< Hosea 3 >
1 Chuin Pakaiyin kakoma aseiye, “Chenlang nainneipi ngailukittan, amanun michom dang toh jonthanhoina neijeng jongle ngailukitin. Hichun vetsah chu Israel mite pathen dang ho koma kiheimangu henlang, hou jongleu, Pathen in angailu jing nalaijuve.
Ug si Jehova miingon kanako: Lumakaw ka pag-usab, higugmaa ang usa ka babaye nga hinigugma sa iyang higala, ug ang usa ka babayeng mananapaw, bisan maingon sa paghigugma ni Jehova sa mga anak sa Israel, bisan sila molingi ngadto sa laing mga dios, ug mahagugma sa mga sopas nga may pasas.
2 Keiman amanu chu dangka som le nga chule butun pocha nga a kakile choh kit ahitai.
Busa siya gipalit ko alang kanako sa napulo ug lima ka book nga salapi, ug usa ka omer sa cebada, ug tunga sa omer sa cebada;
3 Chuin amanu koma kaseiyin, tuphat laihin, nangma midangtoh chule keima tohjong nakitimat hihlaiye.
Ug ako miingon kaniya: Ikaw magapabilin alang kanako sa daghang mga adlaw; ikaw dili na magapakighilawas, ug ikaw dili na mahimong asawa sa bisan kinsang tawo: busa ingon niana ako alang kanimo.
4 Hiche hin avetsah chu, Israel hi lengnu le lengpa neilouva chule gan kilhaina neilouva le thempu theng ahiloule milim doi jeng jong, phat sottah aneilou diu ahi.
Kay ang mga anak sa Israel magapabilin sa daghang mga adlaw nga walay hari, ug walay principe, ug walay halad, ug walay haliging-halaran, ug walay ephod kun mga theraphin:
5 Ahin khonungleh, hung kilehei kitun tin, Pakai Pathen hengle alengpau David alhangaidiu; khonung teng leh, Pakai a Pathen’u phatna agin diu ahi.
Sa human niana ang mga anak sa Israel mamalik, ug mangita kang Jehova nga ilang Dios, ug kang David nga ilang hari, ug mangadto kang Jehova uban ang kahadlok ug sa iyang pagkaayo sa ulahing mga adlaw.