< Job 3 >

1 Thilsoh hijat nung hin Job akamkan apen nikho agaosap tai.
Après cela, Job ouvrit sa bouche et maudit son jour.
2 Job in aseijin,
Et Job prit la parole et dit:
3 “Kapen nikho le keima mihem a kahung kijil na jan chu chulmangin umhen,
Périsse le jour auquel je naquis, et la nuit qui dit: Un homme a été conçu!
4 Hiche nikho chu muthim soh jeng hen, Chung Pathen a ding jengin jong mang helhen, chule khovah in salvah hih helhen.
Ce jour-là, qu’il soit ténèbres; que Dieu ne s’en enquière pas d’en haut, et que la lumière ne resplendisse pas sur lui!
5 Hiche nikho chu muthim khojinin kitom mang jeng hen, meivomin khu jeng hen chule muthim chun kichat tijat sah hen.
Que les ténèbres et l’ombre de la mort le réclament; que les nuées demeurent sur lui; que ce qui assombrit les jours le terrifie!
6 Hiche jan chu nikho kisimna a konin kichop mang jeng hen, kum sunga nikho kisimna a avellin kisimtha kit tahih hel hen, lha kisimna holah a jong avellin hung kilang lut hihhen.
Cette nuit-là, que l’obscurité s’en empare; qu’elle ne se réjouisse point parmi les jours de l’année, qu’elle n’entre pas dans le nombre des mois!
7 Hiche jan chu nao kijil theilouna jan hihen.
Voici, que cette nuit-là soit stérile; que les cris de joie n’y entrent pas!
8 Gaosap them Leviathan suthou thei khop a gaosap them hon hiche ni chu gaosap uhen.
Que ceux qui maudissent le jour la maudissent, ceux qui sont prêts à réveiller Léviathan!
9 Hiche nikho chule jingvalpa jong thim den hen, vahding kinem hen lang ahinlah pannabei hihen lang jingkah khovah jong muhih beh hen.
Que les étoiles de son crépuscule soient obscurcies; qu’elle attende la lumière, et qu’il n’y en ait point, et qu’elle ne voie pas les cils de l’aurore!
10 Kanu naobu khah louva anakoi nikho chu gaosap in umhen, leiset gim gentheina jouse mudinga eina pen sah jeh chun.
Parce qu’elle n’a pas fermé les portes du sein qui m’a porté, et n’a pas caché la misère de devant mes yeux.
11 Ipijeh a athisa a kanapen louham? Kanu naobu a konna kahung doh a chu kana thilou ham?
Pourquoi ne suis-je pas mort dès la matrice, n’ai-je pas expiré quand je sortis du ventre?
12 Ibola kanu phei chunga chu eina kilup sah ham? Ipi bolla kanun anoija eina vah ham?
Pourquoi les genoux m’ont-ils rencontré, et pourquoi les mamelles, pour les téter?
13 Kahung pen chun ana thiden leng kei tua hi lungmong tah a kauma kaimutna kicholdo tadinga.
Car maintenant je serais couché et je serais tranquille, je dormirais: alors j’aurais du repos,
14 Leiset leng le prime minister oupe u oupe tah tah mangthahsa hotoh kicholdo khoma kium dinga.
Avec les rois et les conseillers de la terre qui se bâtissent des solitudes,
15 Sana haotah tah le ain sungu dangka dimset ho chutoh kichodo khom tading.
Ou avec les princes qui ont de l’or, qui ont rempli d’argent leurs maisons;
16 Athisa a peng chapang holeh naosen khovah mukhalou ho banga eina kivui den lou ham?
Ou, comme un avorton caché, je n’aurais pas été, – comme les petits enfants qui n’ont pas vu la lumière.
17 Mithisa ho lah a chun miphalou in hahsatna asosah tah lou jeh chun thachol jouse aki choldo tai.
Là, les méchants ont cessé leur tumulte, et là ceux dont les forces sont épuisées par la fatigue sont en repos;
18 Thikhol khulla chun sohchang kihen ho jong angah a pangpa sapsetna ajatapouve.
Les prisonniers demeurent ensemble tranquilles, ils n’entendent pas la voix de l’exacteur;
19 Mihao leh migenthei aum khomun chule soh jong apupa a konin a ongthol tai.
Là sont le petit et le grand, et le serviteur libéré de son maître.
20 Ipi dinga migentheipa hi khovah kimusah a migentheipa hi hinkho kipea ham?
Pourquoi la lumière est-elle donnée au misérable, et la vie à ceux qui ont l’amertume dans l’âme,
21 Thiding angaicha lheh uvin ahinlah thina chu ahung lhung pon, gou kiselguh sangin ngahlel tah in ahollun ahi.
À ceux qui attendent la mort, et elle n’est pas là, – qui la cherchent plus que des trésors cachés,
22 Gentheina jouse athoh chai uva athi teng uleh kipana adimset jiuvin lhankhuh amu teng uleh akipah jiuve.
Qui se réjouissent jusqu’aux transports [et] sont dans l’allégresse, parce qu’ils ont trouvé le sépulcre, –
23 Akhonung ding neilou Pathen in hahsatna dimsetna aumkhum ho chu hinkho kipeuva ham?
À l’homme de qui le chemin est caché et que Dieu a enfermé de toutes parts?
24 Khoisatna ding kanei theipon, kathoh hahsat hohi twi bangin akisung lhai.
Car mon gémissement vient avant mon pain, et mes rugissements débordent comme des eaux.
25 Keiman kaki chat pen ipi ham khat kachunga asoh in, hatah a kakichat leh kalung gimna pen ahung lhung tai.
Car j’ai eu une crainte, et elle est venue sur moi, et ce que j’appréhendais m’est arrivé.
26 Lungmonna kanei poi, thipbeh cha umna kanei poi, choldona kanei pon, boina le hahsatna bou ahung ji'e.”
Je n’étais pas en sécurité, et je n’étais pas tranquille ni en repos, et le trouble est venu.

< Job 3 >