< Job 8 >
1 Hichun Shuh mi Bildad in Job chu adonbut e:
Entonces Bildad el Suhita habló y dijo:
2 Hitia hi itih chan naum nah lai ding ham? Nathusei chu kichat umtah huinung gin abange.
“¿Cuánto tiempo más seguirás hablando así? Las palabras que salen de tu boca son un montón de aire caliente!
3 Pathenin thutah chu aletun ding ham? Hatchungnung pa chun adih chu aletun khah em?
¿Pervierte Dios la justicia? ¿Acaso el Todopoderoso pervierte lo que es justo?
4 Nachate chun ama douna a chonset anabollu hitei ding ahi, hiijeh a chu ahibep seuva ki engbollu ahi.
Tus hijos debieron pecar contra él, y por eso merecieron el castigo que les infligió.
5 Ahinlah Pathen koma taova chule Hatchungnung pa lunglhaina naholla ahileh
Pero si oras a Dios y le pides ayuda,
6 Chule atheng nahija, lung thengsella nahin leh aman atahbeh a nakai thouva na inchen kipana a nasem phat peh ding ahi.
si llevas una vida limpia y haces lo que es justo, entonces él actuará para enderezar las cosas en su hogar.
7 Chule lhomchan kipan jongle chun tamtah'a nachai ding ahi.
Aunque comiencen con casi nada, ¡terminarán con mucho!
8 Khang masalai chu dongin lang pule paten ana mudoh sao hug ah ngaiton,
“¿Por qué no preguntan lo que descubrieron las generaciones anteriores, y examinan lo que descubrieron nuestros antepasados? ¡Nosotros nacimos ayer y no sabemos nada!
9 Ijeh inem itile eiho janhi bepma peng ihiuvin imacha ihepouve. Leisetna ihin nikho u jong nilim cheloi loi tobangbep ahi.
Nuestros días en la tierra se desvanecen tan rápido como una sombra que pasa.
10 Ahin eiho masanga hunghon nahil uvintin, amahon gollui lai thu nahil diu ahi.
¿Acaso no te enseñan y te explican lo que saben?
11 Doplah hilouva umping sangtah'a khang theija, doplah hampa chu twibeija khang theijem?
¿Puede crecer el papiro donde no hay pantano? ¿Pueden crecer los juncos sin agua?
12 Satlhah phat lou laiya apah jing laijun jong hampa ho sanga gang jon agoplha ji tauve.
Incluso sin ser cortados, mientras aún florecen, se marchitan más rápido que la hierba.
13 Chutobang chu Pathen sumil te chunga jong chu ji ahin, Pathen neiloute kinepna chu twihu banga mang ji ahi.
Esto es lo que le sucede a todo el que se olvida de Dios. Las esperanzas de los que viven sin Dios se reducen a nada.
14 Atahsan nao jong patjanga kikhai ahin, amachu maimom panna kingai ahiuve.
Su confianza es como si se aferraran a una endeble tela de araña.
15 Amahon ahoidoh nadiuvin ainnu atuh un ahinlah dding joupoi, amahon hatuh a tuh ding agot vangun adou jou deh poi.
Buscan la seguridad en su casa, pero ésta no les proporciona ningún apoyo. Intentan aferrarse a ella, pero es fugaz.
16 Pathen neilou khu nisa noija khangdoh hampa abah ho honsung jamdoh a tobang ahiuve.
Los que viven sin Dios son como una planta exuberante que crece al sol y extiende sus brotes por todo el jardín.
17 Song kise thom lah a ajung kholutna, songho kah a hing ahi.
Enreda sus raíces entre las piedras y se aferra a la roca.
18 Ahinlah akibodoh tengleh anaum khalou bangin te.
Pero cuando es cortada, el lugar donde estaba la repudia, diciendo: ‘Nunca te vi’.
19 Hichu ahinkho kichaina ahitan, chule amun lo khel dingin adang hung kehdoh tante.
Entonces su vida se acaba, y otra plata brota de la tierra para ocupar su lugar.
20 Ahin ven Pathen in milung thengho apaidoh lou ding, migilou dinga jong akhut alhan doh lou ding ahi.
“Mira, Dios no rechaza a quien es inocente, ni apoya a quien es culpable.
21 Aman khatvei kipah tah a nanuisah kitna, chule nane tenia kipathu nasap doh ding ahi.
Él puede hacer que vuelvas a reír de felicidad y a gritar de alegría.
22 Nangma vetda ho chun jachatna ponsilla akisilluva chule migiloute chenna in chu kisumang ding ahi.
Los que te odian serán avergonzados, y el lugar donde viven los malvados será destruido”.