< Job 4 >
1 Teman mi Eliphaz chun Job chu adonbut in;
Alors Éliphaz, le Thémanite, prit la parole,
2 Keiman thukhat seijinge, nangaida ding ham? Koiham thusei louva eikoi ding chu?
« Si quelqu'un s'aventure à parler avec toi, seras-tu affligé? Mais qui peut se retenir de parler?
3 Phat chesa ho ah nangin mitam tah natil khoujin, alhasam ho nana hatdohsah jin ahi.
Voici, vous avez instruit beaucoup de gens, vous avez renforcé les mains faibles.
4 Alhu ding ho jong nangma thusei chun atilkhou jin ahi, akhup kithinghojong na tilkhou ji'e.
Tes paroles ont soutenu celui qui tombait, tu as raffermi les genoux faibles.
5 Ahinlah tua genthei nan nahin phah phat in lungthim nalhaso tai. Hiche hahsatnan nahin phah phat in kichat tijatnan nanei tai.
Mais maintenant, cela t'est arrivé, et tu t'es évanoui. Il vous touche, et vous êtes troublé.
6 Na Pathen ginna chun tahsan detna napeh hilou ham? Nachon phatna chun kinepna napeh hilou ham?
Votre piété n'est-elle pas votre confiance? L'intégrité de vos voies n'est-elle pas votre espoir?
7 Khongaijin lang chule ngaito temin, themona bei mi hithi ngaiji ham? Itih a milungtheng sel ho kisumang jiem?
« Souviens-toi maintenant de celui qui a péri, étant innocent? Ou bien où ont été coupés les montants?
8 Keithil hetna in vang hahsatna muchi tua kitu ho leh thilse bol hon thakhatna aga akilo cheh diu ahi.
Selon ce que j'ai vu, ceux qui labourent l'iniquité qui sèment le trouble, récoltent la même chose.
9 Pathen hu haikhumchun asemgo jiuvin, alung hanna husa ginna chu mang del jiu ahi.
Par le souffle de Dieu, ils périssent. Ils sont consumés par le souffle de sa colère.
10 Keipi akitumin chule sangah in mi angih in ahin keipi thahattah hajouse kisubong ding ahi.
Le rugissement du lion, et la voix du lion féroce, les dents des jeunes lions, sont cassées.
11 Sahing neh ding lhahsam jeh in keipi bahkai hang leiloijin kel athohjin chule keipi bahkai noute jong kithecheh diu ahi.
Le vieux lion périt par manque de proie. Les petits de la lionne sont dispersés.
12 Hiche thutah hi guhthim chan kana benga mao hiuheu vin ei kisei peh e.
« Or, une chose m'a été rapportée en secret. Mon oreille en a reçu un murmure.
13 Mihem aimut lhuh pet tah jan laijin imut sunoh phah in hiche gaova mang thilmuna hi kahenga ahunge.
Dans les pensées des visions de la nuit, quand le sommeil profond tombe sur les hommes,
14 Kichatnan eiphan chule kagu kachang ho akithinge.
La peur m'a saisi, et le tremblement, qui a fait trembler tous mes os.
15 Thilha hun kamai ahin jap in chule akichaijin katimul ahungkithou sotsotne.
Alors un esprit passa devant ma face. Les poils de ma chair se sont dressés.
16 Thilha chu adingin ahinla kenla agongso kamuthei pon, agongso kamit teni masang kamaija agongso aum denne. Phat thip laitah chun hitia kisei o khat kajai.
Elle était immobile, mais je ne pouvais pas discerner son apparence. Une forme était devant mes yeux. Silence, puis j'ai entendu une voix, disant,
17 Thithei mihem hi mona beija Pathen anga umtheija, asempa masanga athenga umtheiding hinam?
« Un homme mortel serait-il plus juste que Dieu? Un homme peut-il être plus pur que son créateur?
18 Pathen in avantil ho jeng jong atahsan louva, athupole ho angol naova apho jia ahile,
Voici, il ne fait pas confiance à ses serviteurs. Il charge ses anges d'erreurs.
19 Nikhatna kisem mihem hi ichan gei tahsan na anei lhom ding ham? Amaho chu leivuija kisem bailam tah a suhchip thei mitthah tobangbep ahi.
Combien plus ceux qui habitent des maisons d'argile, dont les fondations sont dans la poussière, qui sont écrasés par la mite!
20 Amaho chu jingkah langleh ahing jiuvin ahinlah nilhah langleh athijiuvin, amelchihna beijin athiji tauve.
Entre le matin et le soir, ils sont détruits. Ils périssent à jamais sans que personne ne s'en aperçoive.
21 Aponbuh henna akibo lhuh teng leh apon buh u alhujin chule hetna lhasam in athiden ji tauve.
Leur corde de tente n'est-elle pas arrachée en eux? Ils meurent, et cela sans sagesse.