< Ezekiel 19 >
1 Hiche thi lhahna la a hi Israel leng chapate dingin sah peh in.
E tu levanta uma lamentação sobre os príncipes de Israel.
2 Nanu chu ipi ham? Keipi ho lah a keipi api chu ahi. Keipi lagol ho lah a luma chuleh anoute akivah ahi.
E dize: Quem foi tua mãe? uma leoa entre leões deitada criou os seus cachorros no meio dos leãozinhos.
3 Keipi chun anoute lah a khat chu avah khangin ahatdoh sahtai. Amapa chun sadel je leh anehje akihil in, chute chun mihem nen ahung pang tai.
E fez crescer um dos seus cachorrinhos, e veio a ser leãozinho e aprendeu a apanhar a preza; e devorou os homens,
4 Hichun namtin in amapa thu chu aja tauve. Chuleh amapa chu leiko hom thanga chun aman tauve. Amapa chu thihkol abupeh uvin Egypt gam langa akai tauve.
E, ouvindo falar dele as nações, foi apanhado na cova delas, e o trouxeram com ganchos à terra do Egito.
5 Keipi nun hichu amau phat amapa dinga amanu kinepna jouse chu abeitai. Amanun anou dang khat chu alan, keipi gol thahattah in avahdoh tai.
Vendo pois ela que havia esperado muito, e que a sua expectação era perdida, tomou outro dos seus cachorros, e fez dele um leãozinho.
6 Keipi dangho lah a akithol lelen amaho lah a chun thahattah in ahung dingdoh tai. Amapa chun sadel je leh sahing nehje akithem chuh in chule ama jong mihem nen ahung paitai.
Este pois, andando continuamente no meio dos leões, veio a ser leãozinho, e aprendeu a apanhar a preza: e devorou homens.
7 Aman khopi kulpi ho asusen, chuleh khopi neoho leh khopi lenho asumang in alou hou jong mi chen louna aso peh in chuleh achang hou jong asuhmang peh tai. Amahon ahung kisen ajah tengule agamsung leh amipiho kichat in akithing jiuve.
E conheceu os seus palácios, e destruiu as suas cidades; e assolou-se a terra, e a sua plenitude, ao ouvir o seu rugido.
8 Hichun namtin vaipi a kon sepaihon ahin buluvin, akimvel jouse ah aum khum, a len u asekhumun chuleh len ho a chun aman tauve.
Então se ajuntavam contra ele as gentes das províncias em roda, e estenderam sobre ele a rede, e foi apanhado na cova delas.
9 Thihkol pumin bom sunga akai lut un chuleh Babylon lengpa masangah ahin polut tauve. Songkul'ah ahen chah kheh uvin, hijeh chun Israel molsang ho chunga chun a Ogin akinung jah kit tapoi.
E meteram-no em cárcere com ganchos, e o levaram ao rei de Babilônia; fizeram-no entrar nos lugares fortes, para que se não ouvisse mais a sua voz nos montes de Israel.
10 Nanu chu twi panga kiphut lengpigui tobang ahi. Twi thalhin set jeh a phoi keh dimsetna thingphung ado eng jing jenga ahi.
Tua mãe era como uma videira na tua quietação, plantada à borda das águas, frutificando, e foi cheia de ramos, por causa das muitas águas.
11 Abah ho jong ahung hatdoh tan, leng tenggol a pang thei ahitai. Adangho jouse sangin ahng sang doh tai. Sangtah in ahung dingdoh in chuleh abah tamtah ahin sepdoh e.
E tinha varas fortes para cetros de dominadores, e elevou-se a sua estatura entre os espessos ramos; e foi vista na sua altura com a multidão dos seus ramos.
12 Ahinlah lengpigui chu lunghan jeh in akibot doh in tollah akiseplha tan ahi. Nelgam huijin agaho amutgo gamtan chuleh abah lhou tah tah ho jong chu akisat lhagam tai. Hijeh chun agoplha tan chuleh meiyin ahal mang tauve.
Porém foi arrancada com furor, foi abatida até à terra, e o vento oriental secou o seu fruto; quebraram-se e secaram-se as suas fortes varas, o fogo as consumiu,
13 Tun lengpigui chu gamthip lah a toltah leh tolgo lah a chun aphut chon tauvin ahi.
E agora está plantada no deserto, numa terra seca e sedenta.
14 Abah ho lah a kon chun mei ahung kong doh in, agaho akavam gam tai. Abah akamoh chengse chu vaihompa tenggol thei dingin jong ahatdoh jou tapoi. Hiche hi thi lhahna la ahin, chule thina a kimang ding ahi.”
E de uma vara dos seus ramos saiu fogo que consumiu o seu fruto de maneira que nela não há mais vara forte, cetro para dominar. Esta é a lamentação, e servirá de lamentação.