< Job 4 >

1 Teman mi Eliphaz chun Job chu adonbut in;
Entonces Elifaz, el temanita, le respondió a Job
2 Keiman thukhat seijinge, nangaida ding ham? Koiham thusei louva eikoi ding chu?
“¿Podría decir una palabra? No quiero molestarte, pero ¿quién podría callar y no responder?
3 Phat chesa ho ah nangin mitam tah natil khoujin, alhasam ho nana hatdohsah jin ahi.
Ciertamente has alentado a mucha gente y has apoyado a los que son débiles.
4 Alhu ding ho jong nangma thusei chun atilkhou jin ahi, akhup kithinghojong na tilkhou ji'e.
Tus consejos han ayudado a los que tropiezan para no caer, y has fortalecido a los que tienen las rodillas débiles.
5 Ahinlah tua genthei nan nahin phah phat in lungthim nalhaso tai. Hiche hahsatnan nahin phah phat in kichat tijatnan nanei tai.
Pero ahora eres tú el que sufre y estás molesto.
6 Na Pathen ginna chun tahsan detna napeh hilou ham? Nachon phatna chun kinepna napeh hilou ham?
¿No fue tu reverencia a Dios lo que te dio confianza y tu integridad lo que te dio esperanza?
7 Khongaijin lang chule ngaito temin, themona bei mi hithi ngaiji ham? Itih a milungtheng sel ho kisumang jiem?
Piénsalo: ¿desde cuándo mueren los inocentes? ¿Desde cuándo se destruye a la gente buena?
8 Keithil hetna in vang hahsatna muchi tua kitu ho leh thilse bol hon thakhatna aga akilo cheh diu ahi.
¡Por lo que he visto, los mismos que plantan el mal y siembran problemas son quienes cosechan tales frutos!
9 Pathen hu haikhumchun asemgo jiuvin, alung hanna husa ginna chu mang del jiu ahi.
Un soplo de Dios los destruye; una ráfaga de su cólera los aniquila.
10 Keipi akitumin chule sangah in mi angih in ahin keipi thahattah hajouse kisubong ding ahi.
Los leones pueden rugir y gruñir, pero sus dientes se rompen.
11 Sahing neh ding lhahsam jeh in keipi bahkai hang leiloijin kel athohjin chule keipi bahkai noute jong kithecheh diu ahi.
Hasta un león muere por falta de alimento, y las crías de la leona se dispersan.
12 Hiche thutah hi guhthim chan kana benga mao hiuheu vin ei kisei peh e.
“Una palabra se acercó sigilosamente a mí; un susurro llegó a mi oído.
13 Mihem aimut lhuh pet tah jan laijin imut sunoh phah in hiche gaova mang thilmuna hi kahenga ahunge.
Pensamientos inquietantes vinieron a mí en pesadillas, como cuando caes en un sueño profundo.
14 Kichatnan eiphan chule kagu kachang ho akithinge.
Me aterroricé y temblé; todos mis huesos se estremecieron.
15 Thilha hun kamai ahin jap in chule akichaijin katimul ahungkithou sotsotne.
Entonces un soplo me rozó la cara y me puso la piel de gallina.
16 Thilha chu adingin ahinla kenla agongso kamuthei pon, agongso kamit teni masang kamaija agongso aum denne. Phat thip laitah chun hitia kisei o khat kajai.
Algo se detuvo, pero no pude ver su rostro. Mis ojos sólo podían distinguir una forma. Estaba totalmente silencioso, y entonces oí una voz:
17 Thithei mihem hi mona beija Pathen anga umtheija, asempa masanga athenga umtheiding hinam?
‘¿Puede alguien ser justo ante Dios? ¿Puede alguien ser puro ante su Creador?
18 Pathen in avantil ho jeng jong atahsan louva, athupole ho angol naova apho jia ahile,
Si ni siquiera se fía de sus siervos y dice que sus ángeles se equivocan,
19 Nikhatna kisem mihem hi ichan gei tahsan na anei lhom ding ham? Amaho chu leivuija kisem bailam tah a suhchip thei mitthah tobangbep ahi.
¿cuánto más los que viven en estas casas de barro, cuyos cimientos se basan en el polvo, que se deshacen como la ropa por causa de la polilla?
20 Amaho chu jingkah langleh ahing jiuvin ahinlah nilhah langleh athijiuvin, amelchihna beijin athiji tauve.
Vivos por la mañana, muertos al anochecer. Mueren sin que nadie lo note.
21 Aponbuh henna akibo lhuh teng leh apon buh u alhujin chule hetna lhasam in athiden ji tauve.
Son como las cuerdas de una tienda de campaña, que se levantan y se derrumban con la muerte. Mueren sin sabiduría’”.

< Job 4 >