Ezekiel 4
1 Chule tun, mihem chapa, leisetna kisem cheh lhang lentah khat lan lang namasanga chun koiyin chuche song chunga chun Jerusalem khopi lim semin
Og du menneskesønn, ta dig en mursten og legg den foran dig og riss på den en by, Jerusalem,
2 Khopi hunama akilahpehna lim vetsah in. Koimacha sochatna theilou ding akim vella chun pal kaijin. Akim vella chun melma sepaiho camp leh khopi nakhumna dinga kalbi tobang lampi sangtou keija kisem leh kulpi suhsetna dinga kisem thingtum lentah tah alulam a thih kisem lim semin.
og reis bolverk mot den og bygg skanser mot den og kast op en voll mot den og still op leire mot den og sett murbrekkere mot den rundt omkring!
3 Chuleh changlhah semna a kimang thihpeh lan lang nang le khopi kikah a chun koiyin. Khopi langa chun heijin Jerusalem khopi hunam a akilah ding nasat ding dan vetsah in. Hiche hi Israel mipi tedinga gihsalna a pang ding ahi.
Og ta dig så en jernpanne og sett den som en jernvegg mellem dig og byen og vend ditt ansikt mot den, så den blir kringsatt, og du kringsetter den. Dette skal være et tegn for Israels hus.
4 Tun naveilang napang peh a chun lumin lang chule Israel chonsetna chu nangma chung tah a chun koiyin. Amaho chonsetna chu napangpeh a nalup nijat chu napoh ding ahi.
Og så skal du legge dig på din venstre side og legge Israel-folkets misgjerning på den! I så mange dager som du ligger på den side, skal du bære deres misgjerning;
5 Keiman Israel chonset napoh nading ni jathum le somko nanga kona kangaichat ahin – nikhat hi achonset nau kumkhat a kisim ding ahi.
og jeg vil la deres misgjernings år for dig bli like så mange dager - tre hundre og nitti dager - så lenge skal du bære Israel-folkets misgjerning.
6 Hiche jou teng chuleh kile heijin lang najet lang napang peh a chun ni somli sungin lumin – nikhat chu? Juda chonsetna kumkhatna kisim ding ahi.
Og når du er kommet til ende med dem, så skal du annen gang legge dig på din høire side og bære Juda-folkets misgjerning; i firti dager, en dag for hvert år, vil jeg la dig bære den.
7 Jerusalem hunama akino khumna navet jing lai sungin naban jang kiuvin lumin lang chule khopi manthah nading gaovin seisei jengin.
Og du skal vende ditt åsyn og din nakne arm mot det kringsatte Jerusalem og profetere mot det.
8 Hunama nakimatna nikhojat alhin kahsea najet naveija nakihei doh thei louna dinga keiman khao janga kakan ding nahi.
Og se, jeg legger rep om dig, så du ikke kan vende dig fra den ene side til den andre, før du er kommet til ende med de dager du holder det kringsatt.
9 Tun chen lang chule suhlou chang, sakol chang, bechang, bekan chang, butun le kolbutun kilah in lang hiche ho chu bel khat sunga hal khomin. Hiche ho chu ni jathum le somko napang lang khat a nalupna phat sunga din changlhah in kisem in.
Og ta dig så hvete og bygg og bønner og linser og hirse og spelt og legg dem i ett kar og bak dig brød av dem! I så mange dager som du ligger på din ene side, i tre hundre og nitti dager, skal du ete det.
10 Hiche neh leh chah chu ounce get get in tetoh in lang hiche an chu aphat kipe dungjuija nikhatna khatvei bou naneh ding ahi.
Og den mat som du eter, skal være efter vekt, tyve sekel til hver dag; fra tid til tid skal du ete den.
11 Hitia chu twi jeng jong atena a kitetoh aphat kitep dung jui'a atena khat bou nadon ding ahi.
Det vann du drikker, skal også være efter mål, sjettedelen av en hin; fra tid til tid skal du drikke det.
12 Sakol changa kisem changlhah chu na anneh dinga nakigon ding ahi. Mipihon avet jing laiju changlhah chu mihem ehgoho meiya kitih chunga chu changlhah chu nakana naneh ding ahi.
Som en byggkake skal du ete det, med menneskeskarn skal du steke det for deres øine.
13 Chuti chun, Pakai chun “Keiman kadel mang nao gentile gam'a chu hitobang a hi chang kisuboh ho Israel ten ahin neh diu ahi,” tin aseije.
Og Herren sa: Således skal Israels barn ete sitt brød urent blandt de folk som jeg vil drive dem bort til.
14 Hichun keiman, O thaneipen Pakai hiche mihem ehho manga eiki suboh ding hitam? Ajeh chu hibang hint u masangin kana kisuboh kha hih helle. Kaneo laiya kipat tuni chan ganhing damlouva thi ahiloule ganhing dangin athasa jong kane khah hih helle. Danin aphallou sa jong kane khapoi.
Da sa jeg: Akk, Herre, Herre! Se, min sjel er ikke blitt uren, og noget selvdødt eller sønderrevet har jeg ikke ett fra min ungdom like til nu, og det er ikke kommet urent kjøtt i min munn.
15 “Ahileh aphai, nangin mihem eh sangin bongeh in kisemiun,” tin Pakaiyin aseije.
Så sa han til mig: Vel, jeg vil la dig ta kumøkk i stedet for menneskeskarn, så du kan steke ditt brød over den.
16 Hichun aman “Mihem chapa, keiman Jerusalema an kalhahsam sah ding ahi. Hitia chu chingthei tah a kitea chule kicha tah a kine ding ahi. Twi chu avatna kisima kite ding chule mihem hon lungdong tijat pum puma adon diu ahi.
Og han sa til mig: Menneskesønn! Se, jeg sønderbryter brødets stav i Jerusalem, og de skal ete brød efter vekt og med bekymring og drikke vann efter mål og med forferdelse,
17 An le twi lhahsam jeh a mihem ho chu khat khat kikicha to tah a kiveto diu chuke a kigimbol nau phatsung chu hitia chu aman lhum diu ahi,” tin aseipeh e.
så de skal lide mangel på brød og vann og forferdes, den ene med den andre, og visne bort i sin misgjerning.
