Jeremiah 9
1 Kaluchang hi twikul hihen, chuleh kamit teni hi lhitwi putna twinah hileh, sun leh jan in kamite kithatsa ho din, keima kaple maovin umtange.
Oby moja głowa była wodą, a moje oczy źródłem łez, abym dniem i nocą opłakiwał pomordowanych córki mego ludu!
2 Ohe, kamite hi dalha-a vahmang thei hing ting, chuleh nelphai gamthip’a kholjin miho gemun’a kiselmang thei hileng, kati! Ajeh chu amaho hi mitoh jonbol leh milhem chavai jeng ahiuve.
Obym miał na pustyni schronisko dla podróżnych, abym mógł opuścić swój lud i oddalić się od nich! Wszyscy bowiem są cudzołożnikami, zgrają zdrajców;
3 Kamite chu, aleiguiyu thalpi kamsalsa bangin, jouthu seiding salhemin aum’un, thutah dinpijou koima aumpouve. Alahuva setna akhang tul tul jengin, keima jeng jong eihetapouve, tin Pakaiyin aseiye.
I [jak] łuk napinają swój język do kłamstwa. Nie wzmocnili się prawdą na ziemi, bo od zła do zła przechodzą, a mnie nie znają, mówi PAN.
4 Hitijeh chun, naheng-nakom ho’a konin kichih theiyun, chuleh nasopi jong ginchat dauvin. Ajeh chu sopi leh sopi jong agomkom hol’a milhem jeng ahiuve. Chuleh gollepai ho jong mi seise leh gaosap’a vahkoile ngen ahiuve.
Niech się każdy strzeże swego bliźniego, a bratu nie ufa, bo każdy brat oszukuje podstępnie i każdy bliźni postępuje jak oszczerca.
5 Amitakip joulenal in akilhemtouvin, koima thudih sei aumpouve. Jouthu seina leh milhep lhah aleiyu akithemchuh sah’un, chonset abol be be jingun, lungkhel ding agelpouve.
Każdy też oszukuje swego bliźniego i nie mówi prawdy. Przyuczyli swój język do mówienia kłamstwa, męczą się, aby popełnić nieprawość.
6 Amahon kijoulhepna chunga kijoulhepna abol be be un, chuleh keima hetding donse louvin akoitauve, tun Pakaiyin aseiye.
Twoje mieszkanie jest pośród ludu podstępnego; z powodu podstępu nie chcą mnie poznać, mówi PAN.
7 Hijeh chun Thaneipen Pakaiyin hitin aseiye, ‘Vetan, keiman amaho kapatep ding, thih meiya kigou; jolla banga kago jol ding ahiuve. Amahon aheng-akom jah’a thu angei ngei aseiyun, ahinlah alungsunguvin mi thina ding jeng ageluve.
Dlatego tak mówi PAN zastępów: Oto przetopię ich i wypróbuję; jak bowiem mam postąpić z córką mego ludu?
8 Aleigui jouseu thina thei thalpi tobang jeng ahin, joulhepna jeng thu aseijun; abonchaovin aheng akom ah chamna asei nauvin, hinlah alunggon uvin aheng akom chan lhihna jeng ahi.
Ich język [jest] śmiercionośną strzałą, wypowiada oszustwa. [Jeden] mówi ustami o pokoju ze swym przyjacielem, ale w sercu zastawia [na niego] sidła.
9 Hicheng jeh’a hi, keiman amaho talen kamatsah da-a, chuleh hitobang nam mite chunga chu, keima tah in phukalah da ding ham? tin Pakaiyin aseiye.
Czyż za to nie [powinienem] ich nawiedzić? – mówi PAN. Czyż nad takim narodem moja dusza nie powinna się zemścić?
10 keiman molsang ho kacham ingting, gamthip’a hamdongho din kap inge. Ajeh chu amaho agoplha soh’uvin chuleh akeovin aumgamtauve. Koiman ajotpa tapon, ganchate husa jong akijatapoi. Vachate leh gamsate jong ajammang soh heltauve.
Z powodu tych gór podniosę płacz i lament, z powodu pastwisk na pustkowiu – pieśń żałobną. Są bowiem spalone tak, że nikt tamtędy nie przechodzi ani odgłosu bydła nie słychać; ptactwo niebieskie i zwierzęta rozbiegły się i odeszły.
11 Keiman, Jerusalem hi khogem kasosah ding, chuleh ngeihonte kokhuh’a kasemding ahi. Chuleh Judah gamsung khopi ho ahomkeova kalha-a, aching ding beihel’a kakoi ding ahi, tin Pakaiyin aseiye.
I zamienię Jerozolimę w gruzy, w legowisko smoków, a miasta Judy – w pustkowie, [zostaną] bez mieszkańca.
12 Koiham miching, hicheho abon’a lethemsoh kei ding? Hicheho kiphonna Pakai kamsoh koikom’a lhung ham, chuleh ahilchen thei ding? Ibol’a gamsung hi segam’a chuleh ahomkeova kijam’a, koima cha chele vahle umlou hitam? Kati.
Któż jest tak mądry, aby [mógł] to zrozumieć? A do kogo mówiły usta PANA, aby [mógł] ogłosić, dlaczego ziemia ginie [i] jest spalona jak pustynia, tak że przez nią nikt nie przechodzi?
