Isaiah 50
1 Hichehi Pakaiyin asei chu ahi: “Nanu chu keiman kada ahi tah jeh’a kisol manga ham? Ka thil bat ho jeh’a nangho soh’a ka johdoh’u ham? Ahipoi, na chonset jeh’uva kijohdohsa nahiu ahitai. Chule na chonset jeh’uva nanu’u jong kipui manga ahije.
Zo spreekt Jahweh: Waar is de scheidingsbrief van uw moeder, Waarmee Ik haar zou hebben verstoten; Of aan wien van mijn schuldeisers zou Ik u hebben verkocht? Neen, om uw misdaden zijt ge verkocht, Om uw zonden is uw moeder verstoten!
2 Ipi iti danna ka hung petna koima cha umlou ahi dem? Ka kou petna iti dana koima eidonbutna umlou hin tem? Keiman huhdoh theina tha neilouva neigel’u ahi dem? Hiche hi ajeh kisei chu ahipoi! Ajeh iham itileh keiman twikhanglen koma thu kasei leh tolgo soh ‘a ahitai. Keiman vadung chu nelphai kasosah’a nga umho thi gam'a ahiiuve.
Waarom was er niemand meer, toen Ik kwam; Gaf niemand antwoord, toen Ik riep? Of was mijn hand soms te kort om te verlossen, Of miste Ik de kracht om te redden? Zie, de zee leg Ik droog door mijn dreigen, Verander de stromen in een woestijn; Hun vissen versmachten, omdat het water ontbreekt, En zij sterven van dorst;
3 Keiman vanthamjol muthim kasosah’a, amaho chu lunghemna pon hoa kitom ahiuve.
De hemelen sla Ik het rouwkleed om, En geef hun als mantel een zak!
4 Thunei pen Pakaiyin Achihna thu eipei, hiche hi Keiman athachol kalhamon theina ding ahi. Jingkah ahung lhun seh le Ama’n eisukhang jin chule kahet khen them theina din Ama lunglam’a chona toh eihon thapeh in ahi.
Jahweh, de Heer, heeft Mij de tong van een leerling gegeven, Om tot de ontmoedigden te kunnen spreken;
5 Thanei pen Pakaiyin ka koma thu ahin seijin chule keiman ka ngaipeh’e. Keiman Ama ka doupon chule ka kiheimang jeng poi.
Jahweh, de Heer, heeft Mij het oor geopend, Om als een leerling te horen. Elke morgen wekt Hij mijn woord, Elke morgen wekt Hij mijn oor: En Ik spreek niet tegen, Keer Mij niet af.
6 Keima eivo dingho lama ka nung kado peh in chule ka khamul bot lha goho koma kabeng ka dopeh’e. Keiman noisebolna le chilset khuma konin kamai kaselpoi.
Mijn rug bied Ik hun, die Mij slaan, Mijn wangen, die Mij de baard uitrukken; Ik houd mijn gelaat niet verborgen Voor smaad en bespuwing.
7 Ajeh chu Thunei chungnung Pakaiyin eipan pin, keima lungsetna bei hi ponge. Hijeh’a hi keiman kamai song tobanga katahsah’a, Alunglam bol dinga kakigot ahitai. Chule keima jachatna’a chulou ding kahi.
Want Jahweh, de Heer, staat Mij bij, Daarom schaam Ik Mij niet; Daarom heb Ik mijn gelaat als een keisteen verhard, En weet, dat Ik niet te schande zal staan.
8 Keima them eichansahpa chu naicha um ahi. Tua hi keima douna thusei ding koi alung ngam dem? Keima themo eichan ho chu koi koi hiu vem? Amaho chu hung kilu lah’u hen!
Mijn verdediger is nabij! Wie is mijn tegenpartij: Laten wij ons met elkander meten; Wie klaagt Mij aan: Hij trede tegen Mij op!
9 Vetemin, keima Thuneipen Pakai chu kei lama apange. Koi ham eithemo chansah dinga? Ka melmate ho jouse chu ponlui tobang hiuvin tin, mase mon’in aneh tobanga kisumang ding ahiuve.
Zie, Jahweh, de Heer, is mijn helper: Wie zal Mij schuldig verklaren? Neen, ze zullen allen vergaan als een kleed, En de mot vreet ze weg!
10 Nalah’uva koiyin Pakai agin’a chule alhachapa thusei angai jem? Nangma muthim lah’ a khovah ‘a navalea ahileh, Pakai tahsanin chule na Pathen’a lung ngaijin.
Wie van u dan Jahweh vreest, Hij luistere naar de stem van zijn Dienaar: Wie in duisternis wandelt, En geen lichtstraal meer ziet, Laat hij op de Naam van Jahweh vertrouwen, En steun gaan zoeken bij zijn God.
11 Hinla ching theijun, nangma vah’a vahlen lang chule nangma tah mei nati chu kisang lum’in. Hiche hi nangman keija kona nakisan ding chu ahi. Nangma gangtah’a nalhah lutna thohhasa nathoh ding ahitai.
Maar gij allen, die een vuur hebt ontstoken, En fakkels doet branden: Weg met u in de gloed van uw vuur, In de fakkels, die gij ontsteekt; Door mijn eigen hand zal u dit overkomen, Op het bed van smarten zult ge liggen!
