Isaiah 13
1 Amoz chapa Isaiah in Babylon kisuh mang nading chunga thuhil khat anamun:
Framsegn um Babel, som Jesaja, son åt Amos, skoda.
2 “Kihetsahna ponlap thinglhang vum'a khaisangin Babylon kimai topi din galsat dingho kou khomin thahattah leh thaneitah leng inpi ajotteng uleh amaho tilkhounan nakhut lhangin.
Reis eit merke på skoglaust fjell, ropa høgt til deim, veifta med handi, at dei må koma og draga inn gjenom portarne åt valdsherrarne.
3 Pakai, keiman, hiche natoh tonglha dinga galsat ho kapehdoh ahi. Ahin, ka lung hanna phondoh nadinga gal hang ho kakouva, choisanga kaum teng amaho jong kipah thanom diu ahi.”
Eg hev bode ut dei vigde mennerne mine, ja, til å føra fram min vreide hev eg kalla kjemporne mine, dei sigerbyrge, jublande skarar.
4 Mol le lhanga husa khu ngaijun! Sepai tamtah kijot husa khu ngaijun! Namtin husa len pen ahi. Van Janel Pakai in hiche galsat sepai hohi akou khom ahi.
Høyr, bråk på fjelli som av eit stort folk! Høyr gnyen av kongerike, av folk som strøymer i hop! Herren, allhers drott, mynstrar stridsheren sin.
5 Amaho hi gam latah a kona hunguva, kolning khel lama kona jong hung ahiuve. Pakai lungsatna podoh dinga amaho hi Pakai manchah ahiuve. Pakai in ama hotoh gam abonna asuhmang ding ahi.
Ifrå land langt burte kjem dei, frå himmelens ende, Herren og hans vreide-verkty, og vil herja heile jordi.
6 Kichat tijat pumin a eo vun ajehchu Pakai nikho chu ahung lhungtai- Hatchung nung in asuhmang ding phat chu.
Jamra dykk! for Herrens dag er nær; han kjem som vald frå Allvald.
7 Ban jouse ki chat pumin chatthei louvin aumin, lung jouse ajunlha gamin,
Difor sig alle hender, og alle mannshjarto brånar i barmen.
8 Chuleh mipi suh tijat in a ume. Lung genthei nan aman chah kheh un, numei naosonat thoh abangu ve. Kipanpi leh kihuto thei lou vin khat le khat akive to un, tijatnan amai u atom jenguve.
Dei skjelv, verk og ve tek deim, dei vrid seg som ei fødande kvinna. Vitskræmde stirer dei på kvarandre, raude som eldslogar er dei i andlitet.
9 Ajehchu ven, Pakai nikho chu ahung lhunge a lungsat a lunghan tijat umtah nikho. Agam jong mi chen khahlou na gam asoding, chuleh michonse ho jong suhmanga um tha dingu ahi.
Sjå, Herrens dag kjem gruveleg, full av vreide og brennande harm, og skal gjera jordi til ei øydemark, og rydja ut syndarane hennar.
10 Vanlaijol ho jong hung vom lha intin, ahsi hon jong vah ahinpeh loudiu ahi. Nisa aso teng thimpi jingding, chuleh lhathah in vah apeh tah louding ahi.
For stjernorne og stjernebilæti på himmelen let ikkje ljoset sitt skina, myrk er soli når ho renn, og månen let ikkje ljoset sitt stråla.
11 Pakai, keiman, vannoi phatlou jeh leh migiloute chonset jeh a gotna kapeh ding ahi. Mi kiletsah ho ahoithonao kasuhchip ding, a thahat nao kiletsah piho kasuh nem ding ahi.
Eg vil heimsøkja jordi for vondskapen og dei gudlause for deira misgjerningar, eg vil gjera ende på storlætet åt dei ovmodige og døyva byrgskapen hjå valdsherrarne.
12 Keiman mihemte hi sana sanga manlujo a kasemding. Ophir sana theng sanga lujodiu ahi.
Eg skal gjera folk meir sjeldsynte enn fint gull, menneskje meir sjeldsynte enn gull frå Ofir.
13 Ajehchu keiman vanho kaloling ding ahi. Pakai lungsatna Pakai van sepai hon ahin vetsah tengu leh leiset jong a umna akona kichondoh ding ahi.
Difor vil eg skaka himmelen, og jordi skal fara bivrande upp frå sin stad ved harmen åt Herren, allhers drott, på den dagen vreiden hans brenn.
14 Gamleng ho akona sakhineo ajammang banga Babylon a cheng mipi jong jam mang diu, kelngoi aching umlou bang diu ahi. Ami u’ akihol diu chule agam languva jam diu ahi.
Som skræmde gasellor, som sauer som ingen sankar, skal dei snu heim, kvar til sitt folk, og fly kvar til sitt land.
15 Koihileh akiman tapou chu satan’a umding-chemjam hemset na lhailut bang ding ahi.
Kvar den som vert funnen, vert gjenomstungen, og kvar den som vert gripen, skal falla for sverd.
16 Amitmu tah uva achateu cheng talih a umdiu ahi. A innu kibulu ding, chuleh ajiteu suhsetna umdiu ahi.
Småborni deira skal krasast framfor augo deira; husi deira skal verta herja og kvinnorne deira valdtekne.
17 “Ven, keiman Medes te kachoudoh a Babylon te kaki maito sahding ahi. Dangka in jong lhem lha jou pouvin tin, sana a jong a jollhah joulou diu ahi.
Sjå, eg eggjar mot deim medarane, som ikkje bryr seg um sylv eller trår etter gull.
18 Galsat sepai hon khangthah ho thalpi a akaplhuh diu ahi. Panpibei naosen ho chunga hepina anei lou diu, chuleh chapang ho chunga jong khotona anei lou diu ahi.”
Bogarne deira skal fella gutarne; med livsfrukt hev dei ingen medynk, borni sparer dei ikkje.
19 Babylon lenggam adia loupipen, Chaldean ten Pahcha banga akithang at piu hi Pathenin Sodom leh Gomorrah asuhmang banga asuhgam ding ahi.
Og med Babel, kruna millom riki, den stolte kaldæar-pryda, skal det ganga som då Gud lagde Sodoma og Gomorra i øyde.
20 Babylon hi koiman a lo kittah louding ahi. Akhang akhanga akeoseh a umding ahitai. Umdetna neilouva chao lele jat hon ngahmun dinga jong adeilou diu ahi, chuleh kelngoi chinghon akelngoi u agepi nomlou diu ahi.
Aldri meir skal det byggjast att; frå ætt til ætt skal ingen bu der; ingen arab skal slå upp sitt tjeld, og ingen hyrding lægra seg der med si hjord.
21 Neldi gam’a gancha ho jong mangthai khopi sunga kichonlut un tin, chuleh Si al ham banga ham gancha hon insung jouse alodim diu ahi. Sumbu changlit hon umnan neijun tin, chuleh gamkelcha ho hilai munna chu galha diu ahi.
Men villdyr skal liggja der, og husi fyllast av hubro; strutsar skal bu der, og raggetroll hoppa ikring.
22 Akulpi sunga ngeiho peng le le diu, chuleh leng inpi nomtah sunga si al hon ko akisem diu ahi. Babylon kem suh nading jat nikho akisim pan tai: aman thah nading phat hung lhung ding ahitai.
Ulvar skal yla i borgerne og sjakalar i vellyst-slotti. Snart stundar timen til, og dagarne skal ikkje drygast ut.
