Isaiah 47
1 Babylon chanu theng hungsuh in, chule vutvai lah’a touvin. Ajeh iham itileh laltouna’a natouna nikho ho kichaiya ahitai. Vo Babylon chanu, nangma itih’a jong dei’un, lungnem le kidang dehset leng chanu nakiti kiti talou hel ding ahitai.
Kom af, zet u neer in het stof, Gij jonkvrouw, dochter van Babel; Zit neer op de grond, zonder troon, Gij dochter van de Chaldeën; Want niet langer zal men u noemen Verwend en vertroeteld.
2 Sumhei song gihtah ho chu la’n lang chule chang chu kigoi tan. Na pon lukhuh kiho doh’in, chule na ponchol chu kihodoh inlang miho muthei jin kilangdoh in.
Ga de handmolen halen, om meel te malen, Doe uw sluier af, uw sleep omhoog; Ontbloot uw benen, Om door stromen te waden,
3 Sagoh keova naum’a chule jachat umtah’a na kihal ding ahije. Keiman khotona neilou hella keiman nachunga phuba kalah ding ahi.
Naakt zij uw schaamte, Uw schande te pronk! Wraak zal Ik nemen, onverbiddelijk, spreekt onze Redder,
4 Ei-Huhhingpau hi Israel Athengpa chu ahi jengin, amin chu Van munhoa um Pakai Sepaite ahiuve.
Israëls Heilige, Jahweh der heirscharen is zijn Naam!
5 Vo Babylon mel hoinu, tun muthim lah’a touvin lang, thip beh in um'in. Nangma Lengam jouse Lengnu tia na kihekit talou helding ahitai.
Houd u maar stil, en ga in de duisternis zitten, Dochter van de Chaldeën; Want nooit meer zal men u noemen De souverein van koninkrijken!
6 Ajeh chu Keima ka lhenchomte chunga kalung ahan jeh’a, amaho hi nangma ka gimbolsah’a, na khutna kana pehdoh hija ahi. Hinla nangma Babylon’in achunguva khotona nachan tapon, nangman upa tah ho jong nana bolsen ahi.
Omdat Ik op mijn volk was vergramd, Heb Ik mijn erfdeel ontwijd, in uw handen geleverd. Maar gij hebt hun geen medelijden getoond, Zelfs op grijsaards zwaar uw juk laten drukken.
7 Nangman ‘keima vannoi pum pia lengnua kapan jing ding ahi,’natin ahi. Nangman nachon chan ho nung gelkitna naneipon, hiho chun ipi ahin lhut ding ham tijong na geldohpoi.
Gij hebt gezegd: Souverein zal ik zijn voor altijd en eeuwig, Uw einde kwam niet eens bij u op, gij dacht er niet aan.
8 Nomsa’a kitha ol le ima asuboi ding neiluva kigel, nopsahna ngailua leng gam, hiche hi ngaiton. Nangman, ‘Keima bou hi kahitai, chule adang koima aumtapoi. Keima meithai kahi lou hel ding, chule kachate jong manglou diu ahi’ tin naseije.
Hoor dan, wellustige, Die zorgeloos neerzit; Die denkt bij uzelf: Dat ben ik, en geen ander; Nooit blijf ik als weduwe zitten, Nooit zal ik zonder kinderen zijn.
9 Doi them nahina le ailhim them nahi jeng vanga, hetman lou kah’a meithai le nachate manthaina ding, ani gella thonlouva, nachunga hung lhung ding ahitai.
Maar juist deze twee rampen zullen u treffen, Plotseling, op één enkele dag; Kinderloosheid en weduwschap Zullen in al haar zwaarte op u vallen: Ondanks uw talloze toverkunsten, En de grote macht van uw bezweerders.
10 Na gitlou engsetna koiman ei mupoi, tia bit keija um dinga kigel’a nahi. Hinla nachihna le nahetna chun napui mang ahin, chule ‘Keibou kahi, adang aum tapoi, tia nasei ahi.
Ge hebt op uw boosheid vertrouwd, En gezegd: Niemand doorziet mij. Uw wijsheid en kunde Hebben u op een dwaalspoor gebracht; Zodat ge dacht bij uzelf: Dat ben ik, en geen ander!
11 Hitia hi manthaina chun nahin phah ding, chule hichu nangman iti nama jongle nanan jou lou hel ding ahitai. Mahthahna chun nahin lon vuh khum ding, chuteng nangma nahung doh theina ding jong na kiboldoh jou lou hel ding ahi. Na kigin louhel petna hahsat nan phulou helouva nahin phah ding ahi.
Maar een onheil zal over u komen, Dat ge niet weet weg te toveren; Een ramp op u vallen, Die ge niet kunt bezweren; Plotseling een vernieling u treffen, Geheel onverwacht!
12 Tunna ai’lhim themna ho’u chu mangcha tem’in! Hiche kum ho sunga namit-phel doi choi hou, kum hijat chengsea ho chu mangcha temu’vin! Thilpha phabep beh aboldoh maitheiju hichume. Hicheho chun koi ham khat na kikichatsah theiju ahi.
Houd maar vol met uw bezweringen En met uw talloze toverkunsten, Waarmee ge u hebt afgesloofd Van uw prilste jeugd. Misschien nog kunt ge er baat bij vinden, Of jaagt ge er anderen schrik mee aan.
13 Thumopna nakimu ho jouse hin nasuh chol bep’u ahi. Na Ashi lekhathemho jou seu, lhaseh’a thil hung lhung ding seiho chu, hoilamba gei’uva hitam? Amaho chu hung ding doh’u hen chule khonunga ahung lhung dinga konin nahuhdoh’u hen.
Ge hebt u vermoeid met uw vele beraders, Laat ze nu opstaan; Laat ze u redden, de hemelbezweerders, En sterrenkijkers, Die u elke maand laten weten, Wat er voor u zal gebeuren.
14 Hinla amaho chu meiya kihal changpol tobangbep ahiuvin; meikouva konna amaho tah kihuh doh jou lou ding ahiuve. Ama hoa konna panpina imacha nakimu lou hel dingu, amei tinau muna jong lumsahna dinga toujong ngailouva ahitai.
Zie, ze worden als kaf, Dat het vuur zal verbranden; Ze kunnen zichzelf niet redden Uit de greep van de vlammen. Neen, ‘t is geen vuur, om zich te warmen, Geen haard, om er voor te gaan zitten.
15 Chule nagol ho jouse chu, nachapan laiya patna nakivei chankhom piho chu nakanau kijah mosah’uva, alampi cheh’uva kiche mang diu, napen aw jong kijah mosah ding ahitauve.
Dat hebt ge nu van uw bezweerders, En van uw tovenaars, zonder tal, Waarmee ge u hebt afgesloofd Van uw prilste jeugd: Ze stuiven langs alle kanten uiteen, Niet één, die u redt!
