< Galatia 4 >
1 Hiti lam hin gel uvin. Mipa khat chu athia chule achate neo nalai ho dinga goulo ding adalhah peh tah a ahi jongleh, hiche chapang ho chu apau nei jouse chu chang diu hinama jongleh, ahung letdoh kahse uva chu soh ho sanga achungnun johnau ima chom aum deh pouve.
Men eg segjer: So lenge ervingen er barn, er det ingen skilnad på honom og trælen, endå han er herre yver alt saman;
2 Amaho chu apauvin ateppeh-u kum alhin kahse uva aching hoiyuva pangho thu thua chu nung ding ahiuve.
men han er under uppsynsmenner og rådsmenner til den tidi faren fyreåt hev fastsett.
3 Eiho dinmun jong Christa ahung masanga chutobangma chu inahiu ahi. Eiho hi chapang ho banga chu hiche vannoiya hi lhagao thubul ho thudol a soh changa ina hiuve.
Soleis var me og, so lenge me var born, trælbundne under barnelærdomen til verdi.
4 Hinlah aphat chet chu ahung hi phat in, Pathen in Achapa chu numeiya kona hungpeng din, danthu noiya kipelut din ahinsol tan ahi.
Men då tidi var fullkomi, sende Gud Son sin, fødd av ei kvinna, fødd under lovi,
5 Eiho Dan-thua sohchangsa ho hi Achatea eisem uva, chamlhat ihina dingun, Pathen in Achapa ahinsol tai.
so han kunde kjøpa deim frie, som var under lovi, so me kunde få barneretten.
6 Chule eiho Achate ihitah jeh uvin, Pathen in Achapa Lhagao chu ilung sung uva ahinsolin, Abba Pa tia koutheina einei sah tauve.
Men av di de er søner, hev Gud sendt inn i hjarto våre sin sons Ande, som ropar: «Abba, Fader!»
7 Tun nang chu soh nahi tapon, Pathen Cha tahbeh nahi ahitai. Chule nangma Acha nahitah jeh a, Pathen in agoulo dinga nasem ahitai.
So er du då ikkje lenger træl, men son. Men er du son, so er du og erving ved Gud.
8 Chidang namdang nanghon Pathen nahet masang uva, auma jong hilou pathen ho soh a chu napanu anahi.
Men den tid de ikkje kjende Gud, træla de under dei gudar som i røyndi ikkje er gudar.
9 Hiti chun tun Pathen nahe tauvin (ahiloule Pathen het nahi tauve tileng), iti dana chu nangho avela hiche vannoiya lhinlelna le lhagao thubul ho pannabei thudola sohchang kit dinga naki pehlut dingu ham?
Men no, då de kjenner Gud og - det som meir er - er kjende av Gud, kor kann de då venda atter til den veike og fatige barnelærdomen? Vil de atter å nyo træla under honom?
10 Nanghon Pathen lunglhaisahna dinga nikho ho ahiloule lhaho ahiloule kum kihei chin ahiloule kum ho geiya nanit u ahi.
De tek vare på dagar og månader og tider og år;
11 Nangho katijat peh uhi, ijemtia nangho chunga katohgim nau jouse hi mohseh hibep a hitam tihi ahi.
eg ottast for dykk, at eg kann henda fåfengt hev gjort meg møda med dykk.
12 Sopi deitahte, kangeh nomnau chu nangho hicheho a kona na chamlhatna ding uva, keima tah jong nangho chidang namdang te banga kaum hi, hiche danho a kon in keima bang hin ongtholun. Keiman nangho henga Pathen Thu kahung seiphong masat chun alam louvin neibolse pouve.
Vert liksom eg, for eg er liksom de; brør! eg bed dykk; de hev ingen urett gjort meg.
13 Keiman naheng uva Kipana Thupha kahin poh chun keima kana dampoi ti na geldoh jing diu ka gingchai.
Men de veit at det var på grunn av ei vanhelsa i kjøtet, at eg fyrste gongen kom til å forkynna dykk evangeliet,
14 Ahin kadin mun umdan chun neisan louna ding uva lhep patepna nato jeng vangun, nang hon nei nahsahmo bol pouvin ahilouleh keiya konin nakihei mang pouve. Chuti louvin neina sanguvin, nanghon neina lhunsah uvin, chule Pathen vantil khat bangin ahilouleh Christa Yeshua Amatah nasan diu bangtah chun neibol phauvin ahi.
og endå mitt kjøt kunde freista dykk til det, vanvyrde de meg ikkje og støytte meg ikkje burt; men de fagna meg som ein Guds engel, ja, som Kristus Jesus.
15 Chuche pet a nakipa nau le na thanop nau lungthim chu tua hoilamba hitam? Hithei bon henlang hileh namit u chu nakaldoh uva keima neipeh jeng thei diuva kaginchat nahiuvin ahi.
