Job 30

1 Ahinlah tun vang apateu kelngoi chinga pang kauicha ho toh lhaikhom dinga jong lhing joulou mihem, kasanga dong jo golhang khangdong ho nuisat bep in kaum doh tai.

Nunc autem derident me iuniores tempore, quorum non dignabar patres ponere cum canibus gregis mei:

2 Amaho khu keija dinga tamtah'a pha ahiuvin, hiche ho chu von sesa lungset um ahiuve.

Quorum virtus manuum mihi erat pro nihilo, et vita ipsa putabantur indigni.

3 Amaho chu akel thoh jeh uva gong ahiuvin, chuleh nel phai gam mihem chen louna leh gaso talou leiset muthim gam'a chu jam ah ahiuve.

Egestate et fame steriles, qui rodebant in solitudine, squallentes calamitate, et miseria.

4 Hiti chun amahon hamboh lah a konin gamlah a na eng ho chu akilo uvin chuleh muntheh phung jung ho chu akilah un anejiuve.

Et mandebant herbas, et arborum cortices, et radix iuniperorum erat cibus eorum.

5 Amaho chu mihem kiloikhom na a konna kidel mangah ahiuvin, chuleh gucha ahijeh uvin mihem ten amaho chu asamse jiuvin ahi.

Qui de convallibus ista rapientes, cum singula reperissent, ad ea cum clamore currebant.

6 Hiti chun gom kokhuh thuhtah tah lah a timul thou pumin leiko lah leh songpi ho lah a chun ching uve.

In desertis habitabant torrentium, et in cavernis terræ, vel super glaream.

7 Amaho chu hamboh lah a sa loupitah a aum bangun a ao chehchuh jiuvin thahpi ho noija chun alhaikhom jiuve.

Qui inter huiuscemodi lætabantur, et esse sub sentibus delicias computabant.

8 Amaho chu kiloikhomna a kon kipaidoh mingol minbeiho ahiuve.

Filii stultorum et ignobilium, et in terra penitus non parentes.

9 Chuleh tun amahon pao ngeilou louvin isah loutah in einuisat jiuvin eiphin phin jiuve.

Nunc in eorum canticum versus sum, et factus sum eis in proverbium.

10 Amahon iman eisep pouvin chuleh kamaija chil set khumpeh ding tailouvin kakomah ahung pouve.

Abominantur me, et longe fugiunt a me, et faciem meam conspuere non verentur.

11 Ijeh inem itile Pathen in kathal khao eisattan peh in aman eisuhnem ahin, hijeh a chu thuneina umnaho jouse chu apaimang u ahi.

Pharetram enim suam aperuit, et afflixit me, et frenum posuit in os meum.

12 Hiche akideldoh ho chun kamaichang tah a eidoudal un, kilhon changnam pet dingin eisol un chuleh kalampi ah thang eikampeh uve.

Ad dexteram orientis calamitates meæ illico surrexerunt: pedes meos subverterunt, et oppresserunt quasi fluctibus semitis suis.

13 Amahon kalamlhah jouse eikha peh un chule keiman eikithopi ding koimacha kaneilou ahet jeh uvin eisuhmang nathei diuvin abolthei jouseu abol'un ahi.

Dissipaverunt itinera mea, insidiati sunt mihi, et prævaluerunt, et non fuit qui ferret auxilium.

14 Amaho muntinna konin kakomah ahungun keima kalhah suh pet in amaho kachungah akichom uve.

Quasi rupto muro, et aperta ianua, irruerunt super me, et ad meas miserias devoluti sunt.

15 Tun vang kicha tah in kahingin eikijabol najouse huilah a akithe mangin kanei leh kagou jouse meilhang kitol mang bangin amangthah soh tai.

Redactus sum in nihilum: abstulisti quasi ventus desiderium meum: et velut nubes pertransiit salus mea.

16 Chuleh tua hi kahinkho along mang ahitan, kanikho ho jong genthei hesoh nan eihen den tai.

Nunc autem in memetipso marcescit anima mea, et possident me dies afflictionis.

17 Jan teng kagu kachang ho natnan alodim jin hichun tang louhel in eichip eichip ji'e.

Nocte os meum perforatur doloribus: et qui me comedunt, non dormiunt.

18 Khuthat tah in Pathen in ka sangkhol eilah peh in ka sangkhol ngong ah eimanchah kheh in ahi.

In multitudine eorum consumitur vestimentum meum, et quasi capito tunicæ succinxerunt me.

19 Aman bonlhoh lah a eisep lut in keima hi leivui leh vutvam sanga jong panna beijo kahi.

Comparatus sum luto, et assimilatus sum favillæ et cineri.

20 Nahenga hung tao kahi O Pathen, ahinlah nangin nei donbut pon, namasang a ding kahin, ahin nangin vet ding'in jong neigo poi.

Clamo ad te, et non exaudis me: sto, et non respicis me.

21 Keija dinga lungsetna beihel nahung hitai. Nathahat na chu kei engbol nan namange.

Mutatus es mihi in crudelem, et in duritia manus tuæ adversaris mihi.

22 Nangin chimpei lah a neisep lut in chuleh huipi kinong in nei sumange.

Elevasti me, et quasi super ventum ponens elisisti me valide.

23 Chuleh nangin mihing jouse lhunna kathina ding munna chu neisol ahi ti kahei.

Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.

24 Tahbeh mongin genthei hahsatna a kithopi ngaicha ahung tao tengule koima cha hiche genthei thoh ho lang ngan kihei pouvinte.

Verumtamen non ad consumptionem eorum emittis manum tuam: et si corruerint, ipse salvabis.

25 Hahsatna toh ho dinga kapji kahi lou ham? Vaicha genthei tedinga nasatah a ka genthei pi ji hilou ham?

Flebam quondam super eo, qui afflictus erat, et compatiebatur anima mea pauperi.

26 Hijeh chun thilpha kave jin ahinlah hiche sang chun thilphalou joh chu ahung jin ahi.

Expectabam bona, et venerunt mihi mala: præstolabar lucem, et eruperunt tenebræ.

27 Kalungthim agentheijin chuleh cholngahna kanei theipoi. Kagentheina nikho te hin eisu genthei lheh e.

Interiora mea efferbuerunt absque ulla requie, prævenerunt me dies afflictionis.

28 Nisavah umlouna muthim lah a kavah len mipi kigol toh chet lah a kadingin kithopi ngaichan kakap e.

Mœrens incedebam, sine furore, consurgens, in turba clamabam.

29 Hiche ho khellin keima gam-ui sopipa simbupi toh kikoppan eiki ngaiton ahi.

Frater fui draconum, et socius struthionum.

30 Kavun ho aduplha soh tan chule kagu kachang ho jouse khosih in kati apeh henhun e.

Cutis mea denigrata est super me, et ossa mea aruerunt præ caumate.

31 Ka selangdah gin in jong lungkham la ahin sa in katheile gin jong kana ogin in aginge.

Versa est in luctum cithara mea, et organum meum in vocem flentium.