Ka La 3
1 Pakai lunghanna tanggolla kon hungpotdoh thohgimna chu keima tahin kamuchet ahi.
Ik ben de man, die ellende aanschouwde Door de roede van zijn verbolgenheid;
2 Aman vah jouse daltanin, Muthim laha eipuilut e.
Hij heeft mij gedreven en opgejaagd De diepste duisternis in;
3 Nilhum keijin avel vellin keima dounan ka chunga a khut a lamin ahi.
Telkens keerde Hij zijn hand tegen mij, Elke dag opnieuw.
4 Aman kaphe leh kavun agotsah jenge. Kagu kachang jong a sungoi jengin ahi.
Hij heeft mijn vlees en huid doen verkwijnen, Mijn beenderen gebroken;
5 Aman lunggimna leh gentheina eisun khumin chatmo hellin eilha tai.
Overal rond mij opgestapeld Gal en kommer;
6 Aman mithisa ho bangin, Muthim laha eivuiye.
Mij in het donker doen zitten Als de doden uit aloude tijden.
7 Aman pal eikai khumin, Keima ka jamdoh thei tapoi. Thihkhao gihtahin jong eikan chah e.
Hij metselde mij in, zodat ik niet kon ontsnappen, En verzwaarde mijn ketens;
8 Keima kapengjah jeng vang'in, Aman ka taona adalten del tai.
Hoe ik ook klaagde en schreide, Hij bleef doof voor mijn smeken;
9 Songpal sangtah in ka lampi akhah tannin; Ka lampi eisuh setpeh e.
Hij versperde mijn wegen met stenen, Vernielde mijn paden.
10 Keima man dingin, Kei le vompi bang in kiselin eichang lei.
Hij loerde op mij als een beer, Als een leeuw, die in hinderlaag ligt;
11 Aman ka lampia kon in eimanin eimal tel tel in, Hesoh genthei le panpi beiyin eilhai.
Hij sleurde mij van mijn wegen, om mij te verscheuren, En stortte mij in het verderf;
12 Aman athal-pou aloisalin, Keima abidoiyin eineiye.
Hij spande zijn boog, En maakte mij doel van de pijl.
13 Ka lungchang laitaha, Athalchang chu a kaplut jenge.
Hij schoot door mijn nieren De pijlen van zijn koker.
14 Kamiten nuisatbepseu kahi tai. Nilhum keijin musetna la eisah khum uve.
Voor alle volken werd ik een hoon, Een spotlied altijd herhaald.
15 Aman lunggimna jengin eisu dimin, Lungkhamna khacheh khon chu eidon sah e.
Hij heeft met bitterheid mij verzadigd, Met alsem gedrenkt.
16 Aman songchang eilhai sahin, vutvai laha eilehluttan ahi.
Op kiezel heeft Hij mijn tanden doen bijten, Met as mij gespijsd;
17 Chamna chu eilah mang pehin, Phatthei channa ding chu keidin gelphah ahi tapoi.
De vrede werd mijn ziel ontroofd, Wat geluk is, ken ik niet meer.
18 Ka loupina nikho akichai tan, Pakaiya ka kinepna jouse jong ahomkiu ahitai, tin kakap jah jeng tai.
Ik zeide: Weg is mijn roemen, Mijn hopen op Jahweh!
19 Kathoh gimna leh ka lengvaina hinkho hin eisugim thei val jeng e.
Gedenk toch mijn nood en mijn angst, Mijn alsem en gal!
20 Ka thohgimna le in le kagentheina hi, seiya seijou hoi ahita poi.
Ja, Gij zult zeker gedenken, Hoe mijn ziel gaat gebukt:
21 Ahin hiche hi kahin geldoh teng, Kinepna kanei jou jin ahi:
Dit blijf ik altijd bepeinzen, Hierop altijd vertrouwen!
22 Pakai neingailutna dihtah chun beitih anei pon, Amikhotona jong atangdeh poi.
Neen, Jahweh’s genaden nemen geen einde, Nooit houdt zijn barmhartigheid op:
23 A kitahna hi longlou ahin, Ami khotona jong jingkah sehin athah jingin ahi.
Iedere morgen zijn ze nieuw, En groot is uw trouw.