Kor de prisa dykk sæle den gongen! for det vitnar eg um dykk, at um det hadde vore mogelegt, so hadde de rive ut augo dykkar og gjeve meg.
16 Tua hi keiman thutah kaseipeh jeh uva namelma uva kapan hitam?
Og so hev eg vorte dykkar fiende ved å segja dykk sanningi!
17 Chuche thuhil dihlou ho chun nangho lung lhaisahna dingin akiha bol uvin, hinla alunggon'u apha ahipoi. Amaho chun nangho keima a kona nachom khen jeng got uhi, nang hon amaho bou najuina dingu ageljeh u ahi.
Dei syner ein ihuge for dykk som ikkje er god; men dei vil stengja dykk ute, so de skal vera ihuga for deim.
18 Mi khat touvin nangho dinga thilpha bolnomna aneiya ahileh, apha jenge; keiman nangho kaumpi pet jeng bou hilouvin aman boljing hen.
Men det er godt å vera ihuga for det gode alltid, og ikkje berre når eg er hjå dykk.
19 Vo kacha deitahte! Keiman nangho dinga naosonat thohlel banga kathoh gim kit hi nanghoa Christa lim asodoh kahsea ding hiya ahi.
Mine born, som eg atter føder med sår verk, til dess Kristus fær skapnad i dykk!
20 Keima hi nangho toh tupet'a kaum khom hileh kati lheh e, chule kapao awcheng kakhel nome. Hinlah hitobanga kigamlatna hin ipi lamsanga kakithopi thei dingu kahe jengpoi.
Eg skulde ynskja eg var hjå dykk no og kunde brigda mi røyst; for eg er i vanråd med dykk.
21 Danthu noiya umnom hon neiseipeh un, Danthun ipi mong asei nahet chet mong hinam?
Seg meg, de som vil vera under lovi, høyrer de ikkje lovi?
22 Pathen Lekhabun aseiye: Abraham'in chapa ni aneiyin, khat chu sohnu akon ahin chule khat chu numei ongthol nua kon ahi.
For det stend skrive at Abraham hadde tvo søner, ein med trælkvinna og ein med den frie kvinna.
23 Sohnu chapa chu mihem lungtup a Pathen thutep suh bulhit gotna ahi. Hinla aji tahbeh nu chapa chu Pathen thutep dungjuiya guilhungah ahi.
Men son åt trælkvinna er fødd etter kjøtet, men son åt den frie kvinna etter lovnaden.
24 Hiche numei teni hi Pathen kitepna ni vetsahna ahi lhone. Numei masanu Hagar hi Sinai Mol'a kona Danthua asohchan nau chu vetsahna ahi.
I dette ligg det ei djupare meining under; for desse kvinnorne er tvo pakter: den eine frå Sinaifjellet, som føder til trældom, dette er Hagar;
25 Chule tun Jerusalem hi Arabia gam'a Sinai Mol tobang hiya ahi, ajeh chu ama le achate Danthua soh changin aumun ahi.
for «Hagar» er Sinaifjellet i Arabia og svarar til det Jerusalem som no er; for det er i trældom med borni sine.
26 Hinlah numei chom dang nu, Sarah chu Van Jerusalem vetsahna ahi. Ama numei ongthol ahin, eiho nu ahi.
Men det Jerusalem som er der uppe, er fritt, og det er mor vår.
27 Isaiah themgaovin, “Vo chaneilou numei kipah thanomin, cha hing khalouhela, naosonat thoh khalouhelnu, kipah tah in awthong jejun samin! Ajeh chu numei chahinglou nun ajipato umkhomnu sangin chate ahaojo tai,” ati.
For det stend skrive: «Ver glad, du barnlause, som ikkje føder; kved i og ropa, du som ikkje hev barnerider! for borni hennar som er einsleg, er mange fleire enn hennar som hev mannen.»
28 Chule kasopite, nangho Isaac banga chu thutep chate nahiu ahi.
Men me, brør, er born etter lovnaden, liksom Isak.
29 Hinlah tun nanghon danthu najui dingu deisah ho chun, Ishmael-mihem kibol hat'a hungpeng cha chun, Isaac–Lhagaova hungpeng cha chu agimbol tobanga nagimbolu ahi.
Men liksom den gongen han som var fødd etter kjøtet, forfylgde honom som var fødd etter åndi, soleis er det no og.
30 Hinlah Pathen Thubun hiche thua hi ipi asei em? “Sohnu le acha chu nodoh tha tan, ajeh iham itileh soh numei cha chun ongtholnu cha chuto gou lokhom thei ponte” ati.
Men kva segjer Skrifti? «Driv ut trælkvinna og son hennar; for son åt trælkvinna skal slett ikkje taka arv med son åt den frie kvinna.»
31 Hijeh chun sopi deitahte, eiho hi sohnu cha ihipouve, ongtholnu chate joh ihiu ahiye.
So er me då, brør, ikkje born åt trælkvinna, men åt den frie kvinna.