Habakkuk 2
1 Kagalvenna muna chun kaldoh ingting chuleh ka pansatna muna chun ding ing’e. Chu che muna kona chu Pakaiyin kajaha ipi aseiding ve’ing ting chuleh keima kiphinna iti eidonbut nem ti ngah-inge.
Na straży swej stać będę, i stanę na baszcie, wyglądając, abym obaczył, co będzie Bóg mówił, cobym miał odpowiedzieć po karaniu mojem.
2 Chutah in Pakaiyin kajah a, “Ka donbutna hi songpheng ho chunga jihdoh in, hiti henlang hileh, alhaile pa chun midang ho koma thu phatea agalhut thei ding ahi.
Tedy mi odpowiedział Pan, mówiąc: Napisz widzenie, a napisz rzetelnie na tablicach, aby je prędko czytelnik przeczytał,
3 Hiche ahung lhung ding kimu hi khonung’a ding ahi. Hiche hin achaina ding ahilchenin, chule hiche hin gu ilhungtei ding ahi. Ahung vaigeija ahijong leh, ngah hat in, ajeh chu kho ngaisot lou ding, hung lhung tei ding ahi.
Przeto, że jeszcze do pewnego czasu odłożone jest widzenie, które wypowie na skończeniu jego, a nie skłamie; a jeźliby na chwilę odwłaczał, oczekuj nań; boć zapewne przyjdzie, a nie omieszka.
4 Mi kilesah chu vetem in! Amaho tah akisong uvin, chuleh ahinkho mandan’u chu akon chetchut nin ahi. Hinlah midih chu Pathena dinga tahsan aum nauva hing ding ahiuve.
Oto kto sobie hardzie poczyna, tego dusza nie jest szczera w nim; ale sprawiedliwy z wiary swej żyć będzie.
5 Nei le nga hao mana lungngahna thei ahidehpoi, chuleh mihoitho hon kicholdona anei hih uve. Amahon lhan tobang'in akamu chu ahonglenun, chuleh thina kisei tobang'in aphatai atipouve. Akiloset manuvin amahon namtina mi akhom khomuvin, chuleh mitampi chu aval lhum tauve. (Sheol h7585)
Dopieroż człowiek opiły, przewrotny i hardy nie ostoi się w mieszkaniu swojem, który rozszerza jako piekło duszę swoję, a jest jako śmierć, która się nie może nasycić, choćby zgromadził do siebie wszystkie narody, a zebrał do siebie wszystkich lud zi. (Sheol h7585)
6 Hinla asoh chan loi jengu hin amaho ajumso ding’u ahi. Amaho chun dai thanopna anei uva, Migucha nangho itobang lunghemna in nahinphah diu hitam? Tua hi nachan ding dol’u na kimu ding’u ahi! Alamlouva na hung hao dohu ahin, hinlah itih chanpi hi hitia na masot nahlai dingu ham?
Izali ci wszyscy o nim przypowieści nie uczynią i wykładów i gadanin o nim? mówiąc: Biada temu, który rozmnaża rzeczy nie swoje, ( a dokądże? ) i obciąża się gęstem błotem!
7 Phulou helouva na leibatna houvin nachunguva thutanna nanei khum ding’u ahi. Na chunguva hungkiheijuva kicha le tija'a nadinpet’uva nanei jouseu nalahpeh dingu ahi.
Izali nie powstaną z prędka, którzy cię kąsać będą, i nie ocucą się, którzy cię szarpać będą? i staniesz się im łupem.
8 Ajeh chu nanghon namtin vaipi nei jouse nachom jeng’u ahin, tua hi ason achilhah ho jouseu chun nangho nei achom dingu ahi. Nanghon thinglhang gam pumpia tolthana naboluvin chuleh khopi ho chu alamlouva gimbolna in na lodimsah tauve.
Bo iżeś ty złupił wiele narodów, złupią cię też wszystkie ostatki narodów, dla krwi ludzkiej i dla gwałtu uczynionego ziemi i miastu i wszystkim, którzy mieszkają w niem.
9 Alamlouva phatchomna naholnauva konna in lentah tah nasahu hin itobang lunggim nan nahin lhunkhum ding’u hitam! Nagou haonauvin huhbit nachoh pehthei dingin na tahsan’un, hahsatna in aphah joulouna ding muna na insung mi busatsah a nahiuve.
