Isaiah 52
1 Thoudoh in, thoudoh in, Vo Zion! Nangmatah nathahatnan hung kivon’in. Naponsil hoitah chu kisillin, ajeh chu mi theng lou le Pathen ngaisah lou ho chu na kelkot honga hunglut talou ding ahitauve, Vo khopi theng, Jerusalem.
Ontwaak, ontwaak! Sion, bekleed u met kracht, Jerusalem, heilige stad, trek uw feestgewaad aan; Want nooit meer treedt bij u binnen Onbesnedene of onreine!
2 Vut vailah’a konin thoudoh in, jabolna muna touvin, Vo Jerusalem. Nangong changa soh kihenna thihkhao ho chu paimangin. Vo soh a kikaimang, Zion chanu.
Schud het stof van u af, en sta op, Gevangene, Jerusalem; Slaak de boeien van uw hals, Gevangen dochter van Sion!
3 Ajeh iham itileh hiche hi Pakai sei: ‘Keiman nangho chu kajohdoh’a gam danga kathotdoh’ chun, keiman imacha kakilah dehpoi. Tua keiman naman dingu petalouva, kalhatdoh thei’u nahitauve.
Want zó spreekt Jahweh, de Heer; Om niet zijt ge verkocht; Niet voor de prijs van zilver Zult ge worden gelost!
4 Hiche hi Thuneipen Pakai chun aseije: Phat masa lai chun kamiten Aigupta gam'a chenna din akilhenuve. Tua hi Assyria ten amaho abol hesoh’uve.
Want zó spreekt Jahweh, de Heer: Mijn volk trok eertijds naar Egypte, Om daar te verblijven, En Assjoer heeft het zonder reden verdrukt.
5 Hiche hi ipi thu hitam? tin Pakaiyin aseije. Ipi iti danna kamite chu sohchang kitna hiu vem? Achunguva vaihom ho chu kithang at tah in asamuve. Kamin hi nilhum keijin ataitom’uvin ahi.
Maar hier, zegt Jahweh, wat heb Ik hier nog te doen? Mijn volk is er heengesleept zonder enige grond; Zijn tyrannen razen, zegt Jahweh; Dag in, dag uit wordt mijn Naam er gelasterd!
6 Hijongleh Kamin hi Kamite henga kaphon doh ding, chule athaneina ahin het dingu ahitai. Chuteng leh achaina keija amahon keima hi akomuva thusei penpa kahi chu ahetdoh dingu ahitai.
Waarachtig, mijn volk zal er mijn Naam leren kennen; Ja, op die dag zal het weten, Dat Ik het ben, die zegt: Hier ben Ik!
7 Lhang sangho chunga thupole’a pang, Israel Pathen chu avaihomtai, tia Chamna Kipana Thupha le huhhingna thupoho kengphang chu iti hoiya hoi hitam!
Hoe lieflijk zijn op de bergen De voeten van den vreugdebode, Die vrede meldt, de blijmare brengt, het heil verkondigt, Tot Sion zegt: Uw God gaat heersen!
8 Pakai chu Jerusalem’a ahung kile chun, Khopi ngahpa chun asamin chule amit mu’uva chun kipah le thanom tah in la asatai.
Al uw wachters verheffen hun stem En jubelen in koren; Want ze zien met hun ogen, Dat Jahweh terugkeert naar Sion.
9 Pakaiyin Amite alhamon’a, Jerusalem alhatdamtah jeh in, ana kisuchimsa Jerusalem chun kipah le thanom tah in vahchoina la hin sadoh hen.
Juicht en jubelt in koren Puinen van Jerusalem; Want Jahweh erbarmt zich over zijn volk, En gaat Jerusalem verlossen.
10 Chitin- namtin mit mua Pakaiyin athaneina thengtah chu avetsahtai. I Pathen’uvin agal jona leiset kolkim vella miten amusohkei dingu ahi.
Jahweh ontbloot zijn heilige arm Voor het oog aller volken; En alle grenzen der aarde aanschouwen Het heil van onzen God!
11 Natoh khah chasun thenglou ahina’a konin potnin, potdoh'in chule nasohchanna chu dalhatan. Pakai dia athenga thil ho a’inlama pohon, hichea konhin potnun lang chule kisuthengun.
Terug, terug! Trekt er uit weg; Raakt niet aan wat onrein is; Trekt weg uit zijn midden, en maakt u weer rein, Die Jahweh’s vaten moet dragen!
12 Nanghon na hinkhou kihuhbitna dinga, kino loutah’a na dalhah diu ahi. Ajeh chu Pakai chu na masang sanguva anamasa ding; Israel Pathen chun na nunglamu ahonbit ding ahi.
Maar trekt niet weg in wilde haast, En snelt niet als vluchteling heen: Want Jahweh gaat aan uw spits, Uw achterhoede is Israëls God!
13 Veuvin, Kalhacha chu lolhing ding, Ama sangtah’a choisanga um ding ahi.
Zie, mijn Dienaar zal stijgen in aanzien, En worden verhoogd en verheven; Even hoog zal Hij stijgen, Als velen verslagen over Hem stonden.
14 Hinla mitampi chun amu phat’uvin kidang asauve. Amaa mai chu akilom hihbeh jengin, mihem mel aputahbeh tapon, chule alimsoa konin, ama chu mihem shi tia ahedoh ding hahsante.
Nu is zijn gelaat wel onmenselijk verwrongen, En heeft zijn gestalte niets menselijks meer;
15 Chule aman namtin-vaipi alungkidan sah ding, Lengho jong Ama angsunga thusei ding helouva umding ahiuve. Ajeh chu amaho kiseipehlou amudingu, chule ajahkhahlou beh’u chu ahetkhen dingu ahitai.
Maar eens zullen vele volken bij zijn aanblik ontroeren, En koningen hun mond voor Hem sluiten. Want dan zullen ze zien wat hun nooit was verkondigd, Aanschouwen wat ze nimmer nog hadden gehoord;
