< Ezekiel 9 >
1 Hichun Pakai ahung kitumin, khopi sugam dinga kinganse ho chu hin puidoh un, agal manchah u toh hung kondoh tha din seipeh un.
Et clamavit in auribus meis voce magna, dicens: Appropinquaverunt visitationes urbis, et unusquisque vas interfectionis habet in manu sua.
2 Pasal gup gangtah in sahlanga kelkot chungnung a kon chun ahung kilah doh uvin, amichang cheh chun thina thei manchah khat cheh akichoi uve. Amaho lah a chun tupat ponnem kisil a akhut lekha jih pa thilkoina bom khat apang langkhat a kichoi pasal khat ajauve. Amaho abon'un houin leitol a chun alut uvin, sum eng maicham geija chun ading uve.
Et ecce sex viri veniebant de via portæ superioris, quæ respicit ad aquilonem, et uniuscujusque vas interitus in manu ejus: vir quoque unus in medio eorum vestitus erat lineis, et atramentarium scriptoris ad renes ejus: et ingressi sunt, et steterunt juxta altare æreum.
3 Hichun Israel Pathen loupina chu Cherubim teni kikah a kon chun ahung dingdoh e. Akicholngah muna kon houin lutna lampi a chun alut tai. Hichun tupat ponnem kisil a lekha jihpa thilkoina bom choipa chu Pakai chun ahin kouve.
Et gloria Domini Israël assumpta est de cherub, quæ erat super eum ad limen domus: et vocavit virum qui indutus erat lineis, et atramentarium scriptoris habebat in lumbis suis:
4 Amapa koma chun Jersusalem khopi lamlen a chun, chen lang khopi sunga kidah umtah chonsetna kibol ho jeh a kap le khoisa ho jouse chalpang a khun melchihna gakoi peh cheh in” ati.
et dixit Dominus ad eum: Transi per mediam civitatem, in medio Jerusalem, et signa thau super frontes virorum gementium et dolentium super cunctis abominationibus quæ fiunt in medio ejus.
5 Hichun Pakaiyin pasal achom dang khat koma hitia asei hi kajai. “Amapa hung hi khopi sunga khun jui jin lang, achalpang melchihna kipe lou jouse khu that gam tan.
Et illis dixit, audiente me: Transite per civitatem sequentes eum, et percutite: non parcat oculus vester, neque misereamini:
6 Khotona leh lainatpi musah hih in tehse khangdong, nungah leh nupi, chuleh chapang neoho geijin that soh hel in. Amavang achalpang melchihna nei jouse vang tongkha hih in. Hiche houin mun laitah a hin pan jengin, hijeh chun mitha chu lamkai 70 ho a chun apan tauve.
senem, adolescentulum et virginem, parvulum et mulieres interficite usque ad internecionem: omnem autem super quem videritis thau, ne occidatis: et a sanctuario meo incipite. Cœperunt ergo a viris senioribus, qui erant ante faciem domus.
7 “Houin chu suboh un,” tin Pakaiyin thu apei, chen lang chu leitol chu mithilong dipset in. Hijeh chun amaho alut un khopi sunga chu mihem athat pan tauvin ahi.
Et dixit ad eos: Contaminate domum, et implete atria interfectis; egredimini. Et egressi sunt, et percutiebant eos qui erant in civitate.
8 Amaho mithat a achedoh lai sung seuvin keima kachang seh in kana ume. Kamai tolla kasulut in “O thanei pen Pakai! Jerusalem douna nalungsatna hin Israelte hi khat beh cha jeng jong dalha louhela natheh mang hel jeng ding hitam” tin kahung kap doh jeng tai.
Et cæde completa, remansi ego, ruique super faciem meam, et clamans aio: Heu! heu! heu! Domine Deus: ergone disperdes omnes reliquias Israël, effundens furorem tuum super Jerusalem?
9 Hichun Pakaiji kajah a “Israel insung mite le Juda insung mipite chonsetna hi asang val behseh jeng tai. Agamsung pumpi hi kitolthana adimtai. ‘Pakaiyin eimu pouvinte, Pakaiyin agam hi adalhahsa ahitai’ tin amahon asei uve.
Et dixit ad me: Iniquitas domus Israël et Juda magna est nimis valde, et repleta est terra sanguinibus, et civitas repleta est aversione: dixerunt enim: Dereliquit Dominus terram, et Dominus non videt.
10 Koima kakhen louhel ding chule laijong kalainat pilou hel dingu ahi. Atoh dungjui cheh uva bulhingsetna lethuhna kapeh diu ahi,” tin aseije.
Igitur et meus non parcet oculus, neque miserebor: viam eorum super caput eorum reddam.
11 Lekha sunpa thilkoina bom choipa tupat ponnem kisilpa chun thu ahin nung lhut in, “Nangman nei peh bang bang chu kaga bolchai tai,” tin aseije.
Et ecce vir qui erat indutus lineis, qui habebat atramentarium in dorso suo, respondit verbum, dicens: Feci sicut præcepisti mihi.