< Job 19 >

1 Hiti hin Job in asei kit e:
Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
2 Itih chan nei suhgenthei nahlai dingu ham? Itih chan nathu sei uva chu suhchip ding neigot nahlai diu ham?
¿Hasta cuándo angustiaréis mi alma, y me moleréis con palabras?
3 Nanghon somvei jen neijumsou ahitai, aphalouva neibol u hi najachat pi louvu ham?
Ya me habéis vituperado diez veces: ¿no os avergonzáis de descomediros delante de mí?
4 Keiman chonsetna nei jeng jong leng hichu keija bou ahin nangho a ahipoi.
Sea así que realmente haya yo errado, conmigo se quedará mi yerro.
5 Kei sanga phajo a nakigel u ham? Nei suh jachat nau hi kachonset hettohsahna a man ding natiu ham?
Mas si vosotros os engrandeciereis contra mí, y adujereis contra mí mi oprobio,
6 Themmo eichanna chu Pathen ahin, alenna eimat ahi.
Sabed ahora que Dios me ha trastornado, y traído en derredor su red sobre mí.
7 Nei kithopiuvin tia kapen jah vang'in koima chan ei donbut poi, kanel kal in ahinlah thudih'a thu kitanna aum deh poi.
He aquí yo clamaré agravio, y no seré oído: daré voces, y no habrá juicio.
8 Pathen in kalampi akhotan jeh in kachat thei poi, kalampi muthim lah a eilhun lut peh e.
Cercó de vallado mi camino, y no pasaré; y sobre mis veredas puso tinieblas.
9 Aman kaloupina eilah mang peh in chule kalu chunga konin kalal lukhuuh eilahdoh peh tai.
Hame despojado de mi gloria, y quitado la corona de mi cabeza.
10 Aman kasih lang jousea eikai lhun chuleh abeipai kahitai. Thingphung lhusa bangin kahinna jung jouse eibodoh peh tai.
Arruinóme por todos lados, y perezco; y ha hecho pasar mi esperanza como árbol [arrancado].
11 Alunghanna chu kachunga ahung deujah jengin amelma khat bangin eisem e.
E hizo inflamar contra mí su furor, y contóme para sí entre sus enemigos.
12 Asepai honpi amasan amahon kei bulu nading lampi asem uvin kaponbuh kimvella ngahmun asauve.
Vinieron sus ejércitos á una, y trillaron sobre mí su camino, y asentaron campo en derredor de mi tienda.
13 Kasopi jouse kakomma konin gamla tah a aum uvin chule kaloi kagol te jong kei doudin akihei gam tauve.
Hizo alejar de mí mis hermanos, y positivamente se extrañaron de mí mis conocidos.
14 Ka inkote akichai soh tai, chule kakinai pi kagol ten jong eisumil tauve.
Mis parientes se detuvieron, y mis conocidos se olvidaron de mí.
15 Kasohte le kasoh numei ten hetkhah lou mi danin eigel tauvin, keihi amaho dinga gamchom mi toh kabang tai.
Los moradores de mi casa y mis criadas me tuvieron por extraño: forastero fuí yo en sus ojos.
16 Kasohpa kakou chun ama ahung tapoi, amapa koma katao ding angaije.
Llamé á mi siervo, y no respondió; de mi propia boca le suplicaba.
17 Kahai jong kajinu dinga theida um ahin, keihi kain koten eile mang u ahitai.
Mi aliento vino á ser extraño á mi mujer, aunque por los hijos de mis entrañas [le] rogaba.
18 Chapang neucha cha ho jengin jong ija se louvin eibol uvin, thusei dinga kadin doh chun amahon anunglam eingat uve.
Aun los muchachos me menospreciaron: en levantándome, hablaban contra mí.
19 Kakinaipi kagolten eikidah uvin kangai tah tah hon jong eidou tauve.
Todos mis confidentes me aborrecieron; y los que yo amaba, se tornaron contra mí.
20 Kavun leh kagu kachang bouseh a eikikoi ahitan, chule kanevun teni khu apang kaven maimai jeh a thina a kona jamdoh kahi.
Mi cuero y mi carne se pegaron á mis huesos; y he escapado con la piel de mis dientes.
21 Nei khotouvin, kagol kapai ho, nei khotuvin, ijeh inem itile Pathen khut in eitham khah ahi.
Oh vosotros mis amigos, tened compasión de mí, tened compasión de mí; porque la mano de Dios me ha tocado.
22 Pathen in eibolna banga nangin jong nei bolgim ding ham? Nei lhaingem lou jeh a hi chimlou nahim?
¿Por qué me perseguís como Dios, y no os hartáis de mis carnes?
23 O kathusei hohi sahlut thei hihen, O hiche hohi hetjing nathei khat a kimin chon sah hile,
¡Quién diese ahora que mis palabras fuesen escritas! ¡quién diese que se escribieran en un libro!
24 Thih paicha in kikhen doh hen lang chuleh ngen twi kisunkhum hen lang a itih a umjing ding songpi chunga kikhen doh hen.
¡Que con cincel de hierro y con plomo fuesen en piedra esculpidas para siempre!
25 Ahinlah keija dingin vang eilhandampu ahinge ti keiman kahei. Akhon naleh leiset chunga hung ding ding ahi.
Yo sé que mi Redentor vive, y al fin se levantará sobre el polvo:
26 Chule katahsa akemsuh jou nung hihen, hijeng jongle katahsa tah a Pathen kamu ding ahi.
Y después de deshecha esta mi piel, aun he de ver en mi carne á Dios;
27 Keima mong mongin ama chu kamu ding ahi.
Al cual yo tengo de ver por mí, y mis ojos lo verán, y no otro, [aunque] mis riñones se consuman dentro de mí.
28 Keima gimbolna dinga ichan geija hangsan nahim? Hiche hi ama thepmo ahi natijiu ham?
Mas debierais decir: ¿Por qué lo perseguimos? ya que la raíz del negocio en mí se halla.
29 Nang chunga chu ding gimbolna chu naki chat ding ahi. Na chonna toh kitoh bep a gimbolna nachan kihet in.
Temed vosotros delante de la espada; porque [sobreviene] el furor de la espada [á causa] de las injusticias, para que sepáis que hay un juicio.

< Job 19 >