< Hosea 3 >
1 Chuin Pakaiyin kakoma aseiye, “Chenlang nainneipi ngailukittan, amanun michom dang toh jonthanhoina neijeng jongle ngailukitin. Hichun vetsah chu Israel mite pathen dang ho koma kiheimangu henlang, hou jongleu, Pathen in angailu jing nalaijuve.
I mea ano a Ihowa ki ahau, Tena ano haere, arohaina tetahi wahine e arohaina ana e te tangata, he wahine puremu; kia rite ki te aroha o Ihowa ki nga tama a Iharaira, ahakoa e anga atu ana ki nga atua ke, a e matenui ana ki nga keke karepe maroke.
2 Keiman amanu chu dangka som le nga chule butun pocha nga a kakile choh kit ahitai.
Na hokona ana ia e ahau maku ki nga pihi hiriwa kotahi tekau ma rima ki te homa perai, me te hawhe homa parei:
3 Chuin amanu koma kaseiyin, tuphat laihin, nangma midangtoh chule keima tohjong nakitimat hihlaiye.
A ka ki atu ki a ia, Kia maha nga ra e noho ai koe he mea taumau maku; kaua e kairau, kaua ano e riro i te tangata: ka pena ano ahau ki a koe.
4 Hiche hin avetsah chu, Israel hi lengnu le lengpa neilouva chule gan kilhaina neilouva le thempu theng ahiloule milim doi jeng jong, phat sottah aneilou diu ahi.
He maha hoki nga ra e noho ai nga tama a Iharaira, kahore he kingi, kahore he rangatira, kahore he patunga tapu, kahore hoki he pou, kahore he epora, kahore he terapimi.
5 Ahin khonungleh, hung kilehei kitun tin, Pakai Pathen hengle alengpau David alhangaidiu; khonung teng leh, Pakai a Pathen’u phatna agin diu ahi.
Muri iho ka hoki mai nga tama a Iharaira, ka rapu i a Ihowa, i to ratou Atua, i a Rawiri ano, i to ratou kingi; ka haere mai i runga i te wehi ki a Ihowa, ki tona pai ano i nga ra whakamutunga.