13 Pakaiyin aseiye, “Kamiten kathupeh adalhah uva, chuleh kasei ajuilou jeh un, achunguva hichenghi soh ahitai.
PAN bowiem mówi: Dlatego że porzucili moje prawo, które im przedłożyłem, a nie słuchali mojego głosu ani nie szli za nim;
14 Amahon, louchal tah in ama ama deicheh abolun, apu apateu bol bang bangin, Baal doilim chu chibai abohtauvin ahi.
Ale postępowali według uporu swego serca i [szli] za Baalami, jak ich nauczyli ich ojcowie;
15 Hiche jehchun, Pakai Van Pathen leh Israel Pathen chun aseitai: Vetan, keiman hiche mite aneh diuva namtul jung kha kapeh ding chuleh adondiuva thina gutwi kakoipeh ding ahi, ati.
Dlatego tak mówi PAN zastępów, Bóg Izraela: Oto nakarmię ich, ten lud, piołunem i napoję ich wodą żółci.
16 Chuleh keiman amahohi, apu apateuvin jong ana jahkhah lou, namtin vaipi lah’a kathethang diu, abonchauva kasuhgamhel kahsea chemjam’a kadelkhum diu ahi,” ati.
Rozproszę ich między narodami, których nie znali oni ani ich ojcowie, i poślę za nimi miecz, aż ich doszczętnie wytracę.
17 Pakai Van Pathen in hitin aseiye, “Gelun ipi soh hitam! Thi-op themho kouvun chuleh thi-opna kala sathem numeiho kousah” un,
Tak mówi PAN zastępów: Zastanówcie się i wezwijcie płaczki, i niech przyjdą; poślijcie po te, które są wyćwiczone w tym, i niech przyjdą.
18 Gakou loiyun, lhasetah in kaploiyu hite. Mitlhi longhel hol in eikasah’uhen, atiuve.
Niech się pospieszą, niech podniosą nad nami lament, aby łzami spływały nam oczy i powieki ociekały wodą.
19 Ngaiyun, Jerusalem mite ka-ogin akijai. Eiho ikijumsouva eikisumang hel’u ahitai. Igam u dalhatau hite. Ajih chu ichennau in jouse akisuse gamheltai, atiuve.
Głos lamentu bowiem słychać z Syjonu: Jakże jesteśmy spustoszeni! Jesteśmy bardzo zawstydzeni, bo opuściliśmy ziemię, zburzono nasze mieszkania.
20 Hijeh chun numei ho, Pakai thusei ngaiphauvin chule nanakhang sung un lutsah un; nacha nuteu chengse kadan hil un chule mijousen aheng akom’a thilhah kadan hil cheh hen.
Słuchajcie więc, kobiety, słowa PANA, niech wasze ucho przyjmie wyrok jego ust, abyście uczyły wasze córki lamentu, a jedna drugą – pieśni żałobnej.
21 Ajeh chu thinan i-kot phung tinchang’u ahin phan chule leng inpi chengse insung ahin phatai. Kholaija chapang jouse alhamsoh in, chule vengning lah dunga khangdong chengse jong alhamsoh heltai.
Śmierć bowiem wtargnęła przez nasze okna, weszła do naszych pałaców, aby wytracić dzieci na rynku i młodzieńców na ulicach.
22 Pakaiyin hiti hin aseije tin, seitan. Mithi long chu loujaova eh-banga kisevum lha ding, chang atpa nunga changphal banga kise diu, achomkhom beihel hiding ahi, tin seijin, ati.
Mów: Tak mówi PAN: Nawet trupy ludzkie padną jak gnój na polu i jak snopy za żniwiarzem, a nikt ich nie zbierze.
23 Pakaiyin hiti hin aseije, achingpa jong achih jal’in kiloupisah dahen; ahatpa jong ahat jal’in kiloupisah dahen, chule ahaopa jong ahao jal’in kiloupisah dahen.
Tak mówi PAN: Niech się nie chlubi mądry swoją mądrością, niech się nie chlubi mocarz swoją siłą i niech się nie chlubi bogaty swoim bogactwem;
24 Hinlah ahaopa chu hiti hin kiloupisah johen, ama chun keima eihe khen theijin tin; ajeh chu lungsetna longlouva nei jing keima kahin, leiset chunga thutanna adih jeng kabol’e tihedoh hen, hiti chun keima kakipah thanomji ti he them hen.
Ale kto chce się chlubić, niech się chlubi tym, że rozumie i zna mnie, [wie], że ja [jestem] PAN, który okazuje miłosierdzie, sąd i sprawiedliwość na ziemi. To bowiem [mi] się podoba, mówi PAN.
25 “Ven, nikho ho ahung lhung tai tin, Pakaiyin aseiye; keiman cheptan loulai chengse chunga talen kapeh ding ahi.
Oto nadchodzą dni, mówi PAN, w których nawiedzę każdego obrzezanego i nieobrzezanego;
26 Egypt, Judah amaho chateu le Moab ahin chule neldi gam’a cheng asam kitan kivel ho jaona ahi. Ajeh chu hiche nam mite hin chep akitan pouvin, Israel insung jeng jong alungthima cheptan lou ahi,” ati.
Egipt, Judę, Edom, Ammonitów, Moabitów i wszystkich, którzy są w najdalszych zakątkach i mieszkają na pustyni. Wszystkie te narody bowiem [są] nieobrzezane, a cały dom Izraela ma nieobrzezane serce.
