Hosea 6
1 Hungun, Pakai henga kilekit tauhite. Aman ahal hallin eimal teldeh jongleu, tua hi ei-damsah kitdiu ahitai. Aman eimavou ahitan, tua hi imaha hou eitompeh dingu ahitai.
"Komt, laat ons teruggaan tot Jahweh!" Want Hij verscheurt, maar Hij zal ons genezen, Hij slaat, maar Hij zal ons verbinden;
2 Chomlou kahin ei-kiledohsah kituvin tin, chuteng eiho ama umna-a iumdiu ahi.
Na twee dagen zal Hij ons doen herleven, De derde dag doen verrijzen, opdat wij leven voor zijn aanschijn!
3 Chuteng eihon Pakai ihetdiu ahitai! Kihetthemu hitin, Pakai chu hettei tei ding gouhite. Ahung kumlhah ding teng eihetsah tei nauvinte. Ahiloule leiset chapkotna pangji khalgo banga hung Lenglha jeng ding ahi, tia asei dingu ahi.”
Laat ons Jahweh kennen, Hem ijverig zoeken! Zodra wij Hem zoeken, vinden wij Hem: Dan komt Hij tot ons als een milde regen, Als een lentebui, die de aarde drenkt!
4 “O Israel le Juda, Ipi kabolpeh ding nahim?” tin Pakaiyin adonge. “Nangin nei ngailut nahi jingkah meibol bep ahin, nisan asahgot loi jeng daitwi bep ahibouve.
Efraïm, wat zal Ik u doen, Juda, hoe met u handelen? Uw vroomheid is als een morgenwolk, Vergankelijk als de ochtenddauw!
5 Ka themgao ho nasatan tan din kasolin, Kakamsung thuseiya kona thatgam din kasol’e. Kathutan khovah banga kikhodoh tothon kasol’e.
Daarom heb Ik er op ingeslagen door de profeten, Ze gedood door de woorden van mijn mond; Is mijn gericht als het licht Te voorschijn getreden.
6 Keiman kithoina sangin nei ngailutdiu kadeijon, Pumgo thito sanga, Keima neihetdiu kadeijon ahi.
Want vroomheid wil Ik, geen offers; Kennis van God liever dan offeranden.
7 Ahinlah Adam bangin, kakitepna nasukehun, katahsan nasubei uve.
Maar laaghartig hebben zij mijn verbond overtreden, En zijn Mij toen ontrouw geworden.
8 Gilead jong hi michonseho khopi ahin, Thisan sote kengto ngapna ahibouve.
Gilad is een vesting van schurken, Vol bloedige sporen;
9 Michom hon mihem achanlhih banguvin, Thempuho jong ahon hon in akikhomuvin, Shechem jotna lampia mi athatuvin hitobang-tahin chonset thil jeng abolluvin ahi.
Als een roverbende De priesterschaar! Op de weg naar Sikem wordt gemoord, Worden boze plannen gesmeed;
10 Keiman Israel le Ephraim insunga tijat umtah thil khat kamudoh’e, Kamite noti in apangun, gamchom mite indoi hou nan akisaboiuve.
In Betel heb Ik gruwelen aanschouwd: Daar heeft Efraïm ontucht bedreven. Israël heeft zich bezoedeld;
11 Kami Israel themmona le doumah abolnao hi keiman hamphatnaa athahbeh-a semphat ding gojongleng; O Judah nang dingin jong chang atding tepsa a kikoi ahitai.
Juda, ook u is een oogst weggelegd: Al zou Ik het lot van mijn volk ten beste keren, En Israël willen genezen!
