Job 29
1 Job in athusei ajom kit in:
Då heldt Job fram med talen sin og sagde:
2 Pathen in eina chin hoi jing lai kum chemangsa ho kagel doh kit e.
«Å, var eg som i fordums måna’r, som den gong Gud mi verja var,
3 Kamasang lampi eivah peh a muthim lah a bitsel a kana vale lai.
då yver meg hans lampa skein, som lyste meg i myrkret fram,
4 Pathen toh golcha a ka in a apansah lai, aluboh pen a kapan lai chu hileh.
slik som eg var i mogne manndom, då Gud var ven i huset mitt,
5 Hatchungnung pachu kakoma aum jing lai, chuleh kachate kakimvel a anaum laijin,
då Allvald endå med meg var, og mine born eg kring meg såg,
6 Kabongpi ten bongnoi ninglhing set a asosah thei laiju chuleh kahon na keh hon olive thao alondoh sah laiju chu hileh.
då eg i fløyte foten tvådde, og olje rann av fjellet nær meg,
7 Khopi kelkot phung kajot a ja um tahtah le lamkai len leh lalte ho toh katou khomle lai nikho ho chu hileh,
då eg til porten steig i byen, og sessen min på torget tok!
8 Khangdong hon eimu teng ule eipel doh jiuva upa tehseho jengin jong akoma kahung tengle jana neitah a adindoh ji laiju.
Ungdomen såg meg, løynde seg; dei gamle reiste seg og stod;
9 Leng chapate jong thipbeh a aum uva chule akam uva akhut u akoi uva.
hovdingar stogga midt i talen og lagde handi på sin munn;
10 Khopi sung vaipo lenpen pen ho thipchet a adin uva jabolna a adin uva aleiju atuh chahkheh uva.
og røysti tagna hjå dei gjæve, og tunga seg til gomen kleimde;
11 Kathu japha ho jousen eipahcha uvin, eimu kha jousen phatechan eihoupi jiuve.
dei som meg høyrde, sælka meg, og dei som såg meg, vitna for meg.
12 Ijeh inem itile mivaicha ten angaichat nau leh chagate kithopina ngaicha ho chu kakithopi jin ahi.
Eg berga arming når han ropa, og farlaus som var utan hjelp;
13 Keiman kinepna beimi ho chu kaki thopin ahile amahon phatthei eiboh jiuve, chule meithai ho lungthim kakipa doh sah jin, chuteng amahon la asajiuve.
velsigning fekk eg frå forkomne, og enkjor fekk eg til å jubla.
14 Kabol jouse chu lungtheng sellin kabol in chonphat nan sangkhol chol bangin eikhu khume, chule thutan dihna chu lukop bangin kakikop e.
Rettferd var min, eg hennar bunad; rett var mi kappa og mi kruna.
15 Mitcho ho din mitchang tenin kapang in, chule elbai ho din akeng tenin kapange.
Eg for den blinde auga var, og føter var eg for den halte.
16 Chaga pabeite din mipan kapang in chuleh het khahlou hel miho jong kithopi angaichat nau vah kapanpi ji e.
Ein far eg var for fatigfolk; eg for ukjende saki granska.
17 Keiman Pathen neilou mi engse ho ha kasuhbal peh jin, chuleh gimbol a um chu aha a konin kasalhah peh ji'e.
På brotsmann tennerne eg knekte, reiv fengdi utor gapet hans.
18 Hinkho pha sautah kahin man nung hin tahbeh mongin kathi tengle kainko ten eikimvel unte tin kana gel’e.
Eg sagde: «I reiret skal eg døy, med dagar talrike som sand.
19 Ijeh inem itile, thingphung ajung hon twi lah aphah a abah ho daitwi in achap nou jing tobang kahi.
Til roti mi skal vatnet trengja, dogg bu ved natt på greini mi;
20 Jabolna thah thah kachunga kilong louhel in eikipe jing jin, chuleh kathahatna jong tang louhel in akibelap jinge.
mi æra held seg frisk hjå meg, bogen vert ny handi mi.»
21 Amichang cheh in kathumopna angaijun kathusei ding hi amahon thipchet in angah uve.
Dei høyrde ventande på meg, og lydde stilt på rådi mi.
22 Chuleh kasei chai tengle amahon belap ding anei ji pouve, Kathumop chun amaho alung lhai sah jeh u chun.
Og ikkje la dei mot mitt ord, min tale draup ned yver deim.
23 Mihem ten gojuh ding kinem tah a anga jing bangun amahon kathusei ding kinem tah in angah jiuvin, kathusei ho chu chavang gotwi bangin adon uve.
På meg dei bia som på regn, ja, som vårregn opna munnen.
24 Amaho alunglhah teng uleh ken amaho chu nuiseuvin kave jin ahileh mailhai sel a kavet chu amaho a din manlu tah ahiji.
Eg smilte til mismodige, mitt andlit fekk dei ikkje myrkt.
25 Haosapu bangin amahon atoh diu kaseipeh in sepai hon lah a chun lengpa bangin kacheng in chuleh lengvai ho kalhamon jin ahi.
Når eg deim vitja, sat eg fremst, sat som ein konge i sin herflokk, lik ein som trøystar syrgjande.
