< Job 7 >

1 Mihem jouse hinkho hi hahsatna toh kidel jing hilou ham? Ihinkho uhi kitha lah khut tobang hilou ham?
¿No es el destino del hombre en la tierra una lucha? ¿No son sus días como los de un jornalero,
2 Liim ngaicha aum natong mi tobang ahin, soh atohna man ngah tobang ahi.
Como el esclavo que anhela la sombra o como un jornalero que espera su pago?
3 Keima jong lha phabep sunga chu phatchomna bei natoh eikipen ahi, lunggel gentheina dimset in jankho sot noijah genthei kathoh e.
Así yo heredé meses sin provecho y me fueron asignadas noches de aflicción.
4 Jalkhun chungah kalumin, itih tah le jingkah ahitadem tin kagel jin, ahinlah jan in eisu chol in khovah kahsen kaki pehle le jin ahi.
Cuando estoy acostado digo: ¿Cuándo me levantaré? Y la noche se alarga, y me lleno de inquietudes hasta el alba.
5 Kati chungla than leh akhih in atom dimin ka vun jong apohkeh gamin anai along longe.
Mi carne está cubierta de gusanos y de costras de polvo. Mi piel se agrieta y supura.
6 Ka nikho ho jong pon khong ho patphei kilham sangin ging jon, kinepna beijin akichai ji'e.
Mis días se me van más veloces que la lanzadera y se me acaban sin esperanza.
7 O Pathen, kahin kho hi hai khat bep bou ahi ti nei geldoh peh in, chule keiman kipana hi kanei kit lou hel ding ahi.
Acuérdate que mi vida es un soplo. Mis ojos no volverán a ver el bien.
8 Nangin tua hi neimu ahin, ahinlah nei musot pon nate, nangin neiven natin ahinlah keima ana chemang tange.
El ojo del que me ve ya no me verán. Tus ojos se fijarán en mí, pero no existiré.
9 Meilhang akithecheh a aman hel bangin, athiho khu hung kile kit tapou vinte. (Sheol h7585)
Como la nube se deshace y se va, así el que baja al Seol no subirá. (Sheol h7585)
10 Amaho chu ainuva patna tonsotna mukit tah lou dinga chemang ahitauve.
No regresa a su vivienda y ya no lo reconoce su lugar.
11 Keima thusei louvin kaum theipoi, kalung genthei naho kasei doh a ka lhagao genthei jeh a kiphin ding kahi.
Por tanto, no refrenaré mi boca. Hablaré en la angustia de mi espíritu. Me quejaré en la amargura de mi alma.
12 Keima hi twikhanglen'a kichat chat um ganhing len ahilouleh gullui kahia nahonbit nanoija chu neikoi jeng ding ham?
¿Soy yo el mar o el monstruo marino para que asignes guardia sobre mí?
13 Keima kalupna in eilhamon intin, chule ka imut teng kanat genthei na ho olsah tante tin kagelle.
Si digo: Me consolará mi lecho, mi cama aliviará mi queja,
14 Ahinlah nangin mangse neimatsah jin, chule gaothil mu in nei kichat sah ji'e.
entonces me aterras con sueños y me turbas con visiones.
15 Hitia genthei thoh sang hin, eikimeh lih jeng hen lang thileng pha kasa joi.
De manera que mi alma prefiere la asfixia, la muerte más bien que mis huesos.
16 Kahinkho kadei mon hitia hin hin ding hi kadei tapoi, O nikho lhomcha kanei sung hin kachangin nei dalha jengin.
Repugno la vida. No voy a vivir para siempre. Déjame, mis días son vanidad.
17 Mihem hohi ipi hiuva, nangin hibanga hi na khohsah a chule nagel jing jeng ham?
¿Qué es el hombre para que lo engrandezcas, para que te preocupes por él,
18 Ajeh chu nangin jingkah seh le nakhol chil soh in, chule phat jousen na patep jinge.
para que lo examines cada mañana y lo pruebes en todo momento?
19 Kachil valna ding phatsung beh a ipi dinga nei dalhah lou ham?
¿Hasta cuándo no apartarás tu mirada de mí, ni me soltarás para que trague saliva?
20 Chonset kanei ahilehnang chunga ipi kabol khah ham? O mihem te vejing pa, keihi nanga dinga pohgih kahija, natup penna neisem ham?
Si pequé, ¿cuál [daño] te hago a Ti, oh Guardián de los hombres? ¿Por qué me pones como blanco tuyo hasta convertirme en una carga para mí mismo?
21 Kachonsetna hi ngaidam jengin lang chule kathemmona ho nei lahmang peh tan, ajeh chu leivui lah a kijam a thivah ding kahitan, nangin hin ven natin chemang tange.
¿Por qué no quitas mi rebelión y perdonas mi iniquidad? Porque ahora me acostaré en el polvo. Tú me buscarás, pero no estaré.

< Job 7 >