh-in ahi.
Et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus, cœpit increpare eum.
33 Ahin Ama akiheiyin, aseijuiteho aven Peter chu aphoh-in, “Kanung lama chen, Satan! Nangman Pathen thulam gellouvin, mihem thulam jeng nagele,” atin ahi.
Qui conversus, et videns discipulos suos, comminatus est Petro, dicens: Vade retro me Satana, quoniam non sapis quæ Dei sunt, sed quæ sunt hominum.
34 Chuin Aman aseijuiho le mihonpi chu ahenglama akouvin, “Nalah-uva koi hijongleh eijui noma chun, nacham chonnauva kon'a nahung kiheiyuva, na thingpel nakiput uva, chule neijui dingu ahi.
Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis: Si quis vult me sequi, deneget semetipsum: et tollat crucem suam, et sequatur me.
35 Ijeh inem itileh koi hile ahinna huhhing nom'a chun alhaso ding ahi. Amavang koi hile keima jal le Kipana Thupha jal'a ahinna lhaso'a chun akihuhhing joh ding ahi.
Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam: qui autem perdiderit animam suam propter me, et Evangelium, salvam faciet eam.
36 Ijeh-inem itileh min vannoi pumpi neihenlang ahinna chan taleh, ipi phatchomna anei ding ham?
Quid enim proderit homini, si lucretur mundum totum et detrimentum animæ suæ faciat?
37 Min ahinna khel'a ipi apeh dingham?
Aut quid dabit homo commutationis pro anima sua?
38 Ijeh inem itileh koihileh tulai chonthanhoinale chonsetna khanga keima le kathuhil jachatpi chu Mihem Chapan jong apa loupina-a vantil thengtetoh ahung nileh, amapa chu ajachatpi ding ahi,” ati.
Qui enim me confusus fuerit, et verba mea in generatione ista adultera et peccatrice, et Filius hominis confundetur eum, cum venerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis.