Biada temu, który łakomie szuka zysku szkaradnego domowi swemu, aby wystawił wysoko gniazdo swoje, a tak uszedł z mocy złego!
10 Hinlah tolthana nabol jeh a hi, namin na jachat sah a chuleh nahinkhou nachan lo-u ahitai.
Uradziłeś hańbę domowi swemu, abyś wytracił wiele narodów, a grzeszył przeciwko duszy swojej.
11 Banga song hohin nangho douna a kholhang ahinsap doh ding, chule inchunga inkam kilhunna inching noilama kidap hon jong noplouna ahin phondoh ding ahi.
Albowiem kamień z muru wołać będzie, i sęk z drzewa wyda o tem świadectwo.
12 Tolthana le a lamlouva sumtong mu’a konna khopi sadoh ho itobang lunghem nan na hinphah diu hitam!
Biada temu, który krwią buduje miasto, a utwierdza miasta nieprawością!
13 Van Sepai ho Pakai chun namtin vaipi ahaonau hi vutvai kisopeh ding ahi tia ana thutepsa hilou ham? Na tampi atohdohu jong aboncha pannabei ahi.
Azaż to nie jest od Pana zastępów, iż koło czego ludzie pracują, to ogień skazi, a nad czem się narody spracowały, to nadaremno będzie?
14 Tihon twikhanglen in achup bangin, leiset hi Pakai loupina hetna in alodim ding ahi.
Albowiem ziemia będzie napełniona znajomością chwały Pańskiej, jako morze wody napełniają.
15 Naheng nakom kham ngolsah a nangma itobang lungkhamnan nahinphah ding hitam! Nakhon chu achunguva na ngamin, amaho chu adasa sauvin a jachatpiu sagohkeu ahinau chu deitah a navet theina dingin nabollin ahi.
Biada temu, który poi bliźniego swego, przystawiając naczynia swego, tak aby go upoił, i napatrzył się nagości jego!
16 Hinla kintaha na chunga minset sahna hung lhung ding ahi. Hungin, donin chuleh muthei din kilangdohin. Pakai thutanna khon’a kon chun hung donin, chule na loupinau jouse chu jachatna hin sodoh hen.
Nasycisz się hańby dla sławy; pić będziesz i ty, a obnażony będziesz; obróci się do ciebie kielich prawicy Pańskiej, i zwrócenie sromotne przyjdzie na sławę twoję.
17 Nanghon Lebanon gammang ho chu na satchaijui. Tua hi nangho kisatlha ding nahiuve. Nanghon gamsa ho chu na sumang hel’ui, hijeha hi amaho kicha a na um’u ahitai. Agamsung pumpia toltha naboluvin, chule khopi ho jong chu nosopa kibolna nadip dimu ahitai.
Bo cię łupiestwo Libanu okryje i spustoszenie zwierząt, które ich straszyło: dla krwi ludzkiej i dla gwałtu ziemi i miasta, i wszystkich, którzy mieszkają w niem.
18 Mihem khutnin asem milim chu ipi phatchomna uma ahilouleh nalhemlhauva pang milim kilhajol chu phamonga hinam? Nakhut tahun asem thil tahsan chu ipi phatchomna ham, pathen kihoulimpi thei hilou chu!
Cóż pomoże ryty obraz, że go wyrył rzemieślnik jego? albo odlewany obraz i nauczyciel kłamstwa, że ufa rzemieślnik w robocie swojej, czyniąc bałwany nieme?
19 Thinga kona kisem milimho jaha, “Khangin lang chule nei huhdoh un” tiho chunga itobang lunghemna in nanga’u hitam! Thusei theilou song milim kisem ho jah a, “Thoudoh un chuleh neihilun” natiuve. Milim khat nin ipi bol ding nahil theijum? Sana le dangka a kisem himaithei junte, hinla amahon asunguva hinna anei pouve.
Biada temu! który mówi drewnu: Ocuć się, a kamieniowi niememu: Obudź się! Tenże to ma uczyć? Spojrzyj nań, powleczonyć jest złotem i srebrem; ale w nim niemasz zgoła żadnego ducha.
20 Hinlah Pakai hi Ahou In Thenga aum’e. Leiset pumpi a angsunga thipchet hen”.
Pan jest w kościele świętobliwości swojej; umilknij przed obliczem jego wszystka ziemio!