24 Kahinna ka lhagaovin aseijin Pakai hi keima gou ahi. Hijeh chun Ama a kakinepna hi umjing ahije.
Mijn deel is Jahweh! zegt mijn ziel, En daarom vertrouw ik op Hem!
25 Pakai ging jingte leh hinna dinga hol jing tedinga phatah ahi.
Goed is Jahweh voor die op Hem hopen, Voor iedereen, die Hem zoekt;
26 Hijeh chun Pakaija konna huhhing na muna dinga thipbeh cha nga hat angaije.
Goed is het, gelaten te wachten Op redding van Jahweh;
27 Chu leh khan don laiya Ama angsunga kipehlut leh Ami thununna koljon kikhum lut aphai.
Goed is het den mens, zijn juk te dragen Van de prilste jeugd af!
28 Ama chu Pakaiyin atohsah nomna dung juiyin thipbeh in aching seh in ngah jing hen.
Hij moet in de eenzaamheid zwijgen, Wanneer Hij het hem oplegt;
29 Amaho chun amaijun tollam ngatnu henlang kijammu hen ajeh chu amahon ajona leh akinepna’u dung jui'a amu thei diu ahi.
Zijn mond in het stof blijven drukken. Misschien is er hoop;
30 Amaho chun a ngei phe bengho chu alangkhat jong dopeh uhenlang agalmi ten anoise nau jong kisan u-hen.
Zijn wangen bieden aan hem, die hem slaat, Verzadigd worden met smaad.
31 Ajeh chu koi macha hi Pakaiyin apaidoh paipai aum poi.
Neen, de Heer verlaat niet voor immer De kinderen der mensen!
32 Aman lungkhamna asosahje vang'in ami khotona dimset jeh chun angailutna ahop jinge.
Neen, na de kastijding erbarmt Hij zich weer, Naar zijn grote ontferming:
33 Ajeh chu Pakai hi milungkham sahle alungthim sunhat peh ahi along lhaina ahipoi.
Want niet van harte plaagt en bedroeft Hij De kinderen der mensen!
34 Mihon gamsunga songkullut hochu akelngoi tol chotpha jongle’u,
Dat men onder de voeten treedt, Allen, die in het land zijn gevangen:
35 Hitobang miho chun Pathen douna in midang chan ding dolho lahpeh jongleu,
Dat men het recht van een ander verkracht Voor het aanschijn van den Allerhoogste:
36 Chuleh aman a thutan nauva achanding dol’u thudih chu chansah hih jong leu, hitiho jouse Pakaiyin amu sohkei hilou ham?
Dat men den naaste geen recht laat geschieden: Zou de Heer dat niet zien?
37 Pakai phatsah louva koiham thilho hung soh doh na ding thupeh neithei ding chu?
Neen, op wiens bevel het ook is geschied, Heeft de Heer het niet geboden?
38 Chungnungpen Pathen in thilpha le thilse ahin sosah ji hilou ham?
Komt niet uit de mond van den Allerhoogste Het kwaad en het goed?
39 Chuti ahileh mihon eiho e-chonset jeh uva engbolna e-chan jiuhi i-kiphin thei ding uham?
Wat klaagt dan de mens bij zijn leven: Laat iedereen klagen over zijn zonde!
40 Chuti louvin, eihon e-chonnau hi kikhuol’u hitin chuleh Pakai kom’a iki lehei kit lou diu ham?
Laten wij ons gedrag onderzoeken en toetsen, En ons tot Jahweh bekeren;
41 Eihon e-lung thim ule e-khut’u Van Pathen anga domsangu hitin seiju hite,
Heffen wij ons hart op de handen omhoog Tot God in de hemel!
42 Keiho nangma dounan ka chonse tauvin nangman nei ngaidam pouvin ahi,
Wij bleven zondigen, en waren opstandig: Gij kondt geen vergiffenis schenken!
43 Nangman nalung hanna neibuh lhah khum tauvin chuleh khotona beihelin neidel khumun nei that gam tauve.
Toen hebt Gij in toorn u gepantserd en ons achtervolgd, Meedogenloos ons gedood;
44 Mei lah’a na kiselin, katao na’u na kom ahung lhung jou tapoi,
U gehuld in een wolk, Waar geen bidden doorheen kon;
45 Nangman chitin namtin laha thet le notthapin nei koitauvin ahi.
Tot vuil en uitschot ons gemaakt Te midden der volken.
46 “Ka melmateuvin Keiho dounan thu asei sei jingun.
Nu sperren allen de mond tegen ons op, Die onze vijanden zijn;
47 Keiho kichat le tijatnan Ka dimset tauve, Ajeh chu keiho kimana, kisugepa amang thah kahitauve.”
Nu liggen wij in schrik en strik, Verwoesting, vernieling;
48 Ka miteu kisuhmang jeh'in, Ka mitlhi’u twilon in along e!
Nu storten onze ogen beken van tranen Om de ondergang van de dochter van mijn volk.
49 Kamitlhiu tanglou helin alonge; Tang lou ding ahi,
Rusteloos stromen mijn ogen En zonder verpozing,
50 Pakaiyin Vanna konna ahin vetsuh, Ahin lainatpi tokah un,
Totdat Jahweh neerblikt, Uit de hemel toeziet.
51 Jerusalem Chanute khankho gelnan, Ka lungthim hi apohkeh ding akisa jing’e.
Mijn oog doet mij wee Van al het schreien over mijn stad.
52 Keiman kasuhset louhel galmin, Vaacha bangin eideljam e.
Als een vogel maakten ze jacht op mij, Die zonder reden mijn vijanden zijn;
53 Kokhuh’a ei nolutun, Ka chunga song eiset khume.
Zij smoorden mij levend in een put, En wierpen mij nog stenen na;
54 Ka luchang geiyin twiyin eichupin, “Athi ding kahitai” tin ka peng jah’e.
Het water stroomde over mijn hoofd, Ik dacht: Nu ben ik verloren!
55 Ahin kokhuh sunga konin, Pakai, Nangma kahin kouve.
Toen riep ik uw Naam aan, o Jahweh, Uit het diepst van de put!
56 Nangman ka kouna najan, “Kataona nei sanpehin, Panpi ngehna a kataona nei san peh e!”
Gij hebt mijn smeken gehoord, uw oor niet gesloten Voor mijn zuchten en schreien;
57 Keiman kahin kou chun nangma na hung in “kicha hih in” neiti.
Gij zijt gekomen, toen ik U riep, En hebt gesproken: Wees niet bang!
58 Pakai nangman ka thutanpa nahin, ka chung thu neiseipehin! Ajeh chu eihuhdoha Nang na hi.
Heer, Gij naamt het voor mij op, En hebt mijn leven gered!
59 Pakai amahon ka chunga i-chan geija thilse abol’u hitam namu sohkeiye, kathu nei kholtohpihin lang, kadihna neitahlang pehin,
Jahweh, Gij hebt mijn verdrukking gezien, Mij recht verschaft;
60 Ka galmiten kei douna tohgon aneiyu Nangman nahesoh keiye.
Gij hebt hun wraakzucht aanschouwd, Al hun plannen tegen mij.
61 Pakai nangin eitaitomnao na jasoh keijin chuleh ka chunga thilse abolgot hou jong na hesoh keiye.
Jahweh, Gij hebt hun spotten gehoord, Al hun plannen tegen mij.
62 Ka galmite ka chunga akihou un Keima dounan akihou lhi jingun ahi.
Mijn vijand heeft lippen zowel als gedachten Altijd tegen mij gericht.
63 Amaho khu ven! Atoupetu hihen adinpetu hijongle, keima nuisatna la jeng asaove.
Zie toe; want of ze zitten of staan, Een spotlied ben ik voor hen!
64 Pakai ka chunga thilse abol jouseu hi, Amaho chunga chuhsahin.
Jahweh, vergeld ze hun daden, Het werk hunner handen!
65 Amaho hi lungtahna leh sei ngailouna lungthim penlang, Achunguva sapsetna chuh sah in.
Sla hun hart met verblinding, Henzelf met uw vloek;
66 Achung uvah na lunghanna chuhsah inlang, Pakai vansem ho noi jahin amaho khu suhmang tan.
Vervolg en verniel ze in gramschap Onder uw hemel, o Jahweh!